องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 810

ต่างคนต่างความคิด

เรื่องเล่าที่ฉินเหยียนเล่านั้น ทุกคนมีฐานะต่างกัน ตำแหน่งต่างกัน ไอคิวต่างกัน ตระหนักได้แตกต่างกัน

สีหน้าของเถาซงจือขอไปที เขามีความสามารถพื้นๆ เรื่องที่ท่านผู้ศักดิ์สิทธิ์เล่า เขาก็เข้าใจเพียงแค่ผิวเผิน ไม่อาจเข้าใจแก่นแท้ของมันได้

เหล่าสิบสองปิ่นหิรัญย์เองเข้าใจต่างกัน แต่ก็เข้าใจไม่ต่างกับเถาซงจือมาก เข้าใจเพียงแค่ผิวเผิน

เมื่อเทียบกันแล้ว เมื่อหลิวเชียนเชียนได้ยินแล้วก็นึกถึงการล่มสลายของอาณาจักรจ้าว ตอนนั้นนางได้สร้างสถานการณ์ที่เสื่อมถอยให้กับอาณาจักรจ้าวเอง ดังนั้นนางจึงรู้สึกต่อเรื่องนี้ได้อย่างลึกซึ้ง

บัดนี้อ๋องเหยียนลงมืออีกครั้ง แน่นอนว่าจะต้องเป็นนโยบายที่ล่มสลายอาณาจักรหลู่ได้

เฉินเซิงเองก็ครุ่นคิดตามอย่างว่องไว เขาเป็นคนฉลาด ไอคิวสูงกว่าคนทั่วไป จากพฤติกรรมก่อนหน้านี้ของอ๋องเหยียน เขาจึงรู้ว่าเรื่องเล่านี้จะต้องมีภาคแน่นอน เพราะยังไม่ได้เปิดถุงที่สามดู

หลิวหรูซือสีหน้าเคร่งเครียด มักรู้สึกว่าคุ้นเคยกับเรื่องเล่านี้

แต่บัดนี้เถาซงจือกำลังจมอยู่กับเรื่องราวของขอทานที่กลายมาเป็นผู้ร่ำรวย เขาอยากจะเจาะลึกเหตุผลจึงได้ประสานมือคารวะขอตัวก่อน

ในขณะที่เถาซงจือกำลังจะกลับไปไตร่ตรอง เฉิงเซินก็ได้ถามขึ้นว่า

“นายท่านขอรับ เรื่องเล่านี้มีต่อรึไม่?”

เมื่อได้ยินคำถามของเฉิงเซิน ฉินเหยียนก็แอบยิ้มขึ้น จากนั้นก็เล่าเรื่องต่อ

......

ในคืนนี้ หวังฟู่กุ้ยมองถุงที่สามที่หมอดูเอาไว้ให้ เขาลังเลอยู่นานกว่าจะเปิดมันออก แต่กลับเห็นว่าในนั้นมีเพียงกระดาษจดหมายไม่กี่ฉบับ ในฉบับแรกเขียนไว้เพียงคำว่าอันตรายสามตัว

เมื่อเห็นตัวอักษรสามตัวนี้แล้วหวังฟู่กุ้ยก็ตะลึง เขารีบเปิดฉบับสองออกแล้วเห็นเนื้อความว่า

“ในตอนที่เจ้าเปิดถุงที่สาม เจ้าคงได้กลายเป็นผู้ร่ำรวยที่สุดแล้ว มีผู้เล่าเรียนที่สวมเข็มกลัดมากมาย ได้เป็นข้าราชการระดับสูง ดังนั้นเจ้าจะต้องคิดว่าผู้มีอำนาจวาสนาที่ถือครองเข็มกลัดมากมาย จะต้องคุ้มครองชีวิตเจ้าเพราะความสัมพันธ์ที่มีประโยชน์ร่วมกัน”

“แต่เมื่อฮ่องเต้เห็นว่าเสียงวิจารณ์ของเจ้าค่อยๆอยู่เหนืออำนาจฮ่องเต้ไป ทุกคนก็ต้องซาบซึ้งในพระคุณของเจ้า ฮ่องเต้ต้องไม่พอพระทัยแน่นอน ดังนั้นชีวิตของเจ้าจะตกอยู่ในอันตราย หากอยากจะมีชีวิตรอด ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปให้ทำการขายเข็มกลัดที่มีให้หมด”

“บัดนี้ทางพระราชสำนักได้รับกิจการของเข็มกลัดต่อแล้ว เพื่อรักษาสมดุลทางผลประโยชน์ระหว่างโรงน้ำชาและตระกูลขุนนางในท้องถิ่น เมื่อเผชิญกับการขายออกอย่างกะทันหันนี้ จะต้องนำเงินในท้องพระคลังมารับช่วงต่อแทนเจ้าเป็นแน่”

“แต่การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในตลาดจะนำไปสู่การพังทลายและการสูญเสียทรัพย์สินแน่นอน และด้วยการพังทลายของเข็มกลัด ก็จะทำให้ตระกูลขุนนางในพื้นที่สูญเสียทรัพย์สิน และทำให้ตระกูลขุนนางในพื้นที่ไม่พอใจฮ่องเต้ และทำให้เกิดความวุ่นวายในพระราชสำนัก”

“เมื่อเรื่องไปถึงพระราชสำนักแล้วมีการตรวจสอบถึงเจ้า ข้าได้ขุดเส้นทางหนีตายลับไว้ในวัดเก่าที่ข้าช่วยเจ้าครั้งแรกไว้หลายปีแล้ว ถึงตอนนั้นจะมีคนมารับเจ้า ขออวยพรให้เจ้ามีชีวิตที่สุขสบายไร้กังวล จะเป็นหรือตาย เจ้าจงเลือกเถิด”

เมื่อหวังฟู่กุ้ยดูถุงสุดท้ายของหมอดูแล้วจึงได้เข้าใจทันที

ที่แท้หมอดูคือกุนซือของอาณาจักรอื่น แผนการหลายปีมานี้ก็เพื่อให้เขาทำให้ท้องพระคลังขาดแคลน เช่นนี้ก็จะส่งกองทัพมาโจมตีได้ และยึดครองได้อย่างง่ายดาย เริ่มตั้งแต่การลงทุนในครั้งแรก คอยประคับประคองช่วยเหลือ จนถึงการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ วางแผนไว้เป็นขั้นเป็นตอน

เขาหวนนึกถึงเหตุการณ์ที่ได้พบกับหมอดู และตระหนักได้ว่าชีวิตของเขาถูกชายชราคนนั้นบงการเอาไว้มาตลอด ไม่เคยรอดพ้นเลย