บนรถม้า
เฉินหย้วนหย้วนเอามือไปวางที่จมูกของจ้าวจวิน เพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่หายใจแล้ว ในใจพลันรู้สึกสับสน
นางจับไปที่หน้าอกของตัวเองและหลับตา พยายามสงบสติอารมณ์ตัวเอง
หลังจากหายใจเข้าลึกๆ เมื่อนางกลับมาลืมตาอีกครั้ง นางสงบขึ้นและเปิดม่านหน้าต่างรถม้าทันที
“ฝ่าบาททรงมีรับสั่ง กลับเมืองโดยด่วน”
ขันทีที่อยู่บนรถม้าหยุดควบม้าในทันที หันกลับมาถามอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง
“พระสนม หากพวกเรากลับเมืองในตอนนี้พวกเราตายได้นะขอรับ!”
ท่าทีของเฉินหย้วนหย้วนเปลี่ยนไป นางไม่ปฏิเสธ
“ข้าอยากกลับวัง!”
“ขอรับ!”
ขันทีกลัวมากจนไม่กล้าขัดคำสั่ง พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหันรถม้ากลับ
รถม้าที่ควบไปตลอดทาง เมื่อกลับมายังประตูหลังของพระราชวัง เห็นเพียงแม่ทัพที่พ่ายแพ้บางส่วนวิ่งหนีเอาชีวิตรอด
เหล่านางกำนัลและขันทีได้นำสมบัติและทองคำจากแต่ละตำหนักมาพากันซ่อนตัว
ขันทีที่พาเฉินหย้วนหย้วนกลับมาเมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ตกใจจนขาแทบหมดแรง
พระราชวังตกอยู่ในความสับสนอลหม่าน หากเข้าไปมีแต่ตายกับตาย ขันทีพูดเสียงสั่นและร้องไห้ออกมา
“พระสนม หากเสด็จกลับไปจะไม่มีโอกาสรอดแน่ ข้าน้อยขอภัยที่ต้องทำเช่นนี้ ข้าขอตัวก่อน!”
หลังจากพูดเช่นนั้น เขาไม่สนใจว่าเฉินหย้วนหย้วนจะตำหนิเขาหรือไม่ แต่ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าชีวิตของเขาเอง เขาจึงกระโดดลงจากรถม้าและหนีไป
เฉินหย้วนหย้วนไม่ได้คิดอยู่แล้วว่าพวกขันทีและนางกำนัลเหล่านี้จะกลับเข้าไปพร้อมกับนาง นางเพียงแค่จัดแจงเสื้อผ้าและลงจากรถม้าอย่างสงบ
ยืนอยู่ที่หน้าประตูวัง สูดหายใจเข้าลึกๆ ก้าวไปข้างหน้าอย่างมุ่งมั่น และเข้าไปในวังทางประตูหลัง
นางเดินผ่านสวนดอกไม้ช่างเป็นภาพที่สวยงาม มีเสียงนกร้องและกลิ่นหอมของดอกไม้
แต่ในจณะนี้ สถานที่นั้นกลับเต็มไปด้วยศพตายเกลื่อน
ศพตายเกลื่อนไปทั่วสนาม แม่น้ำพลันเป็นสีเลือด ศพของขันทีและนางกำนัลนอนตายไปทั่วทุกพื้นที่ ทำให้ทะเลสาบกลายเป็นสีแดง
เมื่อมองไป เป็นภาพที่น่าตกใจ ราวกับไฟชำระล้างโลกใบนี้
อาณาจักรจ้าวล่มสลายแล้ว กองทัพของอาณาจักรที่ควรปกป้องเมืองได้ร่วมมือกับพวกกบฏ พวกเขาสังหารขันที จับกุมตัวนางกำนัล และปล้นสมบัติของพระราชวังไปจนหมดสิ้น
สีหน้าของเฉินหย้วนหย้วนมืดมน นางไม่สนใจเหตุการณ์รอบตัว เดินมุ่งหน้าไปยังวังหลัง
“เช่นนั้นเจ้าต้องรีบไป มิฉะนั้นจะหาสาวใช้ในวังไม่ได้อีก”
พวกกลุ่มกบฏหัวเราะ และมองหาผู้หญิงราวกับหมาป่าหาเหยื่อ
เฉินหย้วนหย้วนกลับมาที่วังด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย
ห้องด้านในนั้นอยู่ในสภาพยุ่งเหยิง เงิน ทองคำ เครื่องประดับต่างๆ ถูกนางกำนัล ขันทีและกลุ่มกบฏปล้นไปจนหมด
เฉินหย้วนหย้วนมาที่เตียงแล้วลากกล่องไม้สีเหลืองออกมาจากใต้เตียง
นางตบฝุ่น วางลงบนเตียง เปิดฝาเบาๆ ด้านในมีชุดแต่งงานสีแดงอยู่
เมื่อนางมองไปที่ชุดแต่งงานสีแดงอีกครั้ง เฉินหย้วนหย้วนพลันสัมผสได้ถึงความในใจที่ไม่อาจอธิบายได้
นางถอดชุดนางสนมออกหยิบชุดแต่งงานออกมาสวมใส่
หลังจากสวมเสื้อเสร็จแล้ว เฉินหย้วนหย้วนพลันนั่งอย่างสงบอยู่หน้ากระจก เขียนคิ้ว ทาปากและหวีผม
หลังจากแต่งตัวเสร็จแล้ว เฉินหย้วนหย้วนที่อยู่หน้ากระจกนั้นสวยงามมาก จนเหมือนเทพธิดาที่ลงมาจุติ
นางเดินไปยังประตู เปิดออกไปด้วยท่าทีสงบ ก้าวไปทางตำหนักจินหลวน
ในเวลานี้ ทั้งวังหลังเต็มไปด้วยสีแดงของเลือด บวกกับชุดแต่งงานสีแดงที่นางสวมใส่ ช่างเป็นภาพที่สวยงามยิ่งนัก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
คนเขียนเก่งจริง ทำให้คนอ่านรู้สึกหงุดหงิดกับการตามหาลูกสาวของฉินเหยียน และจังหวะคาดที่จะได้เจอกันของเฝิงตู่กับฉินเหยียนจริงๆ ถ้าจะหากันจริงๆก็น่าจะทำง่ายป่ะ ประกาศหรือแจ้งข่าวไปว่าฮ๋องเหยียนต้องการพบปะเฝิ่งตู่นัดให้ไปเจอสักที่ตัวเองมีเครือข่ายทั่วอาณาจักรยังไงข่าวก็ต้องถึงหูอยู่แล้ว บัดเรื่องแบบนี้ไม่ฉลาดเอาเลยพระเอกฉัน...
จบแล้วเหรอคะ ..จบแบบงงๆ...
จะมีต่อ..หรือจบแล้วครับ...
มีต่อมั๊ยครับ สนุกมากขอบคุณครับ...
รออ่านอยูนะครับสนุกมาก...
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...