คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 756

ก่อนที่ซาร่าจะโกรธจนสติหลุด จู่ ๆ น้ำเสียงเย็นเยือกก็ดังขึ้น

“เฟรยา ลินช์ ขอโทษซาร่าเดี๋ยวนี้”

ร็อดนีย์เดินขึ้นมาตามขั้นบันไดหินสีฟ้าและเดินเข้ามาหาเธอ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาฉายแววโหดร้าย

โทมัสมองร็อดนีย์ราวกับเขาคือผู้ช่วยชีวิต เขาเดินซวนเซตรงไปหาทันที “คุณชายสโนว์ช่วยผมด้วยครับ ผู้หญิงคนนี้โหดร้ายมาก ทันทีที่เธอเห็นผมก็ตั้งหน้าตั้งตาทุบตี หล่อนยังอยากจะตีน้องผมด้วย แต่โชคดีที่คุณมาทันเวลา”

“ร็อดนีย์ ในที่สุดคุณก็มาถึง” ดวงตาซาร่าแดงก่ำและเธอดูบอบช้ำ

เมื่อเห็นสถานการณ์ ร็อดนีย์ก็อารมณ์เสีย เขาจ้องตาของเฟรยาเขม็งราวกับจะกินเลือดกินเนื้อเธอให้เกลี้ยง

“ผู้หญิงโหดร้ายอย่างคุณอยากแต่งงานกับผู้ชายที่รวยที่สุดในโลกเหรอ? ฝันไปเถอะ อย่าคิดว่าจะได้ออกไปจากที่นี่ถ้าไม่คุกเข่าขอโทษพวกเขาก่อน”

เฟรยาพูดไม่ออก “เดี๋ยวนะ คุณมีความสัมพันธ์อะไรกับซาร่าไม่ทราบ? พอเธอถูกรังแกถึงเรียกหาคุณแทนที่จะเป็นฌอน? พวกคุณมีความสัมพันธ์เชิงชู้สาวกันหรือไง?”

“อย่าพูดจาไร้สาระ ซาร่าเป็นเพื่อนผม” ร็อดนีย์เดือดได้ที่ เขารู้สึกว่าอยากจะฉีกปากของผู้หญิงคนนี้ทุกครั้งที่ต้องมาข้องแวะกับเธอ

“ช่างเป็นเพื่อนที่แสนวิเศษแค่เธอเรียกคุณก็มาแล้ว” เฟรยามองซาร่าด้วยความชื่นชม “ฉันชื่นชมเธอนะ ไม่เพียงมีแฟนที่ร่ำรวยเท่านั้น แต่ยังมีเพื่อนสนิทที่สามารถปกป้องเธอได้ตลอดเวลา ฉันกล้าพนันได้เลยว่า

ร็อดนีย์ชอบเธอใช่ไหม?”

“เฟรยา ลินช์ คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร?” สีหน้าของร็อดนีย์หวั่นวิตกขณะกระชากเฟรยาออกไป

"หุบปากซะ"

สีหน้าซาร่าก็ไม่ดีไปกว่าเขา เธอนั้นรู้มานานแล้วว่าร็อดนีย์สนใจเธอ แต่พวกเขาไม่เคยเปิดใจพูดเรื่องนี้ แต่มา ตอนนี้เฟรยาก็พูดแฉออกมาต่อหน้าซาร่าและร็อดนีย์ ทั้งคู่จึงอับอายมาก

“หยุดอยู่ตรงนั้นเลย เฟรยา ลินช์”

มาถึงขั้นนี้ เขาไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากับซาร่าอย่างไร สิ่งเดียวที่เขาทําได้คือไล่ตามเฟรยาไป

“ชิบเป๋งละ เขากําลังตามเรามา วิ่งเร็วเข้า" เฟรยาไม่คิดว่าเขาจะตามมา เธอกลัวมากจนจูงมือแคทเธอรีนแล้ววิ่งแน่บลงเขา ทําให้แคทเธอรีนรู้สึกเหนื่อยเหมือนกําลังจะตาย

โชคดีที่วันนี้เธอสวมรองเท้าส้นแบนมา ไม่เช่นนั้นมันคงจะนรกยิ่งกว่านี้ต้องขอบคุณเฟรยา

ในที่สุดพวกเธอเข้าไปในรถได้ แคทเธอรีนปิดประตูอย่างรวดเร็วและล็อคไว้ เฟรยาหันไปรอบ ๆ และทําหน้าบึ้งใส่ร็อดนีย์ซึ่งกําลังพุ่งตรงมาหาพวกเธอ “นี่คุณตั้งใจทำร้ายฉันเพื่อซาร่าเหรอ? คุณยังอยากได้สูตรอยู่หรือเปล่าเนี่ย?”

ร็อดนีย์หอบหายใจเข้าลึก ๆ เมื่อจ้องดวงตาที่น่าหลงใหลของเธอ เขาอยากจะฆ่าเธอในบัดดล “อย่างคุณเนี่ยนะจะใจดีให้สูตรผม?”

“ถ้าคุณกล้ามาแตะต้องฉัน ก็ลืมเรื่องนั้นไปได้เลย” เฟรยาสวนเข้าให้ขณะที่หยิบแว่นกันแดดขึ้นสวมอย่างมั่นใจ