คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 740

ฌอนที่ถูกดูหมิ่นอีกครั้ง ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาตอบกลับ

เขารู้สึกไม่พอใจ ไม่พอใจมากจริง ๆ

ทว่าแคทเธอรีนก็ไม่สนใจเขาแล้ว เมื่อเธอเดินออกไป ซูซี่ก็ทานเสร็จพอดีทั้งยังเรอออกมา “อร่อยมากเลยค่ะ ตอนนี้หนูง่วงแล้ว”

“เจ้าหมูน้อย หนูต้องไปแปรงฟันก่อนนะ” แคทเธอรีนหยิบแปรงสีฟันและยาสีฟันใหม่เอี่ยมออกมาจากกระเป๋า

ฌอนตกใจ “ทำไมเธอถึงมีของแบบนั้นอยู่ในกระเป๋า?”

“ฉันซื้อมาจากข้างล่างก่อนหน้านี้ เพราะคุณพาเธอมาที่นี่ดึกขนาดนี้ ฉันเลยเดาว่าเธอคงจะนอนที่นี่”

จากนั้นแคทเธอรีนจึงพาซูซี่ไปที่ห้องน้ำ

“เดี๋ยวสิ แล้วแปรงสีฟันของฉันอยู่ที่ไหน?” ฌอนพูดขึ้น “ฉันไม่สบายใจที่จะทิ้งซูซี่ไว้ที่นี่ตามลำพัง ฉันจะค้างที่นี่ด้วย”

“โทษที แต่ฉันไม่อนุญาตให้ผู้ชายค้างคืน แล้วฉันก็ไม่อยากให้พี่น้องนีสันมาพังบ้านฉันอีก” แคทเธอรีนบอกตรง ๆ

“ซาร่า… ไม่รู้ว่าฉันมาที่นี่” ฌอนพูดอย่างกำกวม “ฉันจะนอนที่ห้องนอนแขก ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ฉันจะไม่ทิ้งซูซี่เอาไว้”

“คุณน้าคะ ให้คุณลุงเขานอนที่นี่เถอะค่ะ” ซูซี่ขอร้องเบา ๆ “หนูอยากให้คุณลุงค้างด้วย”

แคทเธอรีนลอบมองเธอ ซูซี่ก้มหน้าลงแล้วแลบลิ้นออกมา

“ก็ได้ ถ้าคุณอยากนอนที่นี่ คุณนอนบนโซฟาได้ ห้องข้าง ๆ เป็นห้องของเฟรยา เธอกลับไปที่เมลเบิร์น แต่ข้าวของของเธออยู่บนเตียง ฉันคิดว่าคุณคงไม่อยากนอนที่นั่น”

หลังจากนั้นเธอก็พาซูซี่เข้าไปในห้องของเธอแล้วปิดประตู

ฌอนผลักประตูห้องนอนห้องที่สองให้เปิดออก แล้วยอมแพ้ทันทีที่มองเห็น เขาไม่เคยคิดเลยว่าผู้หญิงที่ดูเรียบร้อยจะนอนบนเตียงรก ๆ แบบนั้น มันดูเหมือนคอกสุนัข

สุดท้ายแล้วเขาก็เลือกที่จะนอนบนโซฟา

สมองของเขาคิดหมกมุ่นจากภาพที่เห็น ตอนที่เธอหันหลังอาบน้ำ เขาก็รีบหยิบผ้าห่มแล้วออกมา

ตอนที่ประตูปิดลง แคทเธอรีนรู้สึกว่าเธอได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวบางอย่างมาจากในห้องน้ำ เธอรีบมองออกไป ทว่าก็ไม่เห็นอะไร

ถึงอย่างไรก็ตาม มีความรู้สึกเขินอายเกิดขึ้นภายในใจของเธออย่างอธิบายไม่ได้

เมื่อก่อน ตอนลูคัสอยู่กับซูซี่ เธอรู้สึกวางใจและปิดประตูอาบน้ำ

ทว่าตอนนี้ มีคนอยู่ในห้องเพียงคนเดียว ถึงซูซี่จะนอนแล้ว แต่ในฐานะคนเป็นแม่ เธอก็ยังเป็นห่วงอยู่ดี ดังนั้นเธอจึงไม่ปิดประตู

เธอไม่ได้ลืมว่ามีผู้ชายอยู่ในบ้านด้วย ถึงเธอจะล็อกประตูห้องนอนเอาไว้ แต่จะเกิดอะไรขึ้นถ้าซูซี่เปิดประตู?

เมื่อคิดเช่นนั้น เธอจึงรีบสวมเสื้อผ้าแล้วออกไป ซูซี่นอนอยู่บนเตียง ทว่าผ้าห่มที่อยู่ตรงเก้าอี้นั่งเล่นได้หายไปแล้ว