องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 416

เมื่อไม่มีคนสร้างปัญหาแล้ว ฉินเหยียนก็ดำเนินนโยบายคืนพื้นที่เพาะปลูกให้แก่ประชาชนในเขตจังหวัดหลินอวี๋ได้สำเร็จ

ตระกูลอวี๋ของแม่องค์ชายสองเองก็ให้ความร่วมมือตลอดกระบวนการเป็นอย่างดี ไม่กล้าเพิกเฉยเลยแม้แต่น้อย

สิ่งนี้ทำให้ฉินเหยียนรู้สึกว่าไม่ต้องออกแรงเลยแม้แต่น้อย

ไม่ต่อต้าน ไม่มีข้อแก้ตัว ตระกูลอวี๋ประมาณสถานการณ์มาแล้วอย่างดี

ในช่วงเวลานี้ นโยบายคืนพื้นที่เพาะปลูกให้แก่ประชาชนยังคงดำเนินต่อไปได้อย่างราบรื่น ชื่อเสียงของฉินเหยียนกระจายไปทั่ว มีคนรักและชื่นชมองค์ชายสิบสี่อย่างท่วมท้น ทุกอย่างกำลังเป็นไปในทิศทางที่ดี

อีกทั้งตอนที่ฉินเหยียนถูกใส่ร้ายตอนอยู่ที่เขตจังหวัดหลินอวี๋ ได้ถูกเขียนลงในสาส์นและรายงานต่อฮ่องเต้ฉิน

...

“ฮ่าๆๆๆ!”

ตำหนักจินหลวน

ฮ่องเต้ฉินอ่านสาส์นที่นายอำเภอมอบให้และหัวเราะออกมาเสียงดัง

“คนโง่พวกนี้ยังพยายามทำลายชื่อเสียงของลูกชายเราอยู่อีกหรือ พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าในช่วงปีก่อนๆ เขาเข้าออกซ่องยิ่งกว่าบ้านตัวเองเสียอีก ไม่ได้มีชื่อเสียงในทางที่ดีมานานแล้ว!”

“กล้าใช้เรื่องนี้มาใส่ร้ายลูกชายเรา นี่ไม่ใช่การโยนซาลาเปาใส่สุนัขหรือ ได้ประโยชน์อันใดกลับมาเล่า ฮ่าๆๆ...”

ฮ่องเต้ฉินปิดสาส์นอย่างมีความสุขและมองไปยังผู้นำตระกูลของตระกูลแม่องค์ชายสอง

“โชคดีที่พวกเจ้าเข้าใจสถานการณ์บ้าง และให้ความร่วมมือกับการคืนพื้นที่เพาะปลูกในแก่ประชาชน มิฉะนั้นจะเหมือนตระกูลซ่งที่นำโดยไท่ฟู่และตระกูลฉินของฮองเฮาที่เป็นอุทาหรณ์ให้พวกเจ้าก่อนแล้ว ข้าจะคอยดุว่าใครยังกล้าทำเรื่องที่ไร้สามัญสำนึกเช่นนี้อีก!”

ขุนนางที่เป็นหัวหน้าตระกูลอื่นๆ ต่างละอายแก่ใจและหวาดกลัว

“เอาล่ะ พวกเรามาเข้าเรื่องกันเถิด”

ฮ่องเต้ฉินเปลี่ยนเรื่องและกล่าวต่อ

“เสบียงอาหารได้เตรียมพร้อมแล้ว การสู้รบในแนวหน้ากำลังเริ่มต้นขึ้น ทุกคนที่มาในวันนี้ ใครจะเป็นผู้นำในการรบครั้งแรกนี้?”

ตระกูลแม่องค์ชายแปดผู้อาวุโสตระกูลฉิน แต่งกายด้วยเสื้อผ้าธรรมดา ก้าวไปข้างหน้า ประสานมือและพูดว่า

“การรบครั้งแรกนี้ แน่นอนว่าต้องเป็นกองทัพทตระกูลฉินที่นำโดยองค์ชายแปด ตามรายงานลับของสงครามเขตชายแดนขององค์ชายฉินอู่ การโจมตีครั้งแรกจะเกิดขึ้นที่เมืองเทียนสุ่ยในเขตปกครองสิบหกเขตแห่งเยี่ยนหยุนพ่ะย่ะค่ะ”

“แล้วเราจะได้เห็นกัน”

...

เขตแนวหน้าชายแดนฉินจ้าว

ท้องฟ้าเต็มไปด้วยไฟ พื้นดินสั่นสะเทือน

กองทัพตระกูลฉินที่นำโดยองค์ชายแปดเข้าโจมตีเมืองและพิชิตดินแดน เขาใช้เวลาเพียงแค่ห้าวันในการพิชิตเมืองเทียนสุ่ยเพียงคราวเดียว และได้กลายเป็นดินแดนของอาณาจักรฉิน

บนกำแพงเมือง ชุดเกราะต่อสู้ขององค์ชายแปดฉินอู่นั้นเต็มไปด้วยเลือด เขามองทอดเมืองออกไปไกลๆ และสั่งเสียงเย็นว่า

“รีบส่งข่าวดีกลับไปยังเมืองหลวงโดยเร็วที่สุด”

ฉินอู่รู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เขาประสบความสำเร็จในการรบเพียงครั้งแรก ตระกูลฉินของเขากลับมามีความหวังอีกครั้ง

รายงานการรบส่งไปถึงค่ายเวิ่งเฉิง

“กราบทูลรายงานพ่ะย่ะค่ะ! องค์ชายแปดได้รับชัยชนะและได้ยึดครองเมืองเทียนสุ่ยแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”

หลังจากได้รับรายงานการรบ ทุกๆ ตระกูลต่างแสดงท่าทีตกใจ

ประชาชนในอาณาจักรฉินต่างรีบกระจ่ายข่าว ส่งข่าวกันไปปากต่อปาก

ในไม่ช้า ข่าวนั้นก็แพร่กระจายไปยังเขตจังหวัดหลินอวี๋

วันนี้ทั้งจังหวัดหลินอวี๋ได้เฉลิมฉลองร่วมกัน มีประชาชนเดินเฉลิมฉลองทั่วทั้งถนน

อาณาจักรฉินไม่เพียงแต่ชนะเท่านั้น อีกทั้งวันนี้ยังเป็นวันแต่งงานของหลินซิ่วไฉอีกด้วย เรื่องที่ทำให้ประชาชนตกใจยิ่งกว่านั่นคืออ๋องเหยียน องค์ชายสิบสี่แห่งราชวงศ์ฉินได้จัดงานและเป็นเจ้าภาพงานแต่งงานในครั้งนี้ด้วยตัวเอง เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

ทั่วทั้งถนนเต็มไปด้วยแสงไฟ เสียงฆ้อง กลองและประทัดดัง ขึ้น

หลินซิ่วไฉสวมเสื้อคลุมสีแดงกำลังพูดคุยเกี่ยวกับชัยชนะอันยิ่งใหญ่ของฝั่งแนวหน้า ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงตะโกนของใครบางคน

“หลินซิ่วไฉ หยุดพูดได้แล้ว พิธีจะเริ่มแล้ว!”

“มาแล้ว!”

หลินซิ่วไฉรีบวิ่งไปข้างหน้าด้วยความตื่นตระหนก นักดนตรีกำลังเล่นดนตรี น้องหญิงเสี่ยวเจาที่สวมชุดสีแดงได้เดินออกมาแล้ว

ภายใต้การจ้องมองของทุกคน ทั้งสองเดินจับมือกันผ่านประชาชนบนถนน มาถึงใจกลางเมืองที่ซึ่งเป็นสถานที่จัดพิธี

ฉินเหยียนนั่งอยู่ทางด้านซ้ายของที่นั่งหลัก ในจณะที่แม่ม่ายหลู่นั่งอยู่ทางด้านขวาด้วยความเกรงกลัว นางช่างโชคดีจริงๆ ที่สามารถนั่งได้อย่างเท่าเทียมกับอ๋องเหยียน

“หนึ่ง คำนับฟ้าดิน!”

“สอง คำนับพ่อแม่!”

“คำนับกันและกัน!”

หลังจากที่โค้งคำนับทั้งสามครั้งแล้ว ฉินเหยียนได้ทำหน้าที่อีกหนึ่งอย่างนั่นคือ ทำหน้าที่เป็นพยานและอ่านคำสาบาน