องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1290

ฉินชงสีหน้าเปลี่ยนไปทันที แผ่นดินไหวเป็นภัยพิบัติใหญ่หลวง หากเกิดขึ้นมา แผ่นดินก็จะแตกแยก มีผู้เสียชีวิต!

“จากรายงานที่เชื่อถือได้มากที่สุด เกรงว่าจะเกิดขึ้นที่ใจกลางอาณาจักรหลู่พ่ะย่ะค่ะ......”

“ว่าอย่างไรนะ?”

ฉินชงกระวนกระวายทันที เขาเกือบจะทรุดลงกับพื้น โชคดีที่ขันทีเข้าไปพยุงเขาเอาไว้ได้ทัน เขาจึงยังคงยืนอยู่

“น้องสิบสี่ น้องสิบสี่อยู่ที่นั่น!”

ฉินชงหายใจไม่ทั่วท้องราวกับมีใครบีบคอของเขาเอาไว้แน่น เขาร่างกายโซเซ

“ฝ่าบาท โปรดสงบสติอารมณ์ก่อนเถิดพ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อหลินเย้าจู้เห็นดังนั้นก็ตกใจอย่างยิ่ง เขารีบปลอบโยนว่า “อ๋องเหยียนเป็นคนดีสวรรค์ย่อมคุ้มครอง จะต้องไม่เป็นไรแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ!”

“ใช่ เจ้าสิบสี่จะต้องปลอดภัยแน่นอน!”

เมื่อฉินชงได้ยินดังนั้นก็ราวกับได้คว้าความหวังสุดท้ายเอาไว้ได้ ในที่สุดเขาก็ตั้งสติได้บ้างแล้ว สีหน้าก็ดีขึ้นมาบ้างแล้ว แต่ก็แค่น้อยนิด แผ่นดินไหวในครั้งนี้เกิดขึ้นในจังหวะที่เลวร้ายจริงๆ ตอนนี้ราชวงศ์กำลังจะเปลี่ยนแปลง หากเกิดอะไรขึ้นกับฉินเหยียนแม้แต่น้อย ทั่วทั้งเก้าแคว้นแห่งอาณาจักรฉินก็จะเกิดความโกลาหล

ไม่อยากจะนึกถึงหลายๆอย่างที่เกี่ยวข้องเลย อีกอย่างบัดนี้ฉินอวี่ก็ยังหมดสติ ฉินชงไม่อยากจะให้ฉินเหยียนเกิดอันตรายอีกคนจริงๆ

แต่บัดนี้ ฉินชงก็ยังคงพยายามตั้งสติแล้วออกคำสั่งด้วยเสียงแหบแห้งว่า

“เอาแต่คาดเดาก็ไม่ได้ขึ้นมา สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการเข้าช่วยเหลือ รีบส่งคนไปช่วยเหลือสถานการณ์ที่ประสบภัยในอาณาจักรหลู่ซะ นอกจากนี้ ให้เริ่มทำการเตรียมสิ่งของต่างๆ จะต้องส่งไปยังอาณาจักรหลู่ภายในเวลาที่สั้นที่สุดให้ได้!”

“น้อมรับคำสั่งพ่ะย่ะค่ะ”

เหล่าข้าราชการต่างน้อมรับคำสั่ง ในขณะที่จะจากไป จู่ๆหลินเย้าจู่ก็เอ่ยขึ้นอีกครั้งว่า

“ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ เกรงว่าจะมีผู้ไม่หวังดีคิดจะใช้ประโยชน์จากภัยพิบัติในครั้งน่ะย่ะค่ะ”

)นชงขมวดคิ้ว จากนั้นเขาก็ออกคำสั่งอย่างเด็ดขาดว่า

“ออกคำสั่งให้ระดมทหารอาณาจักรจ้าว อาณาจักรอู๋และอาณาจักรเยว่ รวมห้าหมื่นนาย ให้มุ่งหน้าไปที่อาณาจักรหลู่เพื่อรักษาความสงบเรียบร้อย!”

“น้อมรับคำสั่งพ่ะย่ะค่ะ!”

ไม่นานพระราชโองการก็ได้ถูกส่งไปยังอาณาจักรจ้าว อาณาจักรอู๋และอาณาจักรเยว่ พวกเขาได้รีบออกคำสั่งระดมกำลังทหารมุ่งหน้าไปยังอาณาจักรหลู่ทันที

และเมื่อชายร่างใหญ่ขุดไปเรื่อยๆ ในที่สุดเขาก็พบภรรยาที่ตายไปแล้วอยู่ใต้คานไม้ ร่างของนางมีเลือดไหลออกทั่วร่าง

“เมียรัก!” ใบหน้าของชายร่างใหญ่กระตุก เขากอดภรรยาแล้วร้องไห้ฟูมฟาย

ตั้งแต่พวกเขาสมรสกันมาก็รักใคร่กันอย่างยิ่ง แม้ว่าจะไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่ก็มีความสงบสุขอย่างยิ่ง แต่ไม่คิดเลยว่าครั้งนี้จะแยกจากกันจริงๆ

คนที่อยู่รอบๆเองก็น้ำตาไหลริน มีคนคุกเข่าลงมากมายแล้วร้องไห้อย่างเจ็บปวด เพราะส่วนใหญ่พวกเขาขุดออกมาได้แต่ร่างไร้วิญญาณ

ครอบครัวที่ไม่นานนี้ยังพูดคุยด้วยกันอยู่ บัดนี้กลับจากลาจากโลกนี้ตลอดกาลเสียแล้ว ความเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้ทำเอาความรู้สึกของพวกเขาพังทลายไปหมด

ความโศกเศร้าและความสิ้นหวังแผ่ซ่านไปทั่วเมืองฉี......

ขณะนี้ฉินเหยียนกำลังพาขบวนห้าพันคนมุ่งหน้ามายังเมืองฉี

พวกเขาไม่กล้าขับรถ ส่วนม้าก็ตื่นตระหนก แถมในระหว่างทางก็เดินทางอย่างยากลำบาก สะพานถูกแรงแผ่นดินไหวจนหัก อีกอย่างยังมีแผ่นดินไหวย่อยๆอยู่ตลอดเวลา จึงไม่สามารถใช้ยานพาหนะอะไรได้เลย มีเพียงการเดินเท้าเท่านั้นที่สามารถพึ่งพาได้

ฉินเหยียนแตกต่างจากเหล่าทหาร เขาไม่ได้ออกกำลังกายหนักเช่นนี้มานานแล้ว ขาของเขาบวมอย่างยิ่ง ทุกครั้งที่ก้าวไปก็รู้สึกเหมือนกำลังเหยียบสำลี และมีอาการแสบร้อนในปอดตามมา แต่เขาก็ยังคงกัดฟันอดทนต่อไป และตามจังหวะของขบวนต่อไป มีทหารเข้ามาจะมาแบกเข้าขึ้นหลังหลายครั้ง แต่เขาก็ได้ปฏิเสธ

เขามาช่วยเหลือผู้ประสบภัย ไม่ได้มาเที่ยวชมนะ