โชคดีที่เลอศิลป์เตรียมอุปกรณ์ตั้งแคมป์อย่างดีมาให้ไอรดาก่อนที่จะมาตั้งแคมป์กันที่นี่
ตอนแรก รษิกาก็คิดว่ามันไม่จำเป็นต้องใช้ของเหล่านั้นเลย ใครจะรู้ว่าของเหล่านั้นจะกลายเป็นสิ่งที่เธอต้องการมากที่สุดเพื่อจะใช้ช่วยชีวิตเด็กๆ?
หลังจากได้หม้อใบเล็กๆ ที่เลอศิลป์เตรียมมาให้ไอรดาแล้ว รษิกาก็ออกมาจากเต็นท์
หญิงสาวเทน้ำลงในหม้อแล้วใส่สมุนไพรและใบไม้สองใบลงไปก่อนที่จะเริ่มต้มส่วนผสมโดยไม่กังวลใจอีก
ระหว่างรอส่วนผสมยาเสร็จ รษิกาก็ลุกขึ้นและอุ้มเบนนี่และไอรดาเข้าไปในเต็นท์
ความเจ็บปวดท่วมท้นในใจเธอ สายตาของเด็กๆ ว่างเปล่าและหน้าผากพวกเขาก็เต็มไปด้วยเหงื่อ
รษิกาเอาผ้ามาห่มให้เด็กทั้งสองคนก่อนจะลูบหัวและพูดว่า “ทนต่ออีกหน่อยนะ ไม่นานก็จะรู้สึกดีขึ้น”
เบนนี่กับไอรดาพยักหน้าเล็กน้อยแต่อ่อนแรงเกิดกว่าจะพูดออกมา
หลังจากจัดการกับเด็กๆ แล้ว รษิกาก็ลุกขึ้นเดินออกไปจากเต็นท์
ทันทีที่เธอก้าวออกมาข้างนอก เธอก็รู้สึกว่าท้องของเธอปั่นป่วน
เธอเองก็จิบน้ำของอชิไปก่อนหน้านี้เหมือนกัน
เพราะแค่จิบเดียวเท่านั้น เธอจึงยังทนกับอาการปวดท้องได้
เธอไม่สนใจกับอาการไม่สบายตัวนั้น และเดินไปตรวจดูส่วนผสมยาแผนโบราณที่เธอเตรียมเอาไว้
อชิกำลังดูไฟอยู่เพื่อให้แน่ใจว่าส่วนผสมนั้นเดือดเป็นอย่างดี
เมื่อเด็กชายเห็นแม่ของเขาเดินเข้ามา เขาก็ถามด้วยความกังวลว่า “แม่ครับ เบนนี่กับไอวี่จะหายหลังจากดื่มยานี้ใช่ไหมครับ?”
ประกายที่อธิบายไม่ได้แวบผ่านดวงตาของรษิกา ก่อนที่เธอจะส่ายหัวอย่างหดหู่และตอบว่า “ไม่หรอก แต่มันจะช่วยลดความเจ็บปวดของพวกเขาได้”
เด็กๆ จำเป็นต้องใช้สมุนไพรเพิ่มเติมเพื่อให้ฟื้นตัวเต็มที่ และสมุนไพรบางส่วนต้องไปเอามาจากสถาบันวิจัย
เมื่อดูจากสถานการณ์ในตอนนี้ของเบนนี่กับไอรดา พวกเขาอาจจะทนความเจ็บปวดจนกระทั่งกลับไปที่สถาบันวิจัยและรอให้รษิกาเตรียมส่วนผสมยาแผนโบราณจนเสร็จไม่ไหว
พออชิได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของเขาก็มีแต่ความผิดหวัง
รษิการู้สึกแน่นหน้าอก ไม่มีอะไรที่เธอทำได้นอกจากหวังว่าส่วนผสมยานั้นจะเสร็จเรียบร้อยในไม่ช้านี้
เธอตรวจดูส่วนผสมยาหลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง เธอก็เห็นว่ามันพร้อมแล้ว ถ้ายังรอต่อไป ยาก็จะไม่ได้ผลอย่างเต็มที่
แต่กระนั้น เด็กๆ ก็รอไม่ไหวแล้ว
รษิกาหยิบแก้วแบบใช้แล้วทิ้งออกมาสี่แก้วแล้วตักยาให้ตัวเธอเองและเด็กๆ ทั้งสามคน
อชิรับไปหนึ่งแก้วและดื่มมันเข้าไป รษิกาก็ดื่มจนหมดเหมือนกันก่อนที่จะเอาแก้วยาอีกสองใบไปให้เบนนี่และไอรดา
เด็กทั้งสองคนปวดท้องมากจนขดตัวเป็นลูกบอล เมื่อพวกเขาเห็นหญิงสาวเข้ามาในเต็นท์ พวกเขาก็เหลือบมองเธออย่างอ่อนแรง
พวกเขาทั้งสองคนดูเหมือนสัตว์ตัวเล็กๆ ที่ได้รับบาดเจ็บ และถ้าใครมาเห็นก็อดไม่ได้ที่จะสงสาร
รษิการีบเข้าไปข้างๆ เด็กทั้งสองและอุ้มไอรดาขึ้นมาอย่างไม่ลังเล
นอกเหนือจากข้อเท็จจริงที่ว่าเธอเป็นเด็กหญิงแล้ว ไอรดายังดื่มน้ำเข้าไปมากที่สุด เช่นนั้นแล้วเธอจึงปวดท้องมากกว่าเบนนี่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม
👍🏻...
....
จบดื้อๆเฉยๆ งงมากค่าาาา...
ขาด 1867,1868...
ขาด1860, 1861...
ขาด1804...
อัพๆๆ ค่ะ แอดดดดดดด แอดดดดดดดด อัพๆๆๆ ค่ะ แอดดดดด ^_^...
ขาด1773,1774...
ขาด1768,1770...
ขาด1663,1664,1665,1666,1668...