คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 741

แคทเธอรีนขมวดคิ้ว “เมื่อกี้นี้ฌอนเข้ามาเหรอคะ?”

“ใช่ค่ะ คุณพ่อนิสัยไม่ดีบอกว่าเขาหนาว หนูก็เลยเปิดประตูให้เขาเข้ามาเอาผ้าห่ม” ซูซี่พูดอย่างงัวเงีย

“...”

แคทเธอรีนมองดูระยะทางความห่างจากประตูมาถึงเก้าอี้นั่งเล่น มันเพียงพอที่ฌอนจะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องน้ำ แล้วก่อนหน้านี้ประตูห้องน้ำก็ถูกแง้มเปิดเอาไว้

เมื่อจินตนาการถึงภาพนั้น เธอก็อยากจะฆ่าตัวตายหนีจากความอับอายและความโกรธทันที

เธอดึงหูซูซี่และดุลูกสาว “ในเมื่อลูกเรียกเขาว่าคุณพ่อนิสัยไม่ดี ทำไมลูกถึงเป็นห่วงเขา? ถ้าเขาหนาว ก็ปล่อยให้เขาหนาวไปสิ ลูกให้เขาเข้ามาทำไม? ลูกไม่รู้เหรอคะว่าแม่อาบน้ำอยู่?”

“ทำไมเหรอคะ?” ซูซี่กะพริบตาด้วยความสับสน

แคทเธอรีนอธิบายด้วยความโมโห “แม่สอนหนูว่าอย่าให้คนแปลกหน้าเห็นร่างกายของหนู นั่นเป็นเหตุผลเดียวกับกันการที่ว่าทำไมฌอนถึงเห็นแม่อาบน้ำไม่ได้ ลูกเข้าใจไหม?”

“อ๋อ ถ้าอย่างนั้นก่อนหน้านี้คุณพ่อนิสัยไม่ดีก็เห็นร่างกายของคุณแม่น่ะสิ ใช่ไหมคะ?” ซูซี่พูดขึ้นด้วยความเข้าใจเพียงครึ่ง ๆ กลาง ๆ เท่านั้น

“...”

แคทเธอรีนหน้าแดงทั้งใบหน้า

“คุณแม่ขา คุณแม่หน้าแดงแจ๋เลยค่ะ” ซูซี่พูดขึ้นด้วยความเป็นห่วง

“ไม่ต้องมาพูดเลยนะ” จู่ ๆ แคทเธอรีนก็รู้สึกว่าไม่อาจคุยกับซูซี่ต่อได้

“คุณแม่ขา คุณแม่ไม่เห็นบอกหนูเลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นถ้าคุณพ่อนิสัยไม่ดีเห็นคุณแม่” ซูซี่ขมวดคิ้วแล้วถามขึ้นด้วยความสงสัย “เขาจะทำเรื่องไม่ดีเหรอคะ? คุณพ่อเขาจะถูกจับไหมคะ? เราต้องแจ้งตำรวจไหมคะ?”

“พูดง่าย ๆ ... พูดง่าย ๆ ก็คือ มันไม่ดี ไม่ดีมาก ๆ เลย” แคทเธอรีนเปลี่ยนเรื่องด้วยความโมโห “ใช่แล้ว ลูกยังไม่ได้สารภาพเลยนะ วันนี้ลูกได้รับบาดเจ็บได้ยังไง? รีบบอกความจริงแม่มาเลยนะ”

“เพราะหนู… ให้แม่เลี้ยงใจร้ายคนนั้นอาบน้ำให้หนูค่ะ ในระหว่างนั้น หนูก็จงใจยั่วโมโหเธอ แล้วเธอก็ผลักหนูล้มลงกับพื้น” ซูซี่พูดอย่างสนุกสนาน “คุณแม่ไม่เห็นว่าคุณพ่อนิสัยไม่ดีโกรธแค่ไหน หน้าตาของแม่เลี้ยงใจร้ายคนนั้นน่าเกลียดมากตอนที่คุณพ่อนิสัยไม่ดีดุเธอ...”

ขณะที่พูดไปได้เพียงครึ่งทาง จู่ ๆ ซูซี่ก็สังเกตเห็นว่าสีหน้าของแคทเธอรีนดูไม่พอใจ “คุณแม่มีอะไรหรือเปล่าคะ?”

“ลูกคิดอะไรของลูกอยู่?” ทันใดนั้นเองแคทเธอรีนก็ยกก้นของเด็กน้อยขึ้นแล้วตีไปสองสามครั้ง “ลูกอยากสั่งสอนซาร่าให้แม่อย่างนั้นเหรอ? ลูกอายุเท่าไร?”

แค่มีผ้าห่มเท่านั้น ฌอนก็ไม่หนาวอีกต่อไปแล้ว ทว่าความจริงแล้วร่างกายของเขารู้สึกร้อนรุ่มราวกับภูเขาไฟ

เมื่อเขาหลับตาลง ความคิดของเขาก็เต็มไปด้วยภาพของแคทเธอรีนที่กำลังอาบน้ำอยู่

เขากลืนน้ำลาย

มันเป็นความรู้สึกที่แปลกทว่าคุ้นเคย

เมื่อก่อน ไม่ว่าซาร่าจะแต่งตัวยั่วยวนแค่ไหนก็ตาม เขาก็ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ทว่าแค่มองแคทเธอรีนก็เพียงพอต่อการทำให้ร่างกายของเขาร้อนรุ่มขึ้นมา

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เห็นเธอแบบนี้ ไม่ว่าจะเป็นก่อนหรือหลังหย่ากัน เขาก็รู้สึกโดนเสน่ห์ของผู้หญิงคนนั้นดึงดูดเอา

สุดท้ายแล้วเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากไปอาบน้ำเย็น ๆ

หลังจากที่อาบน้ำเย็นเสร็จแล้ว เขาก็กลับมานอนที่โซฟา ผ้าห่มนั้นบางมากจนเขานอนไม่หลับแทบจะทั้งคืน เช้าวันรุ่งขึ้นเขาก็ตื่นขึ้นมาด้วยอาการเจ็บคอและมีไข้เล็กน้อย