“เป็นเรื่องธรรมดาที่คนสวยอย่างฉันจะตกเป็นเป้าของพวกวิปริตไม่ใช่เหรอ?” เฟรยาพูดอย่างครุ่นคิดสงสัย “อ๋อไม่สิ โทมัสอยู่ที่นั่นเมื่อวานต้องเป็นไอ้เวรนั่นแน่เลย”
แคทเธอรีนก็แปลกใจ แต่แล้วเธอก็เข้าใจเรื่องราวได้อย่างรวดเร็ว
“ต้องเป็นอย่างนั้นแหละ ถ้าเขากล้าพาพวกบุกเข้าไปในบ้านของเธอได้ก็ไม่แปลกใจหรอกที่เขาจะทําบางอย่างกับเธอในระหว่างงานแถลงข่าวเมื่อวาน ท้ายที่สุดเขาคิดว่าเขาสามารถทําอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ
เพราะร็อดนีย์หนุนหลังซาร่า ตราบใดที่ซาร่ายังอยู่ ร็อดนีย์ก็จะไม่กล้าทําอะไรเขา”
“เขาโคตรอวดดีเหลือเกิน”
เฟรยาตัวสั่นระริกที่ด้วยความโกรธ “ฉันไปสร้างความขุ่นเคืองกับไอ้ผู้ชายน่าขยะแขยงคนนี้ตั้งแต่ชาติก่อนหรือไง?”
“ประการแรกเห็นได้ชัดว่าเพราะความงามของเธอ ประการที่สองเขาคงอยากแต่งงานกับเธอ” แคทเธอรีน
วิเคราะห์ที่มาที่ไป
“ตอนนี้เธอเป็นสุดยอดนักเคมีเครื่องสําอาง นอกจากนี้ธุรกิจของตระกูลลินช์ยังเติบโตขึ้นภายใต้การบริหารของพี่ชายเธอ อันที่จริงเหตุผลที่นีสัน คอร์ปอเรชั่นยังคงอยู่มาได้ก็เพราะพวกเขาอาศัยเครือข่ายความสัมพันธ์ของฌอน”
“เมื่อพวกเขาสูญเสียการสนับสนุนจากฌอนไปแล้วและร็อดนีย์ก็ไม่มีความสามารถเท่าไหร่ โทมัสคงคิดว่าเธอเป็นเพียงคนเดียวที่ดีพอเหมาะสมสําหรับเขา เขาไม่รังเกียจที่จะมีเซ็กส์กับเธอก่อนแล้วค่อยแต่งงานกันหลังจากนั้น”
"ดีพอสําหรับเขางั้นเหรอ?" เฟรยาพูดไม่ออกเลย “ไม่มีผู้หญิงชั้นยอดคนไหนในออสเตรเลียที่จะอยากแต่งงานกับคนขี้โกงอย่างเขาหรอก”
แคทเธอรีนหัวเราะ “อย่าพูดแบบนั้นสิ คนอย่างโทมัสและซาร่าค่อนข้างหลงตัวเองมาก พวกเขาคงคิดว่าเราเทียบกับพวกเขาไม่ได้อยู่นะ”
เฟรยาลองคิดดูและตระหนักว่าความเป็นไปได้สูงที่เหตุการณ์เกิดขึ้นเป็นตามนี้ เมื่อคิดถึงเรื่องนี้เธอก็รู้สึกขยะแขยงและอึดอัดมากขึ้นเรื่อย ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...