คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 745

ซาร่ารู้สึกตกใจ ทว่าเธอยังพยายามคงรอยยิ้มเอาไว้บนใบหน้าของเธอ “ฉันชอบค่ะ เด็ก ๆ ออกจะไร้เดียงสาและน่ารักเหมือนกับนางฟ้าตัวน้อย ฉันชอบพวกเด็ก ๆ มากค่ะ”

ฌอนเม้มริมฝีปาก

ซาร่าจับมือเขาเอาไว้พลางหลุบตาลง “ฌอนคะ ฉันรู้ว่าที่ฉันทำผิดเมื่อคืนทำให้คุณอารมณ์เสียมาก แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ดูแลเด็ก ฉันจึงทำอะไรไม่ถูก ฉันสัญญาว่าต่อไปฉันจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว คราวหน้าคุณพาซูซี่มาเล่นที่บ้านได้บ่อย ๆ ฉันจะได้ฝึกวิธีดูแลเด็กให้มากขึ้นค่ะ”

ถ้าซูซี่กล้าฟ้องฌอนเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน เธอมีเป็นพันวิธีในการสั่งสอนซูซี่โดยที่เธอไม่รู้เลย

แม้แต่ทำให้ซูซี่ตาย ซาร่าก็ทำได้โดยที่เธอไม่ต้องลงมือเลย

“ฝึกอย่างนั้นเหรอ?” ฌอนขมวดคิ้ว “เธอเป็นแค่เด็กเล็ก ๆ ประมาทแค่นิดเดียวก็จะทำให้เธอได้รับบาดเจ็บได้ แม้กระทั่งกางปลาหรือแกนผลไม้ก็อาจจะฆ่าเธอได้”

ซาร่ารีบอธิบายด้วยสีหน้าซีดเผือด “ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นนะคะ ฉันจะระวังให้มาก ๆ ฉันจะไม่ปล่อยให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น...”

“ซาร่า ผมคิดว่าคุณไม่เหมาะที่จะมีลูกในตอนนี้” ฌอนพูดแทรกเธอขึ้นมาทันที

“ทำไมล่ะคะ? แค่เมื่อวานฉันดูแลซูซี่ไม่ดีอย่างนั้นเหรอคะ?” ซาร่าร้อนใจมากจนเธอแทบจะร้องไห้ออกมา “ฌอน คุณไม่คิดว่าพักนี้คุณออกจะลำเอียงเกินไปหน่อยเหรอคะ? เธอเป็นลูกของเลียมไม่ใช่ของคุณสักหน่อย ใช่ ฉันยอมรับว่าฉันทำได้ไม่ดี แต่คุณจะมาตัดสินความเป็นแม่ของฉันไม่ได้ ฉันมั่นใจว่าฉันจะดูแลลูกของฉันเป็นอย่างดีแน่นอน”

“ซาร่า แล้วทำไมคุณถึงต้องขู่เด็กเรื่องทำลายความสัมพันธ์ของคุณกับผมด้วย?” ฌอนรู้สึกไม่ค่อยสบาย ดังนั้นเมื่อเธอเริ่มร้องไห้ เขาก็สติแตก “เพียงเพราะเธอไม่ใช่ลูกของผม คุณบอกเธอว่าลุงกับพ่อของเธอไม่ถูกกัน แถมเธอยังเป็นแค่หลาน คุณบอกว่าถ้าเธอทำลายความสัมพันธ์ของเรา คุณจะทำให้ผมไม่ชอบเธอตอนที่ผมมีลูกในอนาคต”

ซาร่าอึ้งไป

เธอคิดว่าการที่ซูซี่เงียบไปด้วยความเสียขวัญเมื่อวานนี้หลังจากที่เธอขู่ซูซี่ นั่นหมายถึงเธอข่มขู่ได้สำเร็จ

ถึงอย่างไรซูซี่ก็ยังเด็ก ทักษะการพูดจาของเด็กในวัยนี้ส่วนใหญ่ยังพัฒนาไม่เต็มที่นัก

ทว่า ยัยเด็กเหลือขอตัวแสบนั่นกลับตรงกันข้ามและฟ้องฌอนหมดทุกอย่าง

ในระยะเวลาสามปีที่เธออยู่กับเขามา นี่เป็นครั้งแรกที่ฌอนมองเธอด้วยสายตาที่เจือด้วยความผิดหวังและโกรธเคือง

คลื่นความไม่สบายใจเกาะกุมหัวใจของเธอ

เธอร้องไห้ออกมาด้วยความรู้สึกผิด “ฉันขอโทษค่ะ ฉันอดไม่ได้ แล้วฉันก็ไม่ได้ตั้งใจ เมื่อวานนี้ตอนที่ฉันอาบน้ำให้ซูซี่ เดี๋ยวเธอก็บอกว่าหนาว ต่อมาเธอก็บอกว่าร้อน แต่ฉันรู้สึกว่าอุณหภูมิของน้ำกำลังดี ดังนั้นฉันเลยหมดความอดทนกับเธอ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมฉันใช้คำพูดเหล่านั้นมาขู่เธอ แต่นั่นก็เพราะฉันเห็นเพื่อนร่วมงานของฉันหลาย ๆ คนสอนลูกของพวกเขาแบบนั้น ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้บาดเจ็บอะไรเลย ฉันแค่รู้สึกว่าซูซี่ไม่ชอบฉันแค่นั้นเอง”

“แต่คุณต้องจำเอาไว้ว่าซูซี่เพิ่งเสียแม่ไป”

ฌอนไม่อยากเถียงกับเธออีกต่อไปแล้ว “ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เด็กไม่ใช่สุนัขหรือแมว ถ้าคุณตัดใจให้กำเนิดพวกเขามาแล้ว คุณต้องดูแลพวกเขาให้ดี หลาย ๆ อย่างคุณก็ต้องทำด้วยตัวเอง คุณจะเอาแต่มาพึ่งพี่เลี้ยงทุกอย่างไม่ได้ ถึงยังไงพี่เลี้ยงก็ไม่ได้คลอดลูกออกมา คุณจะไปรู้ได้ยังไงว่าพี่เลี้ยงจะดูแลเธอเป็นอย่างดี?”

เช่นเดียวกับเขา ที่เคยถูกพี่เลี้ยงทำร้าย