หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม นิยาย บท 999

สีหน้าของคมสันเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินเช่นนั้น ดวงตาเขาจับจ้องมองรษิกาอยู่

เธออยากจะเลี้ยงข้าวเจตนินเหรอ? ตั้งแต่เมื่อไรกัน? ทำไมฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลย? พวกเขาติดต่อกันเองเป็นการส่วนตัวเหรอ?

ด้วยความทึ่ง เขาจึงโพล่งออกไปว่า “จริงเหรอ? เมื่อไรกันครับ?”

รษิกาตอบไปว่า “ฉันแนะนำไปตอนที่คุณเจตนินกับฉันคุยกันเรื่องสมุนไพรเมื่อคืนนี้ค่ะ”

รษิกาหันไปหาเจตนินและเสริมว่า “คุณเจตนินช่วยสถาบันวิจัยเราแก้ปัญหาใหญ่มาก การเลี้ยงอาหารนี้ไม่ได้มีค่าอะไรเลยเมื่อเทียบกับความกรุณาที่มีต่อเรา”

จะพูดอีกอย่างก็คือ เธอชัดเจนมากว่าการเลี้ยงอาหารนี้ก็เพื่อตอบแทนน้ำใจของเจตนินเท่านั้น

เจตนินไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำพูดเธอ

เขาเหลือบมองคมสันและหยอกล้อรษิกาไปว่า “งั้นคุณรษิกาคิดว่าจะตอบแทนผมยังไงครับ?”

สายตาของเจตนิน กอปรกับคำถามของเขา ทำให้ใจของคมสันจมดิ่ง

เขาหันไปมองรษิกาอย่างรวดเร็ว และต้องการคำตอบจากเธออย่างหมดความอดทน

รษิกาทำหน้าจริงจัง และกล่าวว่า “ฉันจะทำให้การเสียสละของคุณคุ้มค่าอย่างแน่นอนค่ะ”

เจตนินเลิกคิ้วขึ้นและเชื้อเชิญให้เธอพูดต่อ

“ฉันจะใช้สมุนไพรพวกนี้ให้บรรลุผลการวิจัยตามที่เราคาดหวังไว้” รษิกาสัญญา

เมื่อได้ยินเช่นนั้น คมสันก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

เจตนินยิ้มอย่างเรียบๆ “ผมเชื่อมั่นในตัวคุณครับ คุณรษิกา”

จากนั้นทั้งสามก็ตรวจสอบสมุนไพรที่ส่งมา เมื่อถึงเวลาใกล้เที่ยง รษิกาก็แนะนำว่าควรจะออกไปทานมื้อเที่ยงกันแล้ว ซึ่งเจตนินก็ตอบรับอย่างพึงพอใจ

“ไปทานข้าวด้วยกันนะคะ คุณหมอคมสัน” เธอหันไปมองคมสัน

แค่คิดถึงเรื่องนี้ รษิกาก็ปวดหัวขึ้นมา

คมสันค่อยๆ ตั้งสติแล้วเหลือบมองไปทางเจตนิน เขาผ่อนคลายขึ้นเมื่อเห็นว่าเจตนินไม่ได้จ้องมองมาทางเขา

นี่ควรจะเป็นมื้อเที่ยงระหว่างเจตนินกับรษิกา แต่เขาปล่อยให้ฉันมาด้วยและหยิบยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูดต่อหน้าฉัน แถมยังทำท่าสบายๆ กับเรื่องนี้ด้วยซ้ำ

ตอนแรก คมสันสงสัยว่าเจตนินจะรู้ความจริงทั้งหมดแล้ว

แต่หลังจากได้ยินออย่างนั้น ดูเหมือนความกังวลของเขาจะไม่เป็นจริง เจตนินแค่แสดงความเป็นห่วงเรื่องนี้ขึ้นมาเฉยๆ

เมื่อคิดได้เช่นนั้น คมสันก็เสริมว่า “ผมตรวจสอบพนักงานทุกคนในสถาบันวิจัยแล้ว และผมรับรองได้ว่าเหตุการณ์แบบนี้จะไม่เกิดขึ้นซ้ำอีก ดังนั้นคุณไม่ต้องกังวลเรื่องสมุนไพรนะครับ”

เจตนินโค้งริมฝีปากและพยักหน้า “ผมก็หวังเช่นนั้น แต่ยังไงก็คงจะดีที่สุดหากเราจับตัวคนร้ายได้อย่างรวดเร็วนะครับ”

รษิกาพยักหน้าเห็นด้วย

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หย่าร้างแล้วห่างไป แต่หัวใจยังคงเดิม