คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 728

ฌอนรีบสตาร์ทรถ เมื่อมองผ่านกระจกมองหลัง เขาเห็นซูซี่ซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของแคทเธอรีน

ชั่วขณะหนึ่ง เขารู้สึกว่าพวกเขาทั้งสามคนเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วเขากำลังพาภรรยากับลูกออกไปช้อปปิ้ง

ความรู้สึกนั้นไม่ได้กวนใจเขาเลย ตรงกันข้าม เขากลับรู้สึกปลื้มปริ่มอยู่ในอก

ที่เบาะหลัง แคทเธอรีนกระซิบที่ข้างหูของซูซี่ “ยัยตัวแสบ ลูกไม่กลัวความแตกหรือไง?”

“ไม่กลัวค่ะคุณแม่ พวกเขาทุกคนเชื่อว่าหนูเป็นลูกสาวของอาเลียม” ซูซี่พูดเสียงเบา “เมื่อเช้านี้ผู้หญิงใจร้ายคนนั้นมาหาคุณพ่อนิสัยไม่ดีด้วยค่ะ หนูไม่ชอบเธอก็เลยหลอกคุณพ่อให้ออกมา คุณแม่ หนูจะช่วยคุณแม่แก้แค้นเองค่ะ”

“...”

แคทเธอรีนไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ออกมาดี แต่ในใจของเธอก็มีความสุข

ลูกสาวคนเก่งของเธอนี่ฉลาดจริง ๆ “ไม่เป็นไร อยู่ให้ห่างจากผู้หญิงคนนั้นนะลูก ลูกยังเล็กอยู่ ลูกยังไม่รู้ว่าความน่ากลัวของคนมันเป็นยังไง แม่ไม่อยากเสียลูกไป”

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณแม่ คุณพ่อนิสัยไม่ดีชอบหนูมาก หนูจะทำให้คุณพ่อชอบหนูมากกว่าผู้หญิงไม่ดีคนนั้นแน่นอน” ซูซี่พูดอย่างมั่นใจ

แคทเธอรีนมองเธออย่างจริงจัง “ซูซี่ ลูกชอบฌอนไหม?”

“เขาก็โอเคนะคะ เขาหล่อ เขาไม่ได้ดูขัดหูขัดตา”

ดวงตาของซูซี่เป็นประกายเมื่อเธอพูด ดูก็รู้ว่าเธอชอบเขา

แคทเธอรีน “...”

เอาล่ะ เห็นได้ชัดว่าลูกสาวของเธอได้เชื้อเธอมาเยอะเมื่อซูซี่ได้พบเจอกับผู้ชาย เธอสนใจแค่หน้าตาของผู้ชายเท่านั้นและไม่สนใจอย่างอื่นเลย ทีหลังเธอจะต้องสั่งสอนซูซี่

ที่ซูเปอร์มาร์เก็ต แคทเธอรีนเข็นรถเข็นมาแล้วอุ้มซูซี่ให้นั่งลงในรถเข็น

ทว่าซูซี่หนักเกินไป เธอจึงยกซูซี่ได้ไม่สูงพอ จากนั้นฌอนก็เข้ามาแล้วเอื้อมมือมาจับซูซี่ให้มั่น เขาวางเธอลงในรถเข็นได้อย่างง่ายดาย

เธอชำเลืองมองแขนของเขา แล้วฌอนก็ยิ้มออกมาจาง ๆ เมื่อสังเกตเห็นว่าเธอมองมา “ผู้ชายแข็งแรงกว่า”

แคทเธอรีนยิ้มออกมา “ค่ะ คุณแข็งแรงกว่าฉัน ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่ถูกคุณผลักจนล้ม”

รอยยิ้มที่อยู่ตรงมุมปากของเขาค่อย ๆ เลือนหายไป

“ได้สิ ไม่เป็นไรถ้านาน ๆ ทีหนูจะทานสักครั้งหนึ่ง” ฌอนตามใจเธอโดยไม่มีข้อแม้

แคทเธอรีนรู้สึกปวดหัวขึ้นมา ซูซี่จะต้องถูกพวกเขาตามใจจนเสียคน

หลังจากที่ซื้อวัตถุดิบทำอาหารเสร็จแล้ว พวกเขาทั้งสามคนก็กลับไปยังสถาบันเฮคเกตต์

เมื่อฌอนก้าวเข้าไป เขาก็เห็นว่าเครื่องเรือนทั้งหมดภายในบ้านถูกเปลี่ยน ทั้งโทรทัศน์ เครื่องปรับอากาศ โซฟา ตู้เย็น และแม้กระทั่งครัวก็ถูกเปลี่ยนด้วย

เขารู้ว่าโทมัส นีสัน พังบ้านของเธอ ทว่าเขาคิดไม่ถึงว่ามันจะเสียหายมากถึงขนาดนี้ “เปลี่ยน… เฟอร์นิเจอร์ใหม่ทั้งหมดเลยเหรอ?”

“ไม่เห็นเหรอ? แม้แต่วอลเปเปอร์ก็ต้องเปลี่ยนใหม่ ทุกอย่างเสียหายหมด” แคทเธอรีนมองเขาด้วยสายตาเย็นชา

ฌอนเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะหยิบบัตรเครดิตในกระเป๋าส่งให้เธอ “ทั้งหมดราคาเท่าไร? ฉันจะชดใช้ให้เธอเอง”

เขาคิดว่าเธอคงจะปฏิเสธ ทว่าผิดคาด เธอรับไว้โดยไม่พูดอะไร

“คุณควรจะชดใช้ให้เรา” แคทเธอรีนพูดอย่างเย็นชา “เขาติดคุก แต่เขาไม่ต้องจ่ายเงินแม้แต่เพนนีเดียว คุณควรจะคุยกับตระกูลนีสันจริง ๆ จัง ๆ สักทีนะ นี่ไม่ใช่การขอโทษด้วยความจริงใจที่คนเขาทำกัน”