คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 644

ฌอนสงสัยว่าแคทเธอรีนกำลังจะจีบเขาอีกแล้ว

“อะแฮ่ม พวกคุณสองคนช่วยออกไปข้างนอกได้ไหมถ้าจะจีบกัน?” เจ้าหน้าที่ตำรวจกระแอมขึ้นเบา ๆ ด้วยสีหน้าอึดอัดใจ

ฌอนจ้องไปที่แคทเธอรีน มันเป็นความผิดของเธอ เธอไม่รู้จักอับอาย

“ตกลงค่ะ ขอบคุณนะคะคุณตำรวจ ขอโทษที่รบกวนคุณด้วยค่ะ” แคทเธอรีนเดินออกมาจากสถานีตำรวจอย่างสง่างามด้วยรองเท้าส้นสูงของเธอ

เมื่อฌอนเดินตามเธอออกมา เธอจึงแสดงคิวอาร์โค้ดบัญชีธนาคารให้กับเขา “สแกนตรงนี้เลยค่ะ”

“...”

ฌอนรู้สึกว่าเมื่อไรก็ตามที่เธออยู่กับเขา ความดันโลหิตของเขาจะพุ่งขึ้นสูงอย่างรวดเร็ว “เดี๋ยว เมื่อกี้มัน 6,800 ดอลล่าร์ไม่ใช่เหรอ? ทำไมตอนนี้ถึงกลายเป็น 26,800 ดอลล่าร์ ไปได้ล่ะ?”

“นั่นมันค่ารองเท้าฉัน” แคทเธอรีนมองเขาราวกับเป็นเรื่องปกติ “รองเท้าผ้าใบคู่นั้นมาจากแบรนด์ต่างประเทศ ฉันเพิ่งซื้อรองเท้าคู่นั้นมาหยก ๆ ราคา 20,000 ดอลล่าร์”

“เธอตบหน้าฉันด้วยรองเท้าคู่นั้น แต่เธอยังกล้ามาให้ฉันชดใช้ให้เธอเนี่ยนะ?” ฌอนบ่นออกมา

“คุณจะตบฉันกลับก็ได้นี่คะ ทำไมคุณต้องโยนรองเท้าฉันออกนอกหน้าต่างด้วยล่ะ?”

“...”

ในฐานะทนายความชั้นแนวหน้าของออสเตรเลีย เขาไม่รู้จะสรรหาคำพูดใดมาตอบโต้เธอกลับไปในตอนนั้น

“เร็วสิคะ ฉันยุ่งนะ ทีคุณยังมีนัดกับคนอื่นเลย”

“แล้วเธอมีนัดกับใคร? โจเซฟหรือไง?” สายตาของฌอนหม่นลง

แคทเธอรีนช้อนมองขึ้นพลางก้าวไปหาเขา

พวกเขายืนใกล้กันตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ในตอนนี้ ร่างกายของเธอจึงแทบจะชิดกับเขา มีกลิ่นหอมกรุ่นจาง ๆ มาจากเธอ

ฌอนอึ้งไปครู่หนึ่ง สติของเขาบอกว่าเขาควรจะถอยออกมา แต่เขาก็ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับกลิ่นหอมจากกายของเธอมากจนเกินไป “แคทเธอรีน เธอพยายามจะทำอะไร?”

“นั่นควรเป็นคำถามที่ฉันถามคุณ ฌอนคะ คุณยังรักฉันอยู่ไหม?” แคทเธอรีนเลิกคิ้วสวยได้รูปของเธอขึ้น

หลังจากที่เงียบไปครู่หนึ่ง แคทเธอรีนจึงหัวเราะขึ้น เขาพูดด้วยความจริงจังทว่าเธอกลับรู้สึกว่าเป็นเรื่องตลกเท่านั้น

“เธอหัวเราะทำไม?” ฌอนขมวดคิ้ว

แสงแดดที่สาดส่องลอดผ่านกิ่งไม้ตกลงกระทบกับใบหน้าเรียวเล็กของเธอ ทำให้ผิวหน้า ริมฝีปากที่แดงระเรื่อ และดวงตาที่สดใสของเธอดูเด่นออกมามากยิ่งขึ้น

ซาร่าก็สวยเหมือนกัน ทว่าเมื่อเทียบกับแคทเธอรีนแล้วดวงตาของเธอขาดความสดใสและมีชีวิตชีวา

นอกจากนี้ ใบหน้าของซาร่ายังถูกแต่งเอาไว้อย่างสวยงามเสมอ บางครั้งเขาก็รู้สึกว่าเธอดูแตกต่างจากกันอย่างสิ้นเชิงทั้งก่อนและหลังล้างเครื่องสำอางออกไป เธอไม่เหมือนกับแคทเธอรีน ที่มักจะแต่งหน้าเพียงบาง ๆ เท่านั้นถึงเธอจะแต่งมันก็ตาม

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ จ่ายเงินคืนให้ฉันเดี๋ยวนี้เลย” แคทเธอรีนเขย่าคิวอาร์โค้ดของเธอ

“...”

ฌอนโอนเงินให้เธอด้วยความหงุดหงิด

“แล้วก็ ถึงคุณจะอยากหย่ากับฉันอย่างสันติจริง ๆ คุณก็ไม่ควรมาขัดขวางไม่ให้ฉันไปหาผู้ชายคนอื่น คุณควรจะให้กำลังใจฉันแทนนะ” แคทเธอรีนโบกมือและเดินลงบันไดไป