ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 90

ลูน่ายิ้มให้พยาบาลสาวเล็กน้อยก่อนจะกลับมาที่เตียงแล้วถูกเข็นออกจากห้องไอซียู

“ใช่ค่ะ” เธอถอนหายใจแล้วกล่าวเสริม “ฉันเคยได้ยินมานานแล้วว่าคุณลินช์ยังคงรักอดีตภรรยาของเขาอย่างสุดซึ้ง ตอนแรกคิดว่าไม่จริงเพราะสุดท้ายเขาก็หมั้นกับน้องสาวของภรรยาตัวเองหลังจากที่เธอตายไปไม่นาน นั่นมันเรียกว่ารักอย่างสุดซึ้งเสียที่ไหน ใช่ไหมล่ะคะ? แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า... เขาคงรักอดีตภรรยาจริง ๆ”

ลูน่านอนเอนหลังพิงหัวเตียงขณะที่เธอฟังพยาบาลสาวพูด เมื่อได้ยินแล้วเธอก็อดยิ้มเยาะไม่ได้

หากให้เธอเดานี่คงเป็นภาพลักษณ์ที่โจชัวต้องการให้ทุกคนเห็นว่าเขายังรักลูน่า กิบสันอยู่เต็มหัวใจ เขาโกหกเรื่องนี้มานานจนหลงอยู่ในคำโกหกนั่นเสียเอง

อีกทั้งยังไม่อนุญาตให้ใครหน้าไหนพูดถึงหรือทำร้ายลูน่า กิบสันอีก

ทว่าในตอนนั้นเขาเป็นคนเดียวที่ทำร้ายเธอมากที่สุด

ลูน่าหลับตาลงแล้วถอนหายใจพลางเงยหน้าขึ้น “ฉันหมดสติไปนานแค่ไหนคะ?”

“สองวันค่ะ”

“มีใครมาหาฉันไหมคะ?”

“มีค่ะ” พยาบาลสาวกล่าวตอบขณะที่เธอสับเปลี่ยนสายน้ำเกลือ “มีเด็กผู้ชายและแม่ทูนหัวของเขามาเยี่ยมคุณ”

กล่าวจบเธอก็แย้มยิ้มให้ลูน่า “เด็กน้อยหน้าตาดีทีเดียว ถ้ามีลูกสาวฉันก็อยากให้เธอแต่งงานกับเขาตอนพวกเขาโตขึ้น!”

ลูน่าหัวเราะเบา ๆ “มีใครนอกจากนี้อีกไหมคะ?”

“อ้อ มีเด็กผู้หญิงด้วยค่ะ เธอมากับคุณย่าทวด” พยาบาลสาวกล่าวเสริมขณะที่เธอกำลังแทงเข็มเข้าไปในเส้นเลือดลูน่า

ลูน่าขมวดคิ้วมุ่น “อะไรนะ? เด็กผู้หญิงกับคุณย่าทวด?”

“คุณน้าคะ!”

ผ่านไปครู่หนึ่ง เนลลี่ในชุดกระโปรงชีฟองสีขาวฟูฟ่องก็วิ่งเข้ามาหาลูน่าและยื่นแขนเล็ก ๆ มาจับมือเธอไว้

“ดีขึ้นแล้วเหรอคะ? หนูได้ยินมาว่าคุณฟื้นแล้ว! หนูเลยรีบมาจากบ้านคุณย่าทวดเลยค่ะ!”

ลูน่าขมวดคิ้ว “คุณย่าทวด…”

“เธอพักอยู่ที่บ้านฉันมาสองวันแล้ว” น้ำเสียงเย็นชาของคุณย่าลินช์ดังมาจากข้างหลังเนลลี่

เธอยังคงสวมสร้อยที่ออร่าให้ไว้ คุณย่าลินช์มองลูน่าอย่างเย็นชา “เธอช่วยชีวิตเนลลี่ไว้ ตระกูลลินช์จึงต้องขอบคุณเธอ แต่จากนี้ไปไม่มีเงื่อนไขอะไรให้เธอต้องอยู่ดูแลเนลลี่อีกต่อไปแล้ว ฉันจะให้พ่อบ้านจัดการเรื่องเงินให้ เตรียมหางานใหม่หลังจากที่เธอออกจากโรงพยาบาลไปก็แล้วกัน”