หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 875

ที่บ้านภักดีสรวง อัญชสากลับไปที่ห้องของเธอหลังจากส่งข้อความไปแล้ว

เธอไม่รู้ว่าปฏิกิริยาของศศิตาจะเป็นอย่างไร แต่เธอมั่นใจว่าภาพที่ศศิตามีต่อรษิกาจะย่อยยับไปอย่างสิ้นเชิง

จันทรายังคงนั่งอยู่ข้างล่าง เธอสงสัยว่าควรโทรหาศศิตาและเติมเชื้อเพลิงลงในกองไฟหรือไม่

เมื่อเธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและกำลังจะโทรออก จู่ๆ กริ่งประตูก็ดังขึ้น

จันทราเก็บโทรศัพท์ไว้แล้วเดินไปเปิดประตู

เธอแปลกใจที่เห็นศศิตายืนอยู่ที่นั่น

“อัญชสาอยู่ไหนเหรอ?” ศศิตายิ้มเบาๆ ให้จันทราเพื่อระงับความโกรธของตัวเธอเอง

จากนั้น จันทราก็ตั้งสติได้และตระหนักว่าการมาเยี่ยมครั้งนี้เป็นผลจากรูปถ่ายที่อัญชสาส่งไป แต่เธอไม่รู้ว่าศศิตาจะพูดอะไร

จันทราแทบจะระงับความอหังการ์ในใจเธอไม่ได้เลย หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ชี้ไปที่ห้องข้างบนแล้วพูดว่า “เธอกลับมาแต่เช้าและขึ้นไปข้างบน ดูเหมือนจะอารมณ์ไม่ดีเลยนะ แต่ฉันไม่กล้าถามอะไร”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ศศิตาก็รู้สึกผิดขึ้นมาเล็กน้อย

จันทราแสร้งทำเป็นไม่รู้ขณะที่ถามว่า “อัญชสากับเลอศิลป์ทะเลาะกันอีกแล้วเหรอ? ฉันถามเธอแล้ว แต่เธอก็ไม่ยอมพูดอะไรเลย”

ศศิตาฝืนยิ้มเมื่อพูดถึงเลอศิลป์ “ตราบใดที่ฉันอยู่ที่นี่ ฉันจะไม่ปล่อยให้เลอศิลป์รังแกอัญชสาหรอกนะ ไม่ต้องกังวลไป"

ส่วนเรื่องที่ว่าพวกเขาทะเลาะกันหรือเปล่า ศศิตาก็ลังเลที่จะตอบ

ทั้งสองแทบไม่ได้เจอกันเลย และทุกครั้งที่เจอกันก็ไม่ค่อยได้คุยกันด้วย

พวกเขาทะเลาะกันได้อย่างไร?

อัญชสาสบายใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น แต่เธอก็ทำสีหน้าไร้เดียงสาและตกใจขณะที่ถามว่า “คุณศศิตาคะ ทำไมถึงพูดแบบนั้นล่ะ?”

ศศิตาถอนหายใจ “มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับเธอหลังจากผ่านมาหลายปี แต่ไม่ต้องกังวลนะ ฉันจะไม่ยอมให้ใครแต่งงานเข้ามาในตระกูลฟ้าศิริสวัสดิ์ยกเว้นเธอ!”

อัญชสาแกล้งทำเป็นซึ้งใจ "คุณศศิตาคะ คุณพูดแบบนั้นกับฉันหลายครั้ง แล้วฉันก็เชื่อคุณมาโดยตลอดและรู้สึกขอบคุณคุณมาก มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่าคะ?"

ศศิตาขมวดคิ้วและถอนหายใจอีกครั้ง “มันเกี่ยวกับรษิกา ฉันคิดว่าเธอแค่ทิ้งสามีและลูกๆ ไปเท่านั้น ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอ...”

เมื่อนึกถึงนิสัยของรษิกาและความรักอันไม่เปลี่ยนแปลงที่เลอศิลป์มีต่อรษิกา ศศิตารู้สึกละอายใจ

เธอแก้มแดงเรื่อและเสนอว่า “เปลี่ยนเรื่องเถอะ ไม่ว่ายังไง หากเธอแต่งงานเข้ามาในครอบครัวของฉัน เราจะต้องอับอายขายหน้าอย่างแน่นอน!”

ดวงตาของอัญชสาแวววาวอย่างเย็นชาและไม่มีใครเห็น เธอไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติมและเพียงแค่ปลอบใจศศิตาเท่านั้น