คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 550

เหอลี่ฉวินและคนอื่น ๆ พากันเยาะเย้ย และความอดทนในใจของเฝิงจื่อไฉก็ได้หมดลง “พวกแกตระกูลกู้มันขยะเกินไปแล้ว ฉันว่าพวกเราจัดการกับไอ้ขยะนี่กันเองก็แล้วกัน”

สีหน้าของกู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงต่างย่ำแย่ถึงขีดสุด ความไม่ร่วมมือของหลี่โม่ ทำให้ทั้งสองคนรู้สึกถึงวิกฤตอย่างรุนแรง คาดว่าหลังจากที่เฝิงจื่อไฉจัดการหลี่โม่แล้ว เขาคงจะยื่นเงื่อนไขโหดร้ายยิ่งขึ้น อย่างนั้นก็ไม่ต่างกับมอบทรัพย์สินของตระกูลกู้ให้กับคนอื่นแต่โดยดี

แต่กู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงก็ไม่มีหนทางอื่นใด หากยั่วโมโหหลี่โม่และลงมือกับหลี่โม่ขึ้นมาจริง ๆ ชีวิตที่เหลือของกู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงก็คงจะต้องนอนอยู่บนเตียงไปตลอดชีวิต

ในขณะที่พวกของเฝิงจื่อไฉกำลังบันดาลโทสะ คนตระกูลกู้กำลังจนปัญญา และพวกบอดี้การ์ดกำลังครั่นเนื้อครั่นตัวอยากลงมือ เสียงฝีเท้าอันพร้อมเพรียงก็พลันดังขึ้น

เสียงฝีเท้านั้นไม่เพียงพร้อมเพรียงเป็นระเบียบ ทั้งยังดังกระหึ่ม เห็นได้ชัดว่ามีจำนวนคนไม่น้อย

เฝิงจื่อไฉขมวดคิ้ว คิดในใจว่าเป็นคนที่ชูจงเทียนส่งมางั้นเหรอ?

แต่ก็รู้สึกว่าไม่น่าจะใช่ ชูจงเทียนเพิ่งจะถูกลอบโจมตี แม้ว่าจะโชคดีหนีเอาชีวิตรอดไปได้ แต่ก็ควรจะพักฟิ้นอยู่ที่รังเก่าของตนถึงจะถูก

แต่หากไม่ใช่ชูจงเทียน แล้วจะเป็นใครที่พาคนมากันล่ะ?

กู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงสบตากัน แม้ว่าทั้งสองจะไม่รู้ว่าใครมา แต่ก็รู้สึกว่านี่คือโอกาส

หากสามารถเอิกเกริกได้ขนาดนี้ ผู้ที่มาคงจะมีอิทธิพลไม่น้อยแน่ ต่อให้เป็นจิ้งจอกยืมบารมีเสือ หรือคิดหาวิธีใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ พวกเขาก็ต้องเอาชนะความยากลำบากในวันนี้ไปให้ได้

หลังจากสบตากันแล้ว กู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงก็พุ่งออกไปนอกห้องประชุมพร้อมกัน เพื่อไปต้อนรับแขกลึกลับผู้มาเยือนข้างนอกทันที

“ผมคือกู้เจี้ยนกั๋วแห่งตระกูลกู้ ไม่ทราบว่าท่านผู้มาเยือนคือใครเหรอครับ?”

กู้เจี้ยนกั๋วเอ่ยกับกลุ่มบอดี้การ์ดสูทดำกลุ่มหนึ่งที่ตรงดิ่งเข้ามา

“หลีกไป!”

กู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงมองไปทางซูเหวินเหมาพร้อมกัน พวกเขามองพินิจอย่างละเอียด แล้วจึงแน่ใจว่าเป็นคนที่ไม่รู้จัก

แต่เมื่อมองไปที่เครื่องแต่งกายของซูเหวินเหมา ทั้งคู่ก็สรุปในใจแล้วว่าตัวตนของคนผู้นี้ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน

การเลี้ยงบอดี้การ์ดทั้งกลุ่มไม่ใช่เรื่องยาก เถ้าแก่ที่ไหนก็สามารถเลี้ยงไว้สักกลุ่มหนึ่งได้ทั้งนั้น แต่สไตล์และรสนิยมในการแต่งตัวไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาสามารถเรียนรู้ได้ ดั่งคำกล่าวที่ว่า สามชั่วอายุคนสร้างตระกูลสูงศักดิ์เองก็มีเหตุผลในตัวมันเองเช่นกัน หากไม่มีเวลาสั่งสมและตกตะกอน พวกเศรษฐีใหม่ก็ยากที่จะเป็นเช่นตระกูลผู้ดีเก่าได้

ซูเหวินเหมาจัดเสื้อผ้าให้เป็นระเบียบ สีหน้าเคร่งขรึมขึ้นอีกไม่น้อย เขาสาวเท้าเดินผ่านทางที่พวกบอดี้การ์ดสร้างขึ้น และยืนอยู่ที่ประตูห้องประชุม

ซูเหวินเหมาขมวดคิ้วมองกู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงที่ขวางอยู่หน้าประตูเล็กน้อย เอ่ยอย่างไม่พอใจ “หลีกไป”

กู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงรีบขยับไปสองข้างประตู เปิดทางเข้าประตูห้องประชุมให้ทันที

ซูเหวินเหมามองเข้าไปภายในห้องประชุม แล้วเอ่ยด้วยความเคารพ “ไม่ทราบว่าคุณหลี่อยู่ที่นี่ไหม ผม ซูเหวินเหมาจากตระกูลซูแห่งเมืองหลวงมาเพื่อขอรับโทษ!”