เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่โม่ กู้ซิ่งเหว่ยก็หัวเราะเยาะขึ้นมาทันที "ได้เซ็นสัญญาแล้วงั้นเหรอ? หลี่โม่ แกพูดอะไรของแก?"
“ได้เซ็นสัญญาแล้วงั้นเหรอ? มันจะเป็นไปได้ยังไง! นอกจากความสวยแล้ว กู้หยุนหลานจะไปมีความสามารถอะไรอีกล่ะ ถ้าเธอได้เซ็นสัญญากับหรงคังกรุ๊ป ฉันยอมถูกรถชนตายเลย!”
“ไร้สาระ! ไอ้คนไร้ประโยชน์อยากจะยืนหยัดเพื่อภรรยา มันไม่รู้หรือว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นยังไง? กล้าดีนักที่พูดออกมาแบบนั้น?!”
“ฉันคิดว่า เราควรจะไล่หลี่โม่ออกไปซะ แล้วก็ให้กู้หยุนหลานรีบลาออกเดี๋ยวนี้!”
กลุ่มญาติของตระกูลกู้ และผู้บริหารของบริษัทต่างระเบิดหัวเราะ และล้อเลียนหลี่โม่กับกู้หยุนหลานอย่างไม่เก็บอาการเลย
กู้หยุนหลานก็โกรธมากเช่นกัน เธอสะบัดมือของหลี่โม่ออก และลุกขึ้นตบหน้าเขาด้วยน้ำตา แล้วตะโกนว่า "หลี่โม่ คุณจะทำอะไร! ใครให้คุณพูดเรื่องไร้สาระแบบนี้?!"
กู้หยุนหลานโกรธมาก!
ตอนนี้ หลี่โม่พูดออกไปแบบนั้นมันไม่เท่ากับการขุดหลุมฝังศพตัวเองหรอกเหรอ?
หรือจะเป็นเพราะว่า เขากับกู้ซิ่งเหว่ยไม่ลงรอยกันมานาน...
หลี่โม่รู้สึกตกตะลึงเล็กน้อยจากการตบของกู้หยุนหลาน เมื่อเห็นใบหน้าที่โกรธ และไม่พอใจของเธอ เขาก็โกรธเธอไม่ลง
กู้ซิ่งเหว่ยหัวเราะเยาะ และพูดว่า "กู้หยุนหลาน สามีของเธอบอกว่าเธอได้เซ็นสัญญาความร่วมมือแล้ว เอาสัญญาออกมาให้พวกเราดูสิ!"
“ใช่ เอามาให้พวกเราดูสิ!”
“เธอคงไม่มีสัญญาของแท้หรอก ฉันคิดว่าเธอแค่แสดงมากกว่า บริษัทที่จดทะเบียนอย่างหรงคังกรุ๊ปจะมาเจรจากับคนอย่างกู้หยุนหลานได้ยังไง?”
“ฮ่าฮ่า นั่นก็จริง คนนึงก็เป็นไอ้พวกขี้แพ้ อีกคนนึงก็ผู้หญิงโชคร้าย ช่างเป็นการจับคู่ที่สวรรค์ส่งมาจริง ๆ !”
ในขณะนั้น บรรดาญาติตระกูลกู้ต่างก็ล้อเลียนอย่างสนุกสนาน และห้องโถงด้านข้างทั้งหมดก็เต็มไปด้วยการเสียดสีดูถูกที่มุ่งไปยังกู้หยุนหลานและหลี่โม่
หวังฟางที่นั่งอยู่ที่โต๊ะหลักก็ระเบิดโทสะออกมา!
ไอ้หลี่โม่ ไอ้เศษสวะนี่อยู่ที่ไหนก็สร้างแต่ความอับอาย
ในเวลานี้พูดออกมาอย่างนั้นได้อย่างไร นี่เขาจงใจทำให้ลูกสาวของเธอตกลงไปในกองไฟใช่ไหม?!
“หลี่โม่ ไอ้ขยะ ออกไปจากที่นี่ซะ!” หวังฟางพูดด้วยความโกรธ เธอชี้ไปที่หลี่โม่และด่าเขา
เธออยากจะฉีกเขาออกเป็นชิ้น ๆ !
ในขณะนี้ เมื่อเห็นการแสดงออกที่ขัดแย้งกันบนใบหน้าของกู้หยุนหลาน กู้ซิ่งเหว่ยจึงสรุปได้ว่า เธอไม่ได้รับความร่วมมือ เขาพูดขึ้นมาทันทีว่า "กู้หยุนหลาน ในเมื่อเธอไม่ได้รับความร่วมมือ งั้นมันก็คงถึงเวลาที่จะทำตามสัญญาที่เธอให้ไว้แล้ว เธอต้องลาออกต่อหน้าทุกคนเดี๋ยวนี้"
น้ำตาที่เต็มไปด้วยความกังวลของกู้หยุนหลานร่วงหล่น เธอกำหมัดเล็ก ๆ ไว้แน่น และพูดว่า "ฉัน... "
“ใช่ ในเมื่อเธอทำงานไม่สำเร็จ ก็ลาออกแล้วให้คนที่มีความสามารถเข้ามารับหน้าที่แทน อยู่ต่อไปก็ไร้ประโยชน์”
“ฉันก็ไม่ชอบกู้หยุนหลานมานานแล้ว ทำตัวสวยไปวัน ๆ แต้ไร้ทักษะ รีบออกไปจากบริษัทของตระกูลกู้ซะเถอะ!”
“ใช่ เป็นแค่ผู้หญิง แต่ฝันอยากจะได้ตำแหน่งรองประธาน นี่มันไร้สาระสิ้นดี!”
ในขณะนี้ ทุกคนในตระกูลกู้ตำหนิกู้หยุนหลาน
มีทั้งการล่วงละเมิดทางวาจา และข้อกล่าวหาต่าง ๆ ทำให้กู้หยุนหลานก้มหน้าไม่สามารถตอบโต้อะไรได้เลย
เธอก้มหน้าพร้อมกับดวงตาของเธอแดงก่ำ น้ำตาเม็ดใหญ่กลิ้งลงมาบนแก้ม เธอปาดน้ำตาอย่างฝืนทน
คุณท่านกู้ก็สุดจะทนแล้วเช่นกัน เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “หยุนหลาน ในเมื่อแกไม่สามารถเจรจาเซ็นสัญญาขอความร่วมมือได้ แกก็ควรลาออกซะ”
“คุณปู่คะ!” กู้หยุนหลานเริ่มวิตกกังวล ดูเสียใจมาก
‘ทำไมทุกคนต้องกดดันฉันแบบนี้ด้วย?’
‘เพราะฉันเป็นผู้หญิงอย่างนั้นเหรอ!’
กู้ซิ่งเหว่ย หัวเราะอย่างเย็นชา และทุกคนในตระกูลกู้ต่างก็มองดูเธออย่างเย็นชา
ในขณะนี้ กู้หยุนหลานรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในความมืดมิด
รู้สึกสิ้นหวัง
กู้หยุนหลานกำหมัดแน่ แล้วพูดอย่างไม่มีทางเลือก "ก็ได้ ฉันจะลา... "
ในเวลานั้น!
ทันใดนั้นเองที่หน้าประตู ก็มีเสียงดังขึ้นว่า "ประธานหรงคังกรุ๊ป คุณหรงปินมาแล้ว!"
เอ๊ะ!
ทั่วทั้งห้องโถงเงียบกริบ!
คุณท่านกู้ลุกขึ้นยืนในทันใด ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจว่าทำไมประธานของหรงคังกรุ๊ปถึงมาที่นี่ แต่เขาก็รีบเดินไปหาพร้อมไม้เท้าทันที
ทุกคนหันไปตามเสียงนั้น และเห็นชายวัยกลางคนในชุดสูทคู่กับรองเท้าหนังกำลังเดินเข้าทางหน้าประตู ดูแข็งแกร่งยิ่งนัก ตามมาด้วยบอดี้การ์ดอีกสี่คนในชุดสีดำด้านหลังของเขา
เขาเป็นประธานของหรงคังกรุ๊ป คุณหรงปิน?!
หลายคนขอพบเขา แต่ก็ถูกปฏิเสธ
คาดไม่ถึงว่าเขาจะมาที่งานเลี้ยงกลางปีของตระกูลกู้ด้วยตัวเอง!
พระเจ้า นี่มันคือโชคดีของตระกูลกู้!
ในเวลาเดียวกัน หรงปินก็ได้เดินเข้ามา ใบหน้าของคุณท่านกู้เต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขากล่าวทักทายด้วยความเคารพประจบสอพลอ เขายื่นมือออกไปและพูดอย่างตื่นเต้น "โอ้ ท่านประธานหรง ผมไม่คิดไม่ฝันว่าคุณจะมาที่นี่ เป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ!"
ญาติ ๆ ของตระกูลกู้ต่างก็ลุกขึ้นยืนอย่างลุกลี้ลุกลน ทุกคนต่างทำความเคารพด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า
ข้างหน้าของพวกเขาคือประธานของหรงคังกรุ๊ป!
กู้ซิ่งเหว่ยก็รีบวิ่งไปอย่างกับผู้ติดตามแสนภักดี และยืนข้าง ๆ คุณท่านกู้ เพื่อพยายามทำความรู้จักกับเขา
แต่
ฉากต่อไปทำเอาทุกคนตกตะลึง!
คุณท่านกู้รับสัญญามา และมองดูอย่างละเอียดภายใต้แสงไฟ ยิ่งเขาอ่านเขาก็ยิ่งตื่นเต้น และอุทานว่า “ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยมมาก ยอดเยี่ยมที่สุด!”
ทั้งกู้ซิ่งเหว่ย กู้ชิงหลิน และคนอื่น ๆ ที่ยืนอยู่ข้างหลังชายชรา พวกเขาต่างก็มองเห็นได้อย่างชัดเจน
มันเป็นสัญญาของหรงคังกรุ๊ปจริง ๆ !
พวกเขาต่างมองหน้ากัน และส่ายหัวอย่างสับสน
จะเป็นไปได้ไหมว่า กู้หยุนหลานยัยตัวแสบนี่จะยอมหลับนอนกับหรงฉางเวยจริง ๆ ?
กู้ซิ่งเหว่ยไม่เชื่อ ทันใดนั้นเขาก็ตะโกนออกมา "คุณปู่ครับ สัญญานี้อาจจะเป็นของปลอม ต้องเป็นของปลอมแน่ ๆ ! บางทีประธานหรงก็อาจเป็นตัวปลอม! ทุกคนไม่เคยเจอประธานหรงคังกรุ๊ปมาก่อน! กู้หยุนหลาน ยัยตัวแสบนี่รู้ว่าเขาจะต้องไม่ยอมทำข้อตกลงกับเธอแน่ เธอก็แค่หาคนมาแกล้งแสดง!"
ขณะที่เขาพูด มุมปากของกู้ซิ่งเหว่ยก็แสดงรอยยิ้มเย้ยหยัน
เมื่อกู้หยุนหลานได้ยินคำพูดนี้ เธอชี้ไปที่กู้ซิ่งเหว่ยอย่างโกรธเคืองทันที และตะโกนว่า "กู้ซิ่งเหว่ย อย่ามากล่าวหากันนะ!"
“ฮ่าฮ่า กล่าวหางั้นเหรอ? ถ้างั้นก็บอกมาหน่อยสิ เธอได้สัญญานี่มาได้ยังไง? มีบริษัทเภสัชกรรมตั้งหลายบริษัทในเมืองฮั่น แต่มาเลือกบริษัทหยุนเชิงเภสัชกรรมแทน ทำไมถึงเป็นอย่างนั้นล่ะ?”
กู้ซิ่งเหว่ยเดินเข้ามาหากู้หยุนหลานด้วยรอยยิ้ม และพูดอย่างเย็นชา "โอ้ แต่ว่านะ ฉันได้ยินคนพูดมาว่า เธอกับคุณชายหรงคังกรุ๊ปอยู่ในคลับด้วยกัน เป็นไปได้ไหมว่าเธอจะหลับนอนกับคุณชายหรงเพื่อให้ได้เซ็นสัญญานี้มาน่ะ?”
เมื่อหลี่โม่ได้ยินคำพูดนี้ รูม่านตาของเขาก็หดตัวลง สายตาของเขาจ้องมองไปที่กู้ซิ่งเหว่ยอย่างเย็นชา
"ฉันไม่ได้ทำ!" กู้หยุนหลานตะโกน แล้วหันไปพูดกับคุณท่านกู้ว่า "คุณปู่คะ ฉันไม่ได้ทำ กู้ซิ่งเหว่ยใส่ร้ายฉัน!"
สีหน้าของคุณท่านกู้ดูหนักใจ เขามองไปที่สัญญาในมือของเขา จากนั้นก็มองไปที่กู้หยุนหลาน และพูดว่า "เอาล่ะ หยุดทะเลาะกันได้แล้ว ไหน ๆ เราก็ได้สัญญามาแล้ว นี่ถือเป็นเกียรติสำหรับตระกูลกู้ของเรา"
“คุณปู่ครับ อย่าไปหลงกลกู้หยุนหลานนะครับ สัญญานี้ต้องเป็นของปลอมแน่นอน!” กู้ซิ่งเหว่ย พูดยุยง
คุณท่านกู้ส่ายหัวและพูดว่า "สัญญานี้เป็นของจริง มันมีตราประทับอย่างเป็นทางการของหรงคังกรุ๊ป และลายเซ็นของประธานหรง คงไม่มีใครกล้าปลอมเรื่องแบบนี้"
เมื่อชายชราพูดอย่างนั้น ทุกคนก็ไม่กล้าโต้เถียงอะไร พวกเขาทั้งหมดต่างก็มองกู้หยุนหลานอย่างดูถูก
ตอนนี้ทุกคนคิดว่า กู้หยุนหลานไปหลับนอนกับคุณชายหรงเพื่อให้ได้สัญญานี้มา
กู้ซิ่งเหว่ยใช้วิธีสกปรกในการใส่ร้ายเธอ นี่มันร้ายกาจเกินไปแล้ว
“คิดไม่ถึงว่ากู้หยุนหลานจะเป็นผู้หญิงไร้ยางอายที่ยอมเสียตัว เพราะเห็นแก่สัญญา”
“เอ๊ะ! หลี่โม่คนไร้ประโยชน์ที่น่าสงสาร ลูกสาวของเขาก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นพ่อ แล้วตอนนี้ภรรยาของเขาก็ดันไปเป็นนางบำเรออีก ถ้าฉันเป็นเขา ฉันคงฆ่าตัวตายไปนานแล้ว”
“มันช่างน่าเศร้าจริง ๆ ถ้าลูกสาวของเธอโตขึ้น และรู้เรื่องพวกนี้ เด็กนั่นจะคิดอย่างไรถ้ารู้ว่าแม่ตัวเองเป็นผู้หญิงแบบนี้์”
กลุ่มญาติของตระกูลกู้มองไปที่กู้หยุนหลานด้วยสายตาดูถูก ซึ่งทำให้กู้หยุนหลานเสียใจและน้ำตาไหลอาบแก้ม
หลี่โม่รู้สึกถึงร่างกายของกู้หยุนหลานที่สั่นเทาอยู่ข้าง ๆ เขา และสายตาของเขาก็เย็นยะเยือก!
ในโลกนี้ ใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์ทำให้เธอเสียใจ และร้องไห้ได้!
หลี่โม่ก้าวไปข้างหน้า เขาดึงกู้หยุนหลานมาหลบข้างหลัง และตะโกนอย่างเย็นชา "พอแล้ว! ผมเชื่อในตัวหยุนหลาน! สัญญานี้ ผมเป็นคน... "
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...