ดังนั้น ฌอนอยากจะมั่นใจว่าลูก ๆ ของเขาจะเติบโตขึ้นมาท่ามกลางความรักของพ่อและแม่
“ฉันจะทำค่ะ ฉันจะดูแลลูกเอง” ซาร่าพูดขณะที่น้ำตาไหลออกมา
“ซาร่า ผมไว้ใจคุณไม่ได้ ผมคิดว่าเรายังอายุน้อยกันอยู่ ไว้ค่อยคุยเรื่องลูกกันทีหลังดีกว่า”
จากนั้นฌอนจึงเมินหน้าหนี “คุณกลับไปได้แล้ว ผมยังมีเรื่องอีกมากที่ต้องจัดการ อ้อ ไม่ต้องทำอาหารกลางวันมาให้ผมอีกแล้วนะ ผมอยากให้คุณทำงานของคุณมากกว่ามาปล่อยให้ชีวิตของคุณโคจรอยู่รอบ ๆ ตัวผม”
เมื่อเขาพูดจบ เขาก็นั่งลงบนเก้าอี้สำนักงานแล้วเริ่มทำงาน
ซาร่าโกรธมากจนแทบจะเป็นบ้า
ทว่าสิ่งที่เธอทำได้คือตีหน้าเศร้าขณะที่เธอเดินออกไปจากออฟฟิศของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น
เธอคิดไม่ถึงว่าภาพพจน์ที่เธอพยายามอย่างหนักเพื่อสร้างมันขึ้นมาจะถูกเด็กคนหนึ่งทำให้มัวหมองแทนที่จะเป็นยัยแคทเธอรีน
ในตอนนั้นเอง ลูซิเฟอร์ก็โทรมาหาซาร่า
“โอนเงินให้ฉัน 100 ล้านดอลล่าร์ เดี๋ยวนี้เลย ฉันเงินไม่พอใช้”
ซาร่าโกรธจัด “ฉันเพิ่งโอนให้แกไป 100 ล้านดอลล่าร์ เมื่อไม่นานนี้เอง แกคิดว่าฉันเป็นเครื่องผลิตเงินอย่างนั้นเหรอ? แกรู้ไหมว่ามันยากแค่ไหนกว่าจะหาเงิน 100 ล้านดอลล่าร์ มาได้?”
“เงินขนาดนั้นมันหายาก แต่ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ สำหรับฌอนเหรอ?” ลูซิเฟอร์พูดอย่างไม่ใส่ใจ “อีกไม่นานเธอก็จะได้แต่งงานกับมหาเศรษฐีของออสเตรเลียแล้ว ยังไงสมบัติของเขาครึ่งหนึ่งจะต้องเป็นของเธออยู่ดี”
คำพูดของเขาทำให้ซาร่าโมโห “นั่นก็ถูก ฉันกำลังจะแต่งงานกับเขา แต่เขาจะรู้ถ้าฉันใช้เงินหลายล้านดอลล่าร์ในบัตรเครดิตของเขา”
“เธอก็บอกไปสิว่าเธอแค่ซื้อของ” ลูซิเฟอร์ตอบอย่างหงุดหงิด “เร็ว ๆ! ฉันต้องใช้เงิน”
“แคทเธอรีน ผมไปรับซูซี่ไม่ได้แล้ว เจ้าชั่วฌอนมันสั่งให้ผมกลับไปที่ออฟฟิศเพราะมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น ผมรีบกลับไปด้วยความกังวล เขาแค่สั่งให้ตรวจสอบแบบฟอร์มแค่นั้นเอง มันน่าโกรธไหมล่ะ ประเด็นก็คือเขาไม่ยอมให้ผมไปจนกว่าผมจะตรวจสอบแบบฟอร์มทั้งหมด ดูก็รู้ว่าเขาพยายามขัดขวางไม่ให้ผมไปเจอคุณ เขาเป็นผู้ชายที่น่ารังเกียจมาก”
แคทเธอรีนพูดไม่ออกทันที “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจะไปส่งซูซี่ที่โรงเรียนอนุบาลเอง”
“ไปส่งเลยครับ ก่อนหน้านี้ผมคุยกับอาจารย์ใหญ่เอาไว้” เลียมพูดอย่างทุกข์ใจ “ตอนเย็นผมจะไปรับซูซี่เอง”
“ตกลงค่ะ”
จากนั้นแคทเธอรีนจึงไปส่งซูซี่เอง ซูซี่อยู่ชั้นเดียวกับลูคัส
แม้กระทั่งครูอนุบาลก็ยังไม่ทราบว่าซูซี่กับลูคัสเป็นฝาแฝดกัน เพราะแคทเธอรีนบอกเพียงว่าพวกเด็ก ๆ เป็นเพื่อนสนิทกันเท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...