เมื่อตอนที่ทูตจากหลายอาณาจักรได้คาดเดานั้น ภายใต้สายตาที่จับจ้องมาของทุกคน กลุ่มคนงานก่อสร้างจำนวนหนึ่งหมื่นคนก็เข้ามาที่เมืองเวิ่งเฉิง และเริ่มงานก่อสร้างในทันที
คนงานเหล่านี้ได้รับการฝึกอบรมเป็นอย่างดีและเป็นระเบียบ แต่ละคนต่างทำหน้าที่ของตน
ภายในเวลาไม่ถึงสองชั่วโมง ภายใต้การจับตามองของทุกคน พระราชวังอันงดงามได้ถูกสร้างขึ้นจนเสร็จ
คนที่ยืนอยู่บนกำแพงเมืองที่พร้อมจะหัวเราะเยาะต่างพากันเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง
ทุกคนต่างพากันอึ้ง หน้าชากันหมด!
ความสามารถในการทำงานร่วมกัน ความรวดเร็วและความสามัคคีของชาวอาณาจักรฉินนั้นเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อจริงไ
“พระเจ้า พระราชวังแห่งนี้หรูหราพอๆ กับพระราชวังในอาณาจักรข้าเลย แถมยังใช้เวลาสร้างเพียงแค่สองชั่วโมงก็เสร็จแล้ว นี่มันเกินไปแล้วจริงๆ!”
“อาหารย่อยไปเพียงแค่มื้อเดียว ข้าได้เห็นพระราชวังที่สร้างขึ้นบนพื้นที่ว่างเปล่า หากข้ากลับอาณาจักรไปพูดถึงเรื่องนี้ คงไม่มีใครเชื่อเป็นแน่!”
“หากไม่เห็นด้วยตาตัวเอง ข้าก็ไม่เชื่อ”
ขณะที่ทุกคนต่างพากันถอนหายใจ กลุ่มคนงานก่อสร้างก็เปลี่ยนเสื้อผ้าทันที เปลี่ยนเป็นสวมชุดเกราะจากอาณาจักรจ้าว เดินมายังกำแพงเมือง ไล่ทูตที่คอยสังเกตการณ์อยู่ทั้งหมดออกไปและประกาศว่า
“วันนี้และวันพรุ่งนี้ เมืองเวิ่งเฉิงจะเป็นพระราชวังชั่วคราวของอาณาจักรจ้าว จะถูกปิดโดยสมบูรณ์ นอกจากสมาชิกราชวงศ์ของอาณาจักรจ้าวแล้ว ห้ามผู้ใดเข้ามาเด็ดขาด!”
หลังจากไล่พวกทูตที่คอยสังเกตการณ์จนหมดแล้ว ทหารยามสวมชุดเกราะสีทองคอยคุ้มกันเมืองเวิ่งเฉิงไว้ทั้งหมด
หลังจากเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว จักรพรรดินีแห่งอาณาจักรจ้าวก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ และเดินเข้าไปในพระราชวังเวิ่งเฉิงภายใต้การจับตามองของทุกคน
...
อีกด้านหนึ่ง
อาณาจักรฉินยังได้สร้างพระราชวังชั่วคราวที่งดงามที่ด่านเจียยวี่อีกด้วย
ซึ่งหมายความว่างานแต่งงานของอ๋องเหยียน เขาต้องเดินทางข้ามเมืองเซียนตูมุ่งหน้าไปยังเมืองเวิ่งเฉิงเพื่อรับตัวจ้าวจีเอ๋อร์ จากนั้นกลับมายังด่ายเจียยวี่เพื่อเข้าร่วมพิธีอภิเษกสมรส
บรรดาข้าราชการและขุนนางต่างได้รับแผนงานอภิเษกสมรสนี้ตั้งแต่เนิ่นๆ แล้ว ในเมืองเซียนตูจะมีการจัดงานแสดงครั้งยิ่งใหญ่อีกด้วย
โดยระหว่างนี้กลุ่มนักแสดงมีทั้งหมดเก้าสิบห้ากลุ่ม ซึ่งมีความหมายแฝงว่าผู้มีอำนาจสูงสุด
พรุ่งนี้ประชาชนสามารถชมพิธีและการแสดงอันยิ่งใหญ่ตามท้องถนนได้ แต่ไม่สามารถเข้าไปยังถนนสายหลักได้ มีข่าวลือว่าบนถนนสายหลักจะประกาศกฎอัยการศึกในวันพรุ่งนี้ ยกเว้นกลุ่มคนในตำหนักอ๋องเหยียนที่ต้องจัดงานอภิเษกสมรสและกลุ่มนักแสดงที่สามารถเข้าออกไปยังถนนสายหลักได้ ประชาชนคนอื่นทำได้แค่ชมพิธีจากริมถนนเท่านั้น
นอกจากนี้ยังส่งผลให้ราคาอาหารของร้านอาหารและที่พักที่เปิดบนถนนสายหลักนั้นพุ่งสูงขึ้นเพียงชั่วข้ามคืน ราคาหนึ่งห้องได้สูงขึ้นมากว่าร้อยเหรียญเงิน เป็นการยากที่จะหาห้องพักราคาหนึ่งร้อยเหรียญทองแดง
เพื่อที่จะได้เห็นด้วยตาของตัวเอง อ๋องเหยียนจึงได้ต้อนรับจักรพพรดินี ประชาชนในอาณาจักรฉินจึงไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อยหากต้องเสียเงินไปกับเรื่องนี้
เพราะงานพิธีที่ถูกต้องนั้นจะถูกจัดขึ้นในพระราชวัง คนทั่วไปไม่มีทางได้เห็นอย่างแน่นอน
“พรุ่งนี้จะเป็นงานอภิเษกสมรสขององค์ชาย ช่วงนั้นห้ามเกิดเรื่องผิดพลาดขึ้นเป็นอันขาด”
“จากนี้ไป ตำหนักอ๋องเหยียนได้เข้าสู่สถานะระดับหนึ่ง ให้ความสนใจกับการเคลื่อนไหวโดยรอบอยู่เสมอ หากมีข้อผิดพลาดเกิดขึ้น ทุกคนจะถูกลงโทษ หากเกิดเรื่องที่ส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์ขององค์ชาย พวกเจ้าจะถูกตัดหัวแทน แยกย้ายได้”
หลังจากที่ประชาชนนับหมื่นกระจายตัวออกไป กลุ่มคนจำนวนหมื่นคนชุดถัดไปก็เข้ามารวมตัวกันและฟังประกาศของหัวหน้าต่อไป
ตอนนี้เฉิงเซินอยู่ระดับเก้า เขาได้เลื่อนขั้นและมีอำนาจขึ้นมาสูงมาก ซึ่งมีตำแหน่งเทียบเท่ากับพันตรี สามารถสั่งการทหารได้ถึงหนึ่งพันคน
“พันตรีเฉิง พวกเราโชคไม่ดีแล้ว ได้รับหน้าที่ให้ดูแลสะพานฉินจ้าว สะพานแห่งนี้เป็นที่ราบกว้างใหญ่ ไม่มีการลอบสังหารเกิดขึ้นอย่างแน่นอน”
เฉิงเซินจ้องไปในดวงตาของอีกฝ่ายและพูดว่า “เจ้ารู้ได้อย่างไร ขอเพียงแค่เป็นที่ที่สามารถซ่อนตัวได้ พวกเราต้องป้องกันให้ดี พลาดไม่ได้เป็นอันขาด”
เฉิงเซินนำกลุ่มคนจำนวนพันกว่าคนไปยังสะพานฉินจ้าว และสังเกตการณ์อย่างระมัดระวัง
สะพานนี้สร้างขึ้นตอนหลัง ก่อนหน้านี้กองทัพทั้งสามถูกน้ำท่วมตายที่นี่ และทำลายล้างกองทัพที่แข็งแกร่งของอาณาจักรจ้าวไปถึงหนึ่งแสนนาย ในมุมมองของเฉิงเซินนั้น สะพานแห่งนี้เป็นสถานที่ที่เหมาะแก่การซุ่มโจมตีเป็นที่สุด
“อย่าประมาท หากมีคนซุ่มโจมตีและยิงธนูใส่อ๋องเหยียนจะเกิดอะไรขึ้น? ข้าจะไม่ยอมให้เรื่องนี้เกิดขึ้นเป็นอันขาด ทุกคนฟังคำสั่งข้า!”
เฉิงเซินชี้ไปที่ภูเขาเจียงซานแล้วสั่งว่า
“ทั้งสองด้านของสะพานฉินจ้าว ตอกเสาไม้จำนวนหนึ่งร้อยต้น ทุกด้านผูกเชือกห้าสิบเส้น สร้างเรือลำเล็กขึ้นมา ทุกๆ ลำมีทหารสิบคน ทั้งหมดหนึ่งร้อยลำ ปกป้องพื้นที่แม่น้ำสายนี้ให้หมด!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
คนเขียนเก่งจริง ทำให้คนอ่านรู้สึกหงุดหงิดกับการตามหาลูกสาวของฉินเหยียน และจังหวะคาดที่จะได้เจอกันของเฝิงตู่กับฉินเหยียนจริงๆ ถ้าจะหากันจริงๆก็น่าจะทำง่ายป่ะ ประกาศหรือแจ้งข่าวไปว่าฮ๋องเหยียนต้องการพบปะเฝิ่งตู่นัดให้ไปเจอสักที่ตัวเองมีเครือข่ายทั่วอาณาจักรยังไงข่าวก็ต้องถึงหูอยู่แล้ว บัดเรื่องแบบนี้ไม่ฉลาดเอาเลยพระเอกฉัน...
จบแล้วเหรอคะ ..จบแบบงงๆ...
จะมีต่อ..หรือจบแล้วครับ...
มีต่อมั๊ยครับ สนุกมากขอบคุณครับ...
รออ่านอยูนะครับสนุกมาก...
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...