คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 650

ฌอนมองแผ่นหลังของแคทเธอรีนด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย

ซาร่าโกหกเขาอย่างนั้นหรือ?

เขาไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย ต้องเป็นแผนของแคทเธอรีนเป็นแน่

เมื่อคือนี้เขาเหงื่อออกมาก ตอนนี้เขาจึงรู้สึกไม่สบายตัว เขาอยากอาบน้ำ หลังจากที่เขาเข้าไปในห้องน้ำแล้ว เขากลับไม่มีผ้าเช็ดตัว เขาครุ่นคิดแล้วไปหยิบผ้าเช็ดตัวของแคทเธอรีนมา

เขาเป็นคนสะอาด จนไม่อาจทนใช้ผ้าเช็ดตัวของซาร่ามาเช็ดหน้าเขาได้ ทว่าเมื่อใช้ผ้าเช็ดตัวของแคทเธอรีน เขากลับไม่รู้สึกรังเกียจเลย ผ้าเช็ดตัวของเธอยังมีกลิ่นหอมเหมือนเรือนร่างของเธออีกด้วย

เมื่อเขาออกมาจากห้องน้ำ แคทเธอรีนนั่งทานพาสต้าอยู่ที่โต๊ะรับประทานอาหาร บนพาสต้ามีแม้กระทั่งไข่ดาวสีทอง มองดูน่าทานตั้งแต่แรกเห็น

ฌอนที่เหนื่อยล้ามาจากเมื่อคืน รู้สึกหิวขึ้นมาทันที “ของฉันอยู่ไหน?”

เขานั่งลงบนเก้าอี้ข้าง ๆ เธอ แล้วดูเหมือนกำลังรอให้คนมาเสิร์ฟอาหารเช้าให้เขา

แคทเธอรีนชำเลืองมองเขาอย่างเฉื่อยชา “ของคุณเหรอ? ก็อยู่ที่บ้านคุณสิ”

“...”

“ถึงคุณจะรออยู่ตรงนี้ก็ไม่มีแม่บ้านมาเสิร์ฟอาหารเช้าให้คุณหรอก”

สีหน้าคาดหวังที่อยู่บนใบหน้าของฌอนดูเหมือนจะลดลงอย่างรวดเร็วแล้วถูกแทนที่ด้วยความโกรธ “แคทเธอรีน ตอนนี้ฉันอยู่บ้านเธอ ฉันไม่สนใจ ฉันหิว เธอต้องไปทำพาสต้าให้ฉันเดี๋ยวนี้เลย”

“แล้วทำไมฉันถึงต้องทำอาหารให้คุณด้วย? คุณจะขอบคุณฉันเหรอถ้าฉันทำให้? ฉันไม่เห็นว่าคุณจะขอบคุณฉันที่ช่วยคุณเอาไว้เมื่อคืนเลยด้วยซ้ำ”

ความโกรธที่อัดอั้นอยู่ภายในของแคทเธอรีนระเบิดออกมาในที่สุด “คุณมากินดื่มอาหารและน้ำดื่มของฉันทุกครั้งที่คุณมาที่นี่ คุณไม่เพียงแต่ไม่จ่ายค่าอะไรเลยเท่านั้น แต่คุณยังนำพาเรื่องเดือดร้อนมาให้ฉันทุกครั้งอีกด้วย ไปให้พ้น!”

“เธอกล้าไล่ฉันไปให้พ้นอย่างนั้นเหรอ?” รังสีความมืดแผ่ออกมาจากฌอน

ฌอนจ้องมองไปที่ด้านหลังของเธอครู่หนึ่ง เขาหยิบส้อมออกมาจากห้องครัวแล้วทานพาสต้ากับเธอ

“ฌอน คุณไม่ได้รับอนุญาตให้มาทานของฉันนะ” แคทเธอรีนห้ามส้อมของเขาเอาไว้ ดวงตาคู่สวยของเธอเบิกกว้างจากการจ้องเขม็ง ริมฝีปากที่บวมเจ่อเล็กน้อยของเธอเปื้อนน้ำมัน ทว่ากลับทำให้ริมฝีปากดูอวบอิ่มราวกับเยลลี่ และทำให้ผู้คนอยากลิ้มลองมัน

รูปโฉมของเธอในตอนนี้ทำให้หัวใจของฌอนรู้สึกถูกกระตุ้น เขารู้ว่าทำไมริมฝีปากของเธอถึงบวม เป็นเพราะพวกเขาจูบกับเมื่อคืน เขายังจำรสชาติของริมฝีปากเธอได้

“ฉันอยากทาน”

ฌอนเริ่มแย่งอาหารจากเธอ

ผู้ใหญ่สองคนทะเลาะกันเหมือนเด็ก ๆ แม้แต่ไข่ยังถูกแบ่งครึ่ง

เมื่อพาสต้าเหลือเพียงไม่กี่เส้น แคทเธอรีนจึงก้มหน้าทานเข้าไป หลังจากที่เธอทานเสร็จแล้ว เธอก็ยักคิ้วเยาะเย้ย ราวกับเธอเป็นเด็กที่เอาชนะการต่อสู้ได้