คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 732

ในตอนนี้ คนที่แคทเธอรีนอยากจะจัดการมากที่สุด… คือ ซาร่า นีสัน

หลังจากได้ส่งลูคัสไว้ที่วิลล่าแล้ว ในที่สุดแคทเธอรีนก็ได้โล่งอกคลายกังวลสักที พอมีเด็ก ๆ อยู่ใกล้ ๆ พวกเขาเป็นเหมือนกับระเบิดเวลาที่พร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อ

ในค่ำคืนนั้น หลังจากที่ลูคัสผล็อยหลับไป แคทเธอรีนจึงออกจากวิลล่า

เมื่อเธอขึ้นรถ เธอจึงโทรหาโลแกน “เรื่องลูซิเฟอร์ไปถึงไหนแล้ว?”

“ผู้ชายคนนั้นเอาแต่เล่นการพนัน เมา แล้วก็ไปบาร์ทุกวันครับ เขายังพาผู้หญิงกลับมาด้วยสองคืนติดต่อกัน” โลแกนถอนหายใจ “ซาร่ามาหาสามครั้งต่อสัปดาห์ แล้วแต่ละครั้งจะอยู่เจ็ดถึงแปดชั่วโมง หึ ผมล่ะสงสัยจริง ๆ ว่าฌอนป่วยเป็นโรคอะไรหรือเปล่า ถ้าไม่ ในไม่ช้าก็เร็วเขาคงจะต้องป่วยแน่ ๆ”

“เงียบเถอะ” แคทเธอรีนลูบหน้าผากของเธอ เขาพูดถึงเรื่องแบบนั้นตลอดเมื่อเธอโทรหาเขา แล้วมันก็ทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิดใจมาก “จัดการกับคนที่เราใช้ติดต่อกับเขาเป็นยังไงบ้าง?”

“เรียบร้อยแล้วครับ แต่ผมคิดว่าเขาคงใช้เงินที่เขามีไปเยอะแล้ว เร็ว ๆ นี้เขาคงจะขอเงินซาร่าอีก ผมเดาว่าซาร่าคงจะทนได้อีกไม่นาน”

“ถ้าฉันเป็นซาร่า ฉันจะเคลียร์เรื่องระเบิดเวลานี่ก่อนที่ฉันจะแต่งงาน” แคทเธอรีนเอ่ยขึ้นพร้อมกับเลิกคิ้ว

“คุณหมายความว่า...”

“เราต้องให้เขามีชีวิตอยู่จนกระทั่งถึงวันแต่งงาน ไม่อย่างนั้นฉันจะส่งของขวัญชิ้นใหญ่ของฉันไปให้พวกเขาได้ยังไงล่ะ?”

“เข้าใจแล้วครับ” โลแกนเดาะลิ้น นี่เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมผู้ชายไม่ควรทำให้ผู้หญิงเจ็บปวด เพราะผู้หญิงบางคนไม่ควรไปยุ่งวุ่นวายด้วยจริง ๆ

...

วันต่อมา

ในตอนแรกฌอนรู้สึกว่าเขาถูกรบกวน ทว่าเขาก็รู้สึกปวดใจขึ้นมาเมื่อเขาได้ยินคำพูดของซูซี่ เขาหงุดหงิดเจ้าเลียมขึ้นมาทันที เลียมพูดแบบนั้นกับเด็กได้อย่างไร?

“ลุงจะโทรหาพ่อของหนู แล้วสั่งสอนเขา” จากนั้นฌอนก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

ซูซี่รีบคว้ามือของเขาเอาไว้ “ไม่ค่ะ หนูไม่อยากให้คุณลุงกับคุณพ่อทะเลาะกับเพราะหนู หนูรู้ว่าคุณพ่อรักหนู แต่… เขาไม่อยากให้หนูตามไปไหนด้วยเหมือนคุณแม่ คุณลุงขา หนูจะเป็นเด็กดี คุณลุงทำงานต่อได้เลยนะคะ หนูจะนั่งระบายสีอยู่ตรงนี้”

หลังจากนั้นเธอก็หยิบกระดาษวาดภาพออกมาแล้วนั่งลงบนโซฟา พลางระบายสีอยู่ตรงนั้นอย่างว่าง่าย

ฌอนพอใจมากแล้วให้เลขานำขนมเข้ามาให้

หลังจากอยู่ที่นั่นทั้งวัน ฌอนก็ได้รับโทรศัพท์จากเลียมในช่วงบ่าย “พี่ชายครับ คืนนี้ผมจะไปดื่มกับเพื่อนสักหน่อย คืนนี้พี่ดูแลซูซี่ให้ผมหน่อยได้ไหม?”