คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 883

เฉินเสี่ยวถงไม่อยากถูกเขี่ยทิ้ง ถ้าหากถูกส่งไปที่โรงพยาบาลแล้ว หลี่โม่กับกู้หนุนหลานไม่แยแสตน อย่างนั้นก็นับว่าความพยายามที่ผ่านมาสูญเปล่าทั้งหมด

หลี่โม่ยกนมวัวกับแซนด์วิชจานหนึ่งเดินออกมาจากห้องครัว เขานั่งลงข้าง ๆ กู้หยุนหลานแล้วเอ่ยขึ้น “ช่วงบ่ายผมอาจจะมีธุระนิดหน่อย ถึงเวลาแล้วคงต้องออกไปหน่อยนะ”

“ธุระอะไรเหรอ?” กู้หยุนหลานถามอย่างสงสัย

“เหล่าชู คือว่าเหล่าชูเขาเกิดเรื่องนิดหน่อยน่ะ ผมจะไปช่วยเขาดู ถึงยังไงเมื่อก่อนเขาเองก็ช่วยผมไว้ไม่น้อย” หลี่โม่พูดอย่างคลุมเครือ

เรื่องที่จะไปงานแข่งขันมวยใต้ดินนานาชาตินั้น เขาไม่มีทางให้กู้หยุนหลานรู้เด็ดขาด ดังนั้นหลี่โม่จึงคิดหาข้ออ้างที่ดูน่าเชื่อถือขึ้นมา

เฉินเสี่ยวถงเอียงหัวมองหลี่โม่ รู้สึกว่านี่อาจจะเป็นโอกาสก็ได้

ดูเหมือนว่าตอนบ่ายคงต้องแอบตามหลี่โม่ออกไป หลังจากนั้นก็จะมีเวลามากมายให้อยู่กับหลี่โม่ตามลำพัง ถึงตอนนั้นดูซิว่าหลี่โม่จะยังแสร้งทำเป็นพวกตายด้านอย่างไรได้อีก

'เฮอะ!'

'ฉันไม่เชื่อหรอกว่าจะมีผู้ชายที่ฉันยั่วยวนมาไม่ได้!'

เฉินเสี่ยวถงกำมือขวาแน่น ในใจแอบให้กำลังใจตัวเองอย่างลับ ๆ

กู้หยุนหลานไม่ได้สืบถามอะไรต่อ ถึงอย่างไรหลี่โม่เองก็ต้องมีเวลาว่างของตัวเอง คงจะเอาแต่ให้หลี่โม่ตัวติดอยู่กับเธอตลอดเวลาไม่ได้หรอก

“อื้ม ระวังตัวด้วยนะ อย่าไปเข้าร่วมเรื่องที่มันอันตรายเกินไปล่ะ”

“วางใจเถอะ ผมไม่มีทางทำเรื่องที่อันตรายเกินไปหรอก ถึงไม่คิดเพื่อตัวผมเองก็ต้องคิดเพื่อคุณอยู่แล้ว”

หลี่โม่พูดคำโกหกอย่างจริงจัง โดยไม่แสดงอาการพิรุธเลยแม้แต่น้อย

หากว่าหลี่โม่กับเฉินเสี่ยวถงเกิดสปาร์คกันขึ้นมาจริง ๆ อย่างนั้นตนจะทำอย่างไรดี?

หลี่โม่ถลึงตาใส่คังเหวินซินอย่างดุร้าย “พูดเหลวไหลอะไร นี่คือภรรยาของฉัน ส่วนนี่...... นี่คือผู้หญิงที่เก็บมาได้ ถ้านายสนใจก็พาไปได้เลย”

คังเหวินซินได้ยินก็เบิกตากว้าง ในใจนึกชื่นชมหลี่โม่อย่างจริงใจ สามารถเก็บสาวงามที่ราวกับเทพธิดาแบบนี้ได้ เขาจะต้องเป็นคนที่อยู่เหนือกฎแห่งธรรมชาติอย่างแน่นอน

ส่วนคำพูดสุดท้ายของหลี่โม่ที่บอกว่าให้พาไปได้เลยนั้น ได้ถูกคังเหวินซินมองข้ามไปโดยทันที

ล้อเล่นอะไรกัน ถ้าหากพาสาวงามที่เทพแห่งรถหลี่ผู้อยู่เหนือกฎแห่งธรรมชาติเก็บได้ไป มันก็ไม่ต่างจากรนหาที่ตายไม่ใช่หรือไง คนที่ไม่มีโชคชะตาอันยิ่งใหญ่ไม่มีทางรับไหวหรอก ถ้าพาเธอไป น่ากลัวว่าอาจได้พบกับจุดจบหายนะในทันทีเลยก็ได้

หลังจากคังเหวินซินได้เจอกับเรื่องราวมากมายเมื่อคืนนี้ จึงอยู่ในสภาพที่รู้ทุกอย่างอยู่แก่ใจดี

เฉินเสี่ยวถงวิ่งเข้าไปกอดแขนของหลี่โม่เอาไว้ทันทีและเอ่ยเสียงออดอ้อน “พี่หลี่โม่ พี่อย่าส่งฉันไปเลยนะ ต่อไปฉันจะกวาดพื้น ทำกับข้าวและดูแลงานบ้านเองนะคะ ฉันจะดูแลปรนนิบัติพี่กับพี่หยุนหลานให้ดีอย่างแน่นอนค่ะ”