คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 1068

"ไม่จําเป็น" เฟรยาส่ายหัว “ฉันไม่ต้องการให้คุณมารับผิดชอบฉันหรอก แต่เนื่องจากตระกูลสโนว์บังคับให้ฉันให้กําเนิดเด็กคนนี้และถึงกับข่มขู่ฉันด้วยเด็กคนนี้ดังนั้นฉันจะให้กําเนิดเขาแต่ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณหรอกนะ”

ร็อดนีย์ไม่เคยคิดเลยว่าเธอเลือกจะให้กําเนิดลูกทั้งที่ยังไม่แต่งงานมากกว่าที่จะแต่งงานกับเขาซะอีก

เขาควรจะดีใจสิ ทว่าเขาก็อารมณ์เสียซะอย่างนั้น

“เฟรยา ลินช์ คุณไม่ชอบผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“...”

“ฉันไม่เคยชอบคุณเลยน่ะสิ”

เฟรยาเก็บอาการดูถูกเขาไว้ข้างในใจก่อนที่เธอจะเอ่ยอย่างจริงจังว่า “เมื่อสามปีก่อนฉันเคยมีความสัมพันธ์ฉันตกหลุมรักชายคนหนึ่งที่วิทยาลัยและเราอยู่ด้วยกันมาสี่ถึงห้าปี เรายังได้พบกับพ่อแม่ของแต่ละฝ่ายและพร้อมที่จะมีงานแต่งงานของเรา แต่แล้ววันหนึ่งเขาปล่อยให้ครอบครัวของฉันกับฉันต้องรอเก้อเพื่อหวานใจในวัยเด็กของเขา เขาไม่ได้ทําแค่ครั้งเดียวแต่เป็นครั้งแล้วครั้งเล่า เขามักจะยกให้เพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาอยู่เหนือสิ่งอื่นใดเสมอ

“เมื่อใดก็ตามที่เราไปออกเดทกัน เขาก็จะพาเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาไปด้วย

“เมื่อเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขาป่วยเขาก็จะดูแลเธอ

“เขาอ้างว่าเขาปฏิบัติต่อเธอเหมือนเป็นแค่น้องสาวเท่านั้นและไม่ได้รักเธอนะ ต่อมาเมื่อฉันทนมันไม่ได้อีกแล้วฉันก็เลิกกับเขา หลังจากนั้นไม่นานเขาก็สานสัมพันธ์กับแม่เพื่อนสนิทวัยเด็กของเขาคนนั้นน่ะแหละ

“อีกอย่างนะ หลังจากที่เราเลิกกันเขายังมาตําหนิฉันด้วยว่าใจแคบ เขาบอกว่าเพื่อนสนิทในวัยเด็กของเขารักเขาจริง ๆ ในขณะที่ฉันไม่ได้รักเขาให้มากพอ”

เมื่อฟังเรื่องราวของเธอ ร็อดนีย์ก็อึ้งไปเลย

เขาสงสารเธอขึ้นมาทันที

ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขารู้สึกว่าเขานี่น่าสมเพชเมื่อพูดถึงความสัมพันธ์ เขาไม่เคยคิดว่าเฟรยาก็เป็นเหมือนกันกับเขา

“แล้วคุณยังไม่ลืมชายไร้ยางอายคนนั้นใช่ไหม?”

"ไม่ค่ะ"

เฟรยาส่ายหัว “ถึงแม้ฉันเป็นฝ่ายขอเลิกแต่จริง ๆ แล้วฉันเป็นคนที่ถูกทิ้ง ฉันไม่อยากเผชิญกับความรู้สึกแบบนั้นอีกต่อไป ถ้าเราต้องอยู่ด้วยกันเพื่อประโยชน์ของเด็กและฉันไม่ได้อยู่ในใจคุณเพราะคุณไม่สามารถปล่อยวางซาร่าได้ ฉันเกรงว่าคุณจะทิ้งฉันไปในที่สุด”

ร็อดนีย์ไม่ได้พูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียวไปพักใหญ่

เขาแค่มองดูเธอก้มหน้าก้มตากินพาสต้าไป ความรู้สึกขมขื่นที่ซับซ้อนบอกไม่ถูกเข้าเกาะกุมใจเขา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน