หลี่โม่ส่งยิ้มเบา ๆ ให้กู้หยุนหลาน
“รีบไสหัวออกไปเร็ว ๆ เข้าสิ แล้วปิดประตูซะ หยุดพูดไร้สาระกับหยุนหลานของฉันได้แล้ว อย่ามาทำเหมือนแกกำลังอยู่ในละครโรแมนติกบ้า ๆ ไปไกล ๆ ซะ ยิ่งไกลก็ยิ่งดี!!” หวังฟางตะโกนด่าผ่านหน้าต่างรถ
หลี่โม่ปิดประตูรถ มองดูรถเคลื่อนตัวออกไป และรีบขับห่างจากตัวเองออกไปอย่างรวดเร็ว
จนกระทั่งไฟท้ายรถหายไป หลี่โม่ถึงจะละสายตา แล้วเงยหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มืดมิด
ค่ำคืนนั้นมืดมิดดั่งหมึก ดวงจันทร์และดวงดาวส่องแสงประกายอยู่บนท้องฟ้า
ไม่ใช่ค่ำคืนแห่งการสังหารที่มีเดือนมืดลมแรง แต่เป็นเวลาที่ดีสำหรับสั่งสอนโอหยางจงเฉิง
หลี่โม่หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วส่งข้อความสั้น ๆ ถึงชูจงเทียน โดยขอให้ ชูจงเทียนหาตำแหน่งของโอวหยางจงเฉิงและคนอื่น ๆ
ในไม่ช้า ชูจงเทียนก็โทรมา "นายน้อย โอวหยางจงเฉิงพวกเขาอยู่ในห้องส่วนตัวหมายเลข 1 ของคลับหาวถิง พวกเขาสร้างปัญหาให้คุณหรือเปล่าครับ? ผมจะพาลูกน้องไปจัดการพวกเขาเดี๋ยวนี้"
“ไม่จำเป็นต้องให้คุณช่วย ผมจะไปเจรจาบางอย่างกับพวกเขา” หลี่โม่ตอบกลับเบา ๆ
"ครับ ผมเข้าใจแล้ว"
หลี่โม่วางสายแล้วนั่งแท็กซี่ไปที่คลับหาวถิง
......
คลับหาวถึงห้องส่วนตัวหมายเลข 1
โอวหยางจงเฉิง ประธานเฉียนและคนอื่น ๆ กำลังร้องเพลงดื่มด่ำอยู่ในห้องส่วนตัวในขณะนี้
“ประธานโอวหยางไม่ต้องกังวล ทางนี้ผมได้ติดต่อเรียบร้อยแล้ว เราได้ตัดคำสั่งซื้อของตระกูลกู้แล้ว และยกเลิกเงินกู้จากธนาคารของพวกเขาแล้ว ผมกำลังจัดเตรียมคนไปสร้างความเดือดร้อนให้กับพวกเขา และการทำสามวิธีพร้อมกันรับรองว่าตระกูลของพวกเขาจะอยู่ได้ไม่เกินสิบวันแน่” ประธานเฉียนตอบกลับด้วยความปลื้มใจ
“ทำได้ดีมาก สิบวัน ถ้าอย่างนั้นหลังจากสิบวันแล้ว เราเข้าซื้อตระกูลกู้ ถึงเวลานั้นแล้วค่อยจัดการกู้หยุนหลากับไอ้หลี่โม่คนไร้ประโยชน์นั้น”
ท่าทางของโอวหยางจงเฉิงเต็มไปด้วยความพอใจและปลื้มปีติ
“เป็นเพราะประธานโอวหยางมีอำนาจมาก แค่เพียงผมรายงานชื่อของคุณ ก็จะมีคนจำนวนมากที่รีบเข้ามาช่วยเหลือ คุณช่างเป็นมหาอำนาจจริง ๆ”
ตอนที่ประธานเฉียนกำลังกล่าวประจบสอพลอ หลี่โม่ก็มาถึงหน้าประตูห้องส่วนตัวหมายเลข 1 แล้ว และมองไปยังบอดี้การ์ดที่ประตูโดยไม่แสดงสีหน้าใด ๆ
“มองอะไร รีบไสหัวออกไป!”
บอดี้การ์ดหลายคนตะโกนใส่หลี่โม่!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...