องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 814

ณ ด่านเหิงกู่

ทัพใหญ่สี่แสนสองหมื่นนายของแคว้นจ้าวปักหลักกันอยู่ที่นี่

จางเฟิงลู่แม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นจ้าวอยู่ในชุดเกราะสีทอง รูปร่างสูงใหญ่บึกบึน ท่วงท่าองอาจกล้าหาญเป็นอย่างมาก!

คิ้วโค้งเรียวเหมือนดาบ ใบหน้าเย็นชาราวกับฝักดาบ!

ในวินาทีนี้เขากำลังดูแผนที่ของด่านเหิงกู่อยู่ กำลังศึกษาอย่างละเอียด

จางเฟิงลู่ยังหนุ่มยังแน่น

อายุไม่เกินสามสิบห้า ยังไม่ถึงสี่สิบเลยด้วยซ้ำ

เมื่อเทียบกับเจิ้นเป่ยอ๋องแห่งราชวงศ์อู่แล้วก็ยังเด็กกว่า พอจับมาเทียบกับโจวชิงแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นฉู่แล้วก็ยังหนุ่มกว่า...ยังหนุ่มยังแน่นกว่าจริง ๆ!

“ท่านแม่ทัพใหญ่ขอรับ ตรวจสอบจนแน่ชัดหมดแล้วขอรับ เส้นทางจากด่านเหิงกู่ไปเมืองหลวงนั้นมีเพียงเส้นหลักเพียงเส้นเดียวเท่านั้น ส่วนเส้นทางที่เหลือล้วนสลับซับซ้อนและขรุขระ ขนาดเดินทางเพียงลำพังยังยากลำบากมาก ๆ ไม่ใช่ป่าทึบหนาแน่น แต่เป็นหน้าผาสูงชัน!”

มีแม่ทัพผู้หนึ่งเดินเข้ามาจากนอกกระโจม แล้วรีบเอ่ยรายงานอย่างนอบน้อม

นัยน์ตาของจางเฟิงลู่ที่คิ้วโค้งเรียวเหมือนดาบเปล่งประกายเล็กน้อย ก่อนจะรีบพยักหน้าแล้วเอ่ยขึ้นว่า

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็จัดการง่ายแล้ว แต่ก็เผื่อเอาไว้ ปิดกั้นทุกทางที่สามารถผ่านด่านเหิงกู่ได้ทั้งหมด แม้จะเป็นทางคดเคี้ยวก็วางกับดักเอาไว้ให้หมด”

“ขอรับ ท่านแม่ทัพ!”

หลังจางเฟิงลู่กำชับเรียบร้อยแล้ว

ก็กลับมาจ้องดูแผนที่อีกครั้ง ซึ่งเป็นแผนที่เดินทัพ

เขาทำความเข้าใจภูมิประเทศของด่านเหิงกู่อย่างรวดเร็ว

“พื้นที่ทางเหนือเป็นป่าดึกดำบรรพ์ที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา ข้างในมีสัตว์ป่ามากมาย พื้นที่ทางใต้มีเขตที่ราบอยู่แห่งหนึ่ง มีกวางป่าปรากฏตัวอยู่ไม่น้อย และมีสัตว์ปีกมากมาย พืชผักก็เยอะมาก ๆ เหมาะกับการล้อมล่าสัตว์และเก็บผักเป็นอย่างยิ่ง...”

“ตอนนี้แม่น้ำต้าเฉินยังไม่หลาก สัตว์จำพวกปลาที่อยู่ในน้ำก็มีมากมาย แต่คงไม่เกินสองสามวันน้ำคงจะหลากครั้งใหญ่ ต้องรีบจับปลาไปตากแดดเอาไว้ส่วนหนึ่ง อืม เสบียงอาหารและหญ้าที่ใช้เลี้ยงม้าชุดต่อไปคงจะมาถึงแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้ เสบียงอาหารของทัพใหญ่ก็ไม่น่าจะมีปัญหาแล้ว”

“สามารถรับมือกับทัพศัตรูได้นานนับเดือน จนกว่าจะถึงวันเหมายัน¹...ถึงเวลานั้น ก็จะเป็นวันที่แคว้นจ้าวของเราบุกโจมตีและเข้ายึดราชวงศ์อู่ได้อย่างสมบูรณ์!”

จางเฟิงลู่ลอบวางแผน มุมปากเผยรอยยิ้มออกมา

ถูกต้อง!

ที่แคว้นจ้าวเกณเกณฑ์ทหารทั่วทั้งแคว้นเดินหน้ามา เดิมทีก็ไม่ได้คิดจะถอนทัพกลับอยู่แล้ว!

พวกเขาเองก็ไม่รีบร้อนที่จะตีฝ่าเข้ามา สิ่งที่พวกเขารีบร้อนมีเพียงเรื่องเดียวเท่านั้น

ซึ่งก็คือข้ามแม่น้ำให้สำเร็จก่อนที่น้ำจะหลาก!

จากนั้นก็บุกโจมตีด่านเหิงกู่!

แต่ไม่ใช่ต้องถอนทัพก่อนน้ำหลากแต่อย่างใด!

ฉะนั้นราชวงศ์อู่คาดการณ์สถานการณ์ผิดไปแล้ว!

คิดว่าพวกเขาจะต้องถอนทัพกลับไปก่อนที่น้ำจะหลาก!

ทว่าความเป็นจริงไม่ใช่อย่างนั้นเลย

ที่แคว้นจ้าวขนกองกำลังทหารเข้ามามากมายถึงขนาดนี้ ก็เพื่อบุกโจมตีและยึดด่านเหิงกู่!

ถูกหลอกสำเร็จ!

ด่านเหิงกู่ในตอนนี้เป็นของแคว้นจ้าว!

รอสะสมพละกำลังและพักฟื้นเต็มที่ รอตั้งมั่นอย่างมั่นคงแล้ว ก็จะเริ่มรุดหน้าไปยังภายในด่านของราชวงศ์อู่ ถึงเวลานั้นจะต้านทานได้อย่างไร?!

แคว้นฉีรอเรื่องศึกยุติลงอย่างสมบูรณ์แล้วค่อยเข้าโจมตีราชวงศ์อู่?

นั่นมันคนปัญญาอ่อนเพ้อฝันชัด ๆ!

ทัพใหญ่แคว้นจ้าวของเขาบุกรุดหน้ามาตลอด แคว้นฉีคิดจะเอาเปรียบกันอย่างนั้นหรือ?

เช่นนั้นก็ต้องถามแล้วละว่าทัพใหญ่สี่แสนกว่านายยอมตกลงหรือไม่!

ด้วยเหตุนี้แผนของแคว้นฉีจึงผิดไปแล้ว!

ศึกสนามนี้แคว้นจ้าวของเขาต่างหากที่เป็นผู้ได้รับผลประโยชน์มากที่สุด!

ราชวงศ์อู่ในตอนนี้ถูกแคว้นเยียนและแคว้นฉู่ทรมานอย่างต่อเนื่อง สูญเสียกำลังทหารไปไม่น้อย ไร้เรี่ยวแรงที่จะต้านทานการขับเคลื่อนทัพของทัพใหญ่ของแคว้นจ้าวแล้ว!

แทนที่จะบอกว่าการทำศึกครานี้ทำเพื่อให้แคว้นฉีได้เตรียมตัวกรีธาทัพไปจงหยวน ไม่สู้บอกว่าทำเพื่อให้แคว้นจ้าวได้เตรียมตัวเก็บลูกท้อจะดีกว่า!

และลูกท้อแห่งจงหยวนในตอนนี้ก็กำลังจุสุกแล้ว!

แคว้นจ้าว...ต้องเก็บได้อย่างแน่นอน!

¹ วันเหมายัน เป็นวันแรกของฤดูหนาว ซึ่งคือวันที่กลางวันสั้นที่สุดและเป็นวันที่กลางคืนยาวที่สุดใน 1 ปี