คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 743

“คุณพี่ขา นั่นเป็นเรื่องที่รู้กันอยู่แล้วค่ะ โอเคไหม? ถ้าคุณไม่สนใจว่าจะปวดท้อง ฉันก็จะเอายาให้คุณทานเดี๋ยวนี้แหละ” แคทเธอรีนถึงกับพูดไม่ออกกับความหน้าไม่อายของเขา

“ยอมรับว่าเป็นห่วงฉันมันยากนักหรือไง?” ฌอนเชื่อมั่นอย่างเต็มเปี่ยม

“ถ้าฉันยอมรับแล้วจะทำไม? คุณพี่ขาทั้งโลกเขารู้กันหมดแล้วค่ะ ว่าคุณกำลังจะแต่งงาน คุณชายคนโตจะนอกใจคู่หมั้นอันเป็นที่รักตั้งแต่สมัยเด็กของเขามาหาผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างฉันหรือไง?”

แคทเธอรีนเยาะเย้ยเขาก่อนที่เธอจะเข้าครัวไปทำพาสต้า

ฌอนจ้องมองร่างของเธอเงียบ ๆ ด้วยแววตาที่ซับซ้อน

แม้ว่าเขาจะรู้มานานแล้วว่าเขามีความคิดบางอย่างกับเธอ ทว่าเขาก็ยอมรับว่าความคิดเหล่านั้นไม่เพียงพอจะส่งผลต่อความรู้สึกของเขาที่มีต่อซาร่า

ทว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อคืนทำให้เขามองซาร่าเปลี่ยนไป

บางทีซาร่าอาจจะไม่ได้ใจดีอย่างที่เขาคิด และแคทเธอรีนก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่เขาคิด

พาสต้าทำง่ายมาก ภายในเวลาสิบนาทีเท่านั้นก็ปรุงเสร็จเรียบร้อย

ฌอนทานพาสต้าจนเกลี้ยงจานภายในเวลาไม่กี่นาที มันเป็นเพียงพาสต้าธรรมดา ๆ ทว่าเธอกลับทำได้อร่อยมาก

ดูเหมือนเมื่อไรก็ตามที่เขาได้มาหาเธอ เขามักจะเจริญอาหารอยู่เสมอ

หลังจากทานพาสต้าเสร็จแล้ว น้ำอุ่นและยาเม็ดฟู่ก็ถูกวางลงตรงหน้าของเขา

“เธอจะไม่ช่วยแกะและผสมยาให้ฉันเลยเหรอ?” ฌอนเลิกคิ้วขึ้น เขาดูเหมือนเด็กที่ไม่อยากขยับเนื้อขยับตัวเพราะเขารู้สึกไม่สบาย

“เบอร์โทรศัพท์ซาร่าเบอร์อะไร? ฉันจะโทรเรียกเธอให้มาช่วยคุณแทน” แคทเธอรีนหยิบโทรศัพท์ออกมา เธอไม่เคยพบเคยเจอผู้ชายที่เรื่องมากขนาดนี้มาก่อน

“...”

ฌอนลุกขึ้นไปผสมยาเองเงียบ ๆ ด้วยใบหน้าหล่อเหลาที่ซีดเซียวนั้นทำให้เขาดูน่าสงสาร

ราว ๆ ยี่สิบนาทีต่อมา ก็ได้ยินเสียงร้องไห้ดังขึ้นในห้องนอน

แคทเธอรีนจึงรีบวิ่งไปหา ไม่นานหลังจากนั้น ซูซี่ก็หยุดร้องไห้และมีเสียงหัวเราะดังขึ้น

เขานึกถึงพาสต้าที่เขาได้ทาน

เป็นอีกครั้งที่เขารู้สึกว่าเขาได้รับการดูแลไม่ดี

“คุณลุงขา หนูได้ยินมาว่าคุณลุงเป็นหวัด คุณลุงต้องรีบไปโรงพยาบาลนะคะ” ซูซี่มองเขาอย่างเห็นอกเห็นใจ “คุณพ่อจะมารับหนูแล้วพาไปส่งที่โรงเรียนอนุบาลทีหลังค่ะ”

“โรงเรียนอนุบาลเหรอ?” ฌอนนิ่งไป

“ใช่ค่ะ คุณน้าเคธี่บอกกับหนูเมื่อคืนว่าหนูควรจะไปโรงเรียนอนุบาล หนูจะได้มีเพื่อนเยอะ ๆ แล้วก็จะได้ไม่ต้องเหงาอีกต่อไป แถมหนูจะได้ไม่ต้องไปรบกวนเวลาทำงานและเวลาพักผ่อนของคุณลุงอีก” ซูซี่มีท่าทางเกรงใจ

ทว่า ฌอนกลับรู้สึกเศร้าใจ

เขาไม่ได้ถูกรบกวนเลยและออกจะชอบที่ถูกซูซี่รบกวน

ถ้าเธอไปโรงเรียนอนุบาล เขาคงจะได้เจอเธอน้อยลง

“ซูซี่ หนูไม่ได้รบกวนลุงเลย” ฌอนพูดอย่างจริงจัง