คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 782

แคทเธอรีนสับสนว่าเกิดอะไรขึ้นจนกระทั่งเห็นคู่รักที่อยู่ข้าง ๆ เธอตัวแข็งและจําเรื่องเก่าบางอย่างได้ เธอและฌอนเคยมีประสบการณ์เดียวกันนี้มาก่อนเมื่อพวกเขามากินอาหารที่ร้านสาขา KFC ในเมลเบิร์น

เขาจําอะไรขึ้นมาได้เหรอ?

ขณะที่เธอกําลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงบริกร “คุณครับ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า? คุณ!

“มีคนเป็นลม เขามากับใครเนี่ย?”

“...”

เธอมองไปทางห้องน้ำที่มีผู้คนต่างออกัน เธอรีบวิ่งฝ่าฝูงชนผ่านเข้าไปพบฌอนนอนหมดสติอยู่บนพื้นแล้ว

“ฌอน... ฌอน...” เธอดึงเขาขึ้นมาและเรียกชื่อเขาเป็นเวลานาน แต่เมื่อเขาไม่ตอบสนอง เธอก็รีบกด 000

ไม่นาน รถพยาบาลก็มาและเธอก็พาฌอนไปโรงพยาบาลกับซูซี่

ซูซี่ดูกังวล “แม่คะ เกิดอะไรขึ้นกับคุณพ่อเฮงซวยคะ? ทําไมจู่ ๆ เขาก็เป็นลมล่ะ?”

แคทเธอรีนขมวดคิ้ว เธอสงสัยว่าฌอนอาจจําอะไรบางอย่างได้เมื่อเขาได้ยินการสนทนาของคนคู่นั้น

แต่นักจิตวิทยาเคยกล่าวไว้ว่ามีเพียง 0.1% ของผู้ถูกสะกดจิตเท่านั้นที่จะฟื้นสภาพได้อีก บางคนที่คืนสติกลับมากลายเป็นคนเสียสติก็มี

ทันใดนั้น ประตูห้องฉุกเฉินเปิดออก แพทย์เดินออกมาบอก “ผู้ป่วยไม่ได้นอนมาสองสามวันหรือเปล่า? ผมเชื่อว่าเขาตื่นอยู่นานโดยไม่ได้พัก ทําให้เส้นประสาทสมองทํางานผิดปกติซึ่งส่งผลให้เป็นลม”

"ฉันเข้าใจแล้วค่ะ"

แคทเธอรีนพูดไม่ออก เธอคิดว่าเขาเป็นลมเพราะถูกกระตุ้นโดยความทรงจําในอดีต ดูเหมือนว่าเธอจะคิดมากเกินไปแล้ว

ในขณะนั้นเชสเตอร์และร็อดนีย์ก็มาถึงเช่นกัน เมื่อฌอนถูกส่งตัวไปโรงพยาบาล เจ้าหน้าที่ในห้องฉุกเฉินได้แจ้งไปยังเชสเตอร์ ร็อดนีย์บังเอิญอยู่กับเขาทั้งสองคนจึงมาด้วยกัน

เมื่อร็อดนีย์เห็นแคทเธอรีนอยู่ข้างนอก เขาก็เกรี้ยวกราด “แคทเธอรีน โจนส์ ทําไมคุณถึงมาที่นี่? คุณเหมือนผีที่คอยตามหลอกหลอนเขา คุณกําลังพยายามหวนคืนตําแหน่งของคุณเพราะงานแต่งงานของฌอนและซาร่าถูกยกเลิกชั่วคราวงั้นหรือ? ผมขอเตือนคุณว่าคุณควรอยู่ห่างจากฌอนดีกว่า”

"ทําไมลุงถึงดุร้ายจังเลยคะ?" ซูซี่จ้องไปที่ร็อดนีย์ด้วยความโกรธ

“เด็กเหลือขออย่างเธอควรอยู่ให้ห่างจากเรื่องของผู้ใหญ่” ร็อดนีย์จ้องไปที่แคทเธอรีน “มีผู้ชายมากมายบนโลกนี้ แล้วทําไมคุณถึงต้องมายึดติดกับฌอนด้วย? คุณไม่รู้สึกละอายใจที่เป็นมือที่สามหรือ?”

...

“แต่นายต้องรอจนกว่าฌอนจะดีขึ้นก่อน เขาจะปวดหัวถ้าเขาเห็นซาร่าตอนนี้” เชสเตอร์โกรธมาก “นายไม่รู้

เหรอว่าทําไมเขาไม่รับสายเราอีก? เป็นเพราะเขาไม่อยากได้ยินเราพูดถึงซาร่าไง ให้เวลาเขาหน่อย”

ร็อดนีย์ เริ่มห่อเหี่ยวและพูดอะไรไม่ออก

...

ฌอนหมดสติไปทั้งวันก่อนที่จะตื่นขึ้นมา

เมื่อเขาลืมตาขึ้น มีเพียงเชสเตอร์เท่านั้นที่นั่งอยู่ในวอร์ด

“เพื่อน ต่อจากนี้ไปฉันขอร้องให้นายนอนหน่อยนะ ฉันไม่อยากไปงานศพถ้านายตายกะทันหัน” เชสเตอร์หยอก