ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 242

แต่อยู่ดี ๆ จากนั้นก็มีเด็กสองคนชายและหญิงพร้อมกับลูน่า กิบสันที่ผ่านการผ่าตัดศัลยกรรมมาแล้วปรากฏตัวขึ้นโดยไม่มีปี่มีขลุ่ย

เธอปิดประตูห้องแล้วหยิบมือถือออกมาอย่างโกรธเคืองแล้วโทรออก

“สวัสดีค่ะ คุณวอลเตอร์ ช่วยทำให้ยัยลูน่าตายในคุกทีค่ะ”

จากนั้นก็มีเสียงเคาะรัว ๆ ดังมาจากประตู

“ไว้เราค่อยคุยกันค่ะ”

เธอวางมือถือลงและฝืนยิ้มแล้วเปิดประตู “ใครเหรอคะ?”

“คุณกิบสัน ผมเอง”

ข้างนอกประตูนีลยืนอยู่ในชุดสีเหลืองอ่อน เขาเอียงคอไปด้านข้างพลางมองเธออย่างไร้เดียงสา “ผมไปหาคุณพ่อมา คุณพ่อบอกว่าคืนนี้เขาจะนอนกับเนลลี่ เขาเลยบอกให้ผมมานอนเป็นเพื่อนคุณ”

ภายใต้แสงสว่างของทางเดิน เด็กชายตัวน้อยดูน่ารักไร้เดียงสาราวกับไม่เคยทำร้ายแม้แต่ยุงมาก่อน เธออดไม่ได้ที่จะชอบเขา

อลิซลังเลอยู่ชั่วขณะ แต่สุดท้ายก็ขยับตัวไปด้านข้าง “เข้ามาสิ”

ตอนที่นีลเข้าไปในห้อง อลิซก็ปิดประตู

เด็กชายตัวน้อยกำจัดรอยยิ้มบนใบหน้าและนั่งลงบนเก้าอี้อย่างสง่างาม “คุณกิบสัน คุณดูเหมือนคุณแม่ของผมจากในรูปเปี๊ยบเลยนะ”

อลิซหันหลังแล้วนั่งลงบนเตียง ฉาบหน้าด้วยความอ่อนโยนพลางมองนีล “แน่นอนสิจ๊ะ ฉันเป็นแม่แท้ ๆ ของหนูนะ”

“อ๋อครับ” นีลยิ้มแล้วพยักหน้าเบา ๆ “ในเมื่อเป็นอย่างนั้นแล้ว ทำไมพวกเราสี่คนไม่ไปตรวจหาความเป็นพ่อลูกกันพรุ่งนี้เลยล่ะครับ เราน่าจะขอให้โจชัว ลินช์พาไปแล้วตรวจตรงนั้นเลย เราจะได้รู้ว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วอยู่ด้วยกันเลย ดีไหมครับ?”

คำพูดของเด็กชายตัวน้อยทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของอลิซหายไปทันที!

ถ้าพวกเขาตรวจสอบสายเลือดการเป็นพ่อลูกกัน เล่ห์กลที่เธอวางไว้ก็จะถูกเปิดโปงทันทีเลยน่ะสิ!”

เธอหรี่ตา “หนูหมายความว่ายังไงเหรอจ๊ะ? เด็กน้อย หนูยังกังวลว่าฉันไม่ใช่แม่แท้ ๆ ของหนูอยู่อีกเหรอ?”

นีลขยับนั่งเป็นท่าที่สบายขึ้นแล้วมองเธอ “คุณโน้มน้าวผมกับน้องสาวได้ด้วยผลการตรวจเท่านั้นแหละครับ ถ้าผลออกมาว่าคุณเป็นแม่แท้ ๆ จริง ๆ ตรงนั้นเลย เราก็จะเปลี่ยนไปเรียกคุณว่าคุณแม่ ดีไหมครับ?”

อลิซมองหน้าเขาอยู่ชั่วอึดใจ

“ไม่ใช่ว่าผมจะไม่เปิดโปงคุณ แต่ผมแค่จะไม่เอาเรื่องตรวจดีเอ็นเอมาพูดต่างหาก”

นีลหัวเราะออกมา “คุณสัญญาไม่ได้ใช่ไหมล่ะว่าจะไม่ทำอะไรแม่ของเราอีก มันก็เป็นแค่การร่วมมือกันตอนนี้เท่านั้นแหละ”

จากนั้นเด็กชายตัวน้อยก็หาว “ผมเหนื่อยแล้ว ผมจะให้เวลาคุณคิดอีกห้านาทีก็แล้วกัน”

อลิซกัดฟันอย่างขุ่นเคือง

ยังไงเขาก็เป็นลูกของโจชัวที่ฉลาดจนทำให้เธอรำคาญ

หลังจากนั้นเธอก็หรี่ตา “ฉันสงสัยอะไรบางอย่างอยู่ ทำไมลูน่าถึงไม่เปิดเผยตัวตนไปเลยว่าเธอคือลูน่า กิบสัน แต่ยังคงเสแสร้งใช้ตัวตนปัจจุบันอยู่อีก ถ้าเธอต้องการจะกลับมาหาโจชัว การที่เธอบอกว่าตัวเองเป็นลูน่า กิบสันมันไม่เร็วกว่าเหรอ? ทำไมเธอต้องปกปิดความจริงนี้ไว้ด้วย”

นีลหรี่ตา

ถ้าเธอรู้ เธอคงจะก่อปัญหามากมายตามมาอีกแน่

ดังนั้นเด็กชายตัวน้อยคนนั้นจึงเม้มปากแล้วยิ้ม “เพราะว่าเราต้องการอะไรบางอย่างจากคนโง่ลินช์นั่น และพอเราได้สิ่งนั้นแล้วเราก็จะจากไป”