“หนูรู้ค่ะ แต่คุณลุงฌอนกำลังจะแต่งงาน คุณน้าเคธี่บอกว่าคุณป้าซาร่าจะไม่มีความสุขถ้าคุณลุงเอาแต่อยู่กับหนูทุกวัน หนูไม่อยากให้คุณป้าไม่ชอบหนูค่ะ” ซูซี่พูดอย่างไร้เดียงสา
ฌอนมองไปที่แคทเธอรีนด้วยความหงุดหงิด
“ฉันพูดอะไรผิดเหรอคะ?” ดวงตาคู่สวยของแคทเธอรีนจ้องมองท้าทายเขา “หรือคุณคิดว่าซาร่าจะไม่คิดอะไรเลย?”
“...”
ถ้าเป็นเมื่อก่อน ฌอนคงจะเดิมพันว่าซาร่าไม่ใช่คนแบบนั้น ทว่าในตอนนี้ เขาชักจะไม่แน่ใจ
เขาขบฟันแน่นกับการดูถูกของแคทเธอรีน
“รีบไปได้แล้ว คุณจะได้ไม่มาแพร่เชื้อให้ซูซี่” แคทเธอรีนไล่เขาอีกครั้ง
ฌอนทำได้เพียงยอมออกไป
เมื่อเขาขึ้นรถแล้ว เขาจึงออกคำสั่ง “ไปที่บริษัท ฉันทานยามาแล้ว ไม่จำเป็นต้องไปโรงพยาบาล”
เฮดลีย์มองเขาแล้วไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก
หลังจากเลิกรักษาอาการป่วยทางจิต ท่านประธานของเขาโดยปกติแล้วก็มีสุขภาพแข็งแรงดี เขาไม่เคยเป็นหวัดเลยตลอดทั้งปี และวันนี้เป็นข้อยกเว้น
“เออ ใช่ โทรบอกให้เลียมมาที่บริษัทเดี๋ยวนี้ แล้วจัดการหางานด่วนให้เขา” ฌอนพูดขึ้นอีกครั้ง เขาไม่อยากเห็นภาพความรักของเลียม แคทเธอรีน และซูซี่อยู่ด้วยกัน
“...”
เฮดลีย์พูดไม่ออก เขาพอจะเดาเจตนาของคุณชายคนโตได้ไม่มากก็น้อย
“มีอีกเรื่อง...” ฌอนพูดขึ้นอีกครั้ง “ไปสืบเรื่องของไอแซค สตริงเกอร์มา”
เฮดลีย์อดที่จะพูดขึ้นไม่ได้ “คุณชายคนโตครับ เท่าที่ผมทราบมา ตระกูลสตริงเกอร์เป็นตระกูลของนักประพันธ์ ไอแซค สตริงเกอร์เป็นคนสุภาพ มีความสามารถ และความประพฤติดี...”
“พอแล้ว” ฌอนพูดขัดจังหวะขึ้นด้วยใบหน้าที่เย็นชา ฉันอยากได้ข้อบกพร่องของเขา ทุกคนล้วนแต่มีข้อบกพร่อง เช่น นอกใจ เลว หรือไม่ก็นิสัยไม่ดี”
เฮดลีย์รู้สึกโมโห “ผมได้ยินมาว่าเขาไม่มีเรื่องแบบนั้น ไอแซคเป็นคนเรียบร้อยและสมบูรณ์แบบ อีกทั้งปกติแล้วเขาไม่ออกไปเที่ยวเล่นเสเพล...”
ซาร่าใจสั่นไปหมด จากนั้นเธอก็รู้สึกกระวนกระวายใจเมื่อเธอได้เห็นใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกของฌอน เธอไม่รู้ว่าซูซี่บอกเขาว่าอย่างไรกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
เมื่อเห็นว่าเธอเงียบ ใบหน้าที่หล่อเหลาของฌอนก็ยิ่งเคร่งขรึม “แค่ตอบคำถามมันยากขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“คุณเข้าใจผิดนะคะ ฉันแค่… รู้สึกว่าฉันต้องรับผิดชอบต่อการล้มของเธอ” ซาร่าขบริมฝีปากและพูดขึ้นอย่างกำกวม “เป็นความผิดของฉันเอง ถ้าฉันรอบคอบให้มากกว่านี้และอดทน เธอคงไม่ล้ม ฉันขอโทษนะคะ”
ฌอนจ้องมองเธอ
ถ้าเป็นเมื่อก่อน เขาคงเลือกที่จะปลอบเธอโดยไม่มีเงื่อนไข
ทว่าจากการที่ซูซี่ร้องไห้เมื่อคืน ทำให้เขามีเหตุผลมากพอที่จะรู้ว่าแม้ซาร่าจะยอมรับผิด แต่ทว่าเหตุผลที่ทำไมซูซี่ถึงล้มกลับยังไม่แน่ชัด
ราวกับว่า… ที่ซูซี่ล้มไม่ได้เกิดขึ้นเพราะซาร่าประมาท แต่เป็นเพราะซาร่ากลัวว่าเสื้อผ้าของเธอจะเปียก เธอจึงผลักซูซี่ล้มลง
“ซาร่า คุณไม่ชอบเด็กเหรอ?”
อยู่ดี ๆ เขาก็ถามขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...