คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 781

หัวใจของฌอนบีบรัดแน่น

เขาเอื้อมไปดึงแคทเธอรีนเข้ามาในอ้อมแขนและกอดเธอแน่น

ความอบอุ่นจนร้อนระอุจากร่างกายเขาโอบล้อมเธอเอาไว้ เธอเอนซบอกเขาโดยไม่รู้ตัว กำอกเสื้อเชิ้ตของเขาแน่น

แต่พอเธอนึกได้ว่าเขาทําให้เธอกลัว เธอก็ยกมือขึ้นหยิกหน้าอกของเขาอย่างแรง “ฌอน ฮิลล์ บ้าเอ๊ย! ทําไมคุณต้องทําให้ฉันกลัวด้วย?”

ฌอนร้องซี๊ดด้วยความเจ็บ แต่เมื่อเขาได้ยินเสียงที่นุ่มนวลของผู้หญิงคนนั้น เขาก็โกรธไม่ลง เขาได้กลิ่นน้ำหอมบนผมแถมยังได้กอดร่างที่อ่อนนุ่มของเธออีก รู้สึกว่าหัวใจของเขาอิ่มเอิบอย่างเต็มที่

จากนั้นเสียงหงุดหงิดของซูซี่ก็ดังขึ้น “หืม คุณสองคนกอดกันและทิ้งหนูไว้อยู่ข้าง ๆ เนี่ยนะ”

แคทเธอรีนหน้าแดงและอยากจะข้ามไปหาเธอ แต่ชิงช้าสวรรค์ยังคงสูงอยู่ ขาของเธอจึงอ่อนยวบ

“ลืมมันไปเถอะ หนูจะดูแลตัวเอง” ซูซี่มองออกไปนอกหน้าต่าง

แคทเธอรีนลดสายตาลงอย่างรู้สึกผิด

ฌอนก้มมองเธอเห็นขนตาเป็นแพยาวเหมือนพัดโบกไหวไปมา

สามนาทีต่อมา ชิงช้าสวรรค์ลงมาอยู่ช่วงสองในสามของขาลง เธอก็ผละออกจากอ้อมแขนของเขาทันทีเพื่อมานั่งข้างซูซี่

ดวงตาของฌอนหรี่ลงมองอ้อมกอดที่ว่างเปล่าของตนและนึกในใจว่า “นั่นเป็นเพียงรอบแรก ยังมีเหลืออีกรอบหนึ่ง”

“ฉันจะลงแล้ว คุณสองคนอยู่ต่อเถอะ” แคทเธอรีนกลัวจริง ๆ สมัยตอนเป็นเด็กไม่รู้เรื่องไม่รู้ราวเธอก็ไม่กลัวการขึ้นชิงช้าสวรรค์ แต่ตอนนี้เธอกลัวมากจริง ๆ

“หนูก็ไม่อยากนั่งเล่นชิงช้าแล้ว มันไม่สนุกเลย หนูอยากไปนั่งเรือ” ซูซี่ได้เห็นสิ่งที่น่าสนใจกว่าที่ด้านล่าง

สีหน้าฌอนเข้มขึ้น แต่เขาทําได้เพียงติดตามทั้งสองคนเท่านั้น

พวกเขาเดินไปทั่วสวนสนุก

ในที่สุดพวกเขาก็พบร้านแมคโดนัลด์ให้แวะนั่งกิน

ฌอนตัวแข็ง ฉากนั้นทำให้เขาเกิดความรู้สึกที่คุ้นชินเหลือเกิน ราวกับว่าเขาเคยสัมผัสมาก่อน

ทันใดนั้น เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้นในใจของเขา “ทําไมคุณกินสิ่งที่ฉันกินไปแล้วไม่ได้? เป็นเพราะคุณเกลียดฉันเหรอ? หรือว่าคุณไม่รักฉันอีกต่อไปแล้ว?”

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะทันคิดเรื่องนี้ต่อ เขาก็เกิดอาการปวดหัวอย่างรุนแรง

โค้กในมือเขาตกลงสู่พื้นพร้อมกับน้ำสาดเจิ่งนอง

ใบหน้าหล่อเหลาของเขาซีดลงด้วยความเจ็บปวด

ซูซี่และแคทเธอรีนตกใจมาก พวกเธอมองมาที่เขาพอดี

“ลุงคะ เป็นอะไรไหมคะ?" ซูซี่ดูกังวล

“ลุงสบายดี ลุงจะไปล้างหน้าก่อนนะ” ฌอนรีบไปห้องน้ำอย่างเร่งรีบ