คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 729

จู่ ๆ สายตาของฌอนก็เปลี่ยนเป็นซับซ้อน

เขาคิดว่าถึงโทมัสจะไม่ชดใช้ให้พวกเธอ ทว่าซาร่าก็น่าจะชดใช้แทน เพราะเธอเป็นคนใจดี ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เธอก็แสดงความรู้สึกผิดและไม่รู้เรื่องรู้ราวต่อหน้าเขาอยู่เสมอ

แคทเธอรีนไม่สนใจเขา แล้วนำของที่ซื้อมาเข้าไปในครัวเพื่อทำอาหาร

ซูซี่นั่งดูทีวีอยู่บนโซฟา ไม่นานนักกลิ่นหอมหวนก็ลอยมาจากห้องครัว

ฌอนที่ยังไม่ได้รับประทานอาหารกลางวัน ดังนั้นท้องของเขาจึงร้องขึ้นมา

40 นาทีต่อมา แคทเธอรีนก็ถือจานอาหารออกมา

ฌอนมองหมูตุ๋นและซี่โครงซอสเปรี้ยวหวานที่อยู่บนโต๊ะ เขารู้สึกคุ้นเคยกับอาหารเหล่านี้อย่างอธิบายไม่ได้

แคทเธอรีนตักอาหารให้ซูซี่ ฌอนไม่คิดว่าเธอจะเสิร์ฟอาหารให้กับเขา ดังนั้นเขาจึงไปหยิบจานมาเอง ทว่าเมื่อเขามาถึงก็ไม่มีอะไรเหลือแล้ว

“แคทเธอรีน เธอไม่ได้ทำอาหารเผื่อฉันเหรอ?” เขาเบิกตากว้าง

“ก็คุณไม่ได้บอกว่าคุณอยากทาน นอกจากนี้ ฉันยอมทำอาหารให้ซูซี่เท่านั้นไม่ใช่คุณ แล้วยังไง? ตอนนี้ 15:00 น. แล้ว คุณยังไม่ได้ทานอะไรอีกหรือไงคุณชายฮิลล์?”

ฌอนกัดฟัน “ฉันพาซูซี่มาหาเธอ ฉันจะเอาเวลาที่ไหนไปกิน?”

“อุ๊ปส์ ถ้าคุณหิว คุณก็ไปหาซาร่าสิ ฉันไม่ได้มีหน้าที่ดูแลคุณนะ” แคทเธอรีนช่วยซูซี่ตักซี่โครงหมูชิ้นที่ดีที่สุด และแกะก้างออกจากปลาก่อนที่จะให้ซูซี่

ซูซี่ทานจนแก้มตุ่ย มองดูเหมือนกระรอกตัวน้อย

หลังจากที่ทานอาหาร เธอก็พูดขึ้นเบา ๆ “การทำอาหารของคุณแม่ดีมากเลยค่ะ”

ฌอน “...”

เขารู้ว่าอาหารอร่อย เขาจึงอยากทานด้วยเหมือนกัน

ฌอนมองดูขณะที่อาหารอร่อย ๆ เข้าไปในปากของซูซี่ แล้วเขาก็ยิ่งรู้สึกไม่สบายท้องมากขึ้นไปอีก

แคทเธอรีนล้างจานและให้โยเกิร์ตทำเองที่ราดด้วยแยมสตรอว์เบอร์รี่กับซูซี่

ซูซี่ทานถ้วยใหญ่ด้วยความเอร็ดอร่อยแล้วโพล่งออกมา “อร่อยค่ะ คุณแม่”

แคทเธอรีนมือสั่น

ฌอนมองซูซี่ด้วยความแปลกใจ “หนูพูดว่าอะไรนะ?”

ซูซี่ยกมือปิดปากแทบไม่ทัน โอ้ ไม่นะ เธอพลั้งปากพูดออกไป

โชคดีที่แคทเธอรีนไหวตัวทันแล้วลูบศีรษะของซูซี่เบา ๆ “คิดถึงคุณแม่ของหนูเหรอจ๊ะ?”