ร่างกายของหวังจงเหิงและหวังจงเฉิงเริ่มแกว่งไปแกว่งมาชั่วขณะหนึ่ง ทั้งคู่เริ่มทำอะไรไม่ถูก
คุกเข่าต่อเฉียนฝูยังพอทน เพราะด้วยสถานะของเฉียนฝูแล้วยังพอเป็นไปได้ แต่จะให้คุกเข่าต่อหลี่โม่ ทั้งคู่รู้สึกไม่เต็มใจอย่างมาก
เมื่อเห็นทั้งคู่เอาแต่ก้มหน้าไม่ขยับหรือพูดอะไร เฉียนฝูก็พูดด้วยนำเสียงเย้ยหยัน "พวกแกหลังแข็งกันมากใช่ไหม?"
คุณปู่หวังเริ่มตื่นตระหนกตกใจ เมื่อรู้ว่าเฉียนฝูกำลังจะโกรธ
"พวกแกสองคนจะนิ่งเฉยอยู่ทำไม รีบขอโทษหลี่โม่เร็วเข้าสิ!" คุณปู่หวังกัดฟันพูด
แม้ว่าในใจคุณปู่หวังจะไม่เห็นด้วย แต่สถานการณ์พาไป เมื่อกี้ต่อให้จะต้องตบจนฟันหลุดหมดปากก็ต้องจำใจทำ
หวังจงเหิงและหวังจงเฉิงคุกเข่าต่อหลี่โม่ด้วยความไม่เต็มใจ “ขอโทษ พวกเราผิดไปแล้ว เมื่อกี้พวกเราพูดไปโดยไม่ได้คิด ช่วยยกโทษให้พวกเราด้วย”
กู้หยุนหลานดึงหลี่โม่เบา ๆ เพื่อบอกให้หลี่โม่พอได้แล้ว
หลี่โม่พยักหน้าอย่างช้า ๆ พูดด้วยสีหน้าที่ไร้ความรู้สึก "ฉันยกโทษให้พวกนาย ลุกขึ้นเถอะ"
หวังจงเหิงและหวังจงเฉิงในใจเต็มไปด้วยความโกรธแค้น ทั้งสองค่อย ๆ ยืนขึ้นไปหลบอยู่ข้างหลังญาติ และรู้สึกอับอายขายหน้าที่สุด
“แม่งเอ๊ย ไอ้ไร้ประโยชน์นี่มันสารเลวจริง ๆ ต่อไปฉันจะให้มันคุกเข่าต่อฉันทั้งวันเลยคอยดู” หวังจงเหิงพูดด้วยอารมณ์โกรธแค้น
หวังจงเฉิงไม่พูดอะไร เขากลับเฝ้าสังเกตแขกที่อยู่รอบ ๆ เฉียนฝูและหลี่โม่
คุณปู่หวังไม่สนใจหน้าตาของเขา เขาค่อย ๆ โค้งตัวลงเล็กน้อย และขยับเข้าไปข้างเฉียนฝูพร้อมกับยิ้มให้
"ท่านประธานเฉียน ผมขอโทษที่ต้อนรับท่านได้ไม่ดี เชิญท่านประธานเฉียนเข้าไปดื่มและพูดคุยกันข้างในก่อนดีกว่าครับ"
จากที่คิดว่าทุกคนจะต้องไล่ตามและยกย่องตระกูลหวัง เพราะตระกูลหวังได้มีความสนิทสนมกับเฉียนฝู
แต่ตอนนี้ ใครต่อใครก็รู้เรื่องราวระหว่างตระกูลหวังและเฉียนฝู ถ้าหลี่โม่ไม่จัดการเรื่องนี้ ต่อไปเรื่องที่ตระกูลหวังคุกเข่าต่อหน้าสองคนนี้ จะทำให้ตระกูลหวังต้องล่มจมอย่างแน่นอน
มันคือความผิดพลาดที่จะก่อให้เกิดความเกลียดชังตลอดกาล!
หวังจงฉวนอยู่ที่ด้านหลัง จ้องมองหลี่โม่ด้วยสายตาเศร้าหมอง เหมือนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ไม่แน่ใจว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
หวังจินซาน หวังจินไห่ รวมถึงหวังเหม่ยยังคงตกตะลึง ไม่มีการตอบสนองใด ๆ เหมือนกับสมองดับไปอย่างนั้น
หวังฟางและกู้เจี้ยนหมินทั้งคู่กุมมือกันไว้แน่น ในใจสับสนไม่รู้ว่าจะรู้สึกอย่างไรดี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...