องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 914

อาณาจักรเยี่ยน ณ พระราชสำนัก

กัวฮวายกำลังดูหมายที่ส่งมาจากอาณาจักรหลู่ เขาพูดอย่างเหลือเชื่อว่า “ว่าอย่างไรนะ? ฮ่องเต้หลู่สละบัลลังก์แล้วงั้นรึ?”

กัวฮวายขมวดคิ้ว ไม่คิดว่าฮ่องเต้หลู่จะทิ้งภาระให้กับคนอื่นในยามคับขันเช่นนี้ มันเหนือความคาดหมายของเขาไป กระทั่งทำให้เขารู้สึกว่าสิ่งที่ทำไปไร้ประโยชน์

เมื่อเป็นเช่นนี้ กัวฮวายเองก็เกิดลังเลขึ้นมา นี่จะโจมตีต่อหรือไม่ แล้วเงินที่เรียกจากอาณาจักรหลู่สองพันล้านจะยังได้รึ?

ในขณะที่คิดอยู่ ก็มีขุนนางพระราชสำนักพูดขึ้นว่า

“ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ แม้ว่าฮ่องเต้หลู่จะสละบัลลังก์ แต่อย่างไรก็หนีไม่พ้นวันยังค่ำ กองทัพอาณาจักรเยี่ยนของเราอยู่ที่ดินแดนอาณาจักรหลู่แล่ว ฮ่องเต้องค์ใหม่แห่งอาณาจักรหลู่จะต้องมีการเคลื่อนไหวแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ”

“หากไม่ส่งทหารต่อต้านก็ต้องใช้เงินซื้อความสงบสุข มีเพียงสองทางเลือกนี้เท่านั้น กระหม่อมคิดว่า เราน่าจะส่งหมายให้พระราชสำนักอาณาจักรหลู่ ลองเชิงฮ่องเต้องค์ใหม่ แล้วจึงดำเนินแผนต่อไปดีรึไม่พ่ะย่ะค่ะ?”

เมื่อพูดเช่นนั้นแล้วก็ได้ชี้แนวทางใหม่ให้กับกัวฮวายจริงๆ ฮ่องเต้องค์ใหม่แห่งอาณาจักรหลู่คือเฉิงอาหนิว เขารู้ถึงความสามารถของคนผู้นี้

ในตอนนั้นหากไม่ได้เฉิงอาหนิวพูดเตือนขึ้นระหว่างทางกลับอาณาจักรเยี่ยน แล้วเขาจะนำกองทัพก่อกบฏ ล้มล้างราชวงศ์อาณาจักรเยี่ยน แล้วได้กลายเป็นฮ่องเต้ได้อย่างไรกัน บัดนี้เฉิงอาหนิวมาสืบทอดบัลลังก์อาณาจักรหลู่ กัวฮวายเองก็รู้สึกทำอะไรไม่ถูก

หากทำการโจมตีเมืองหลวงอาณาจักรหลู่บุ่มบ่าม แล้วเกิดติดกับของเฉิงอาหนิวเข้า ก็ต้องสูญเสียกำลังมากมาย ได้ไม่คุ้มเสีย บัดนี้ทหารอาณาจักรเยี่ยนก็ได้บุกเข้าชายแดนอาณาจักรหลู่ได้แล้ว สามารถใช้เรื่องนี้ข่มขู่ ลองเชิงเฉิงอาหนิวด้วยความสูญเสียที่น้อยที่สุดก่อน

เมื่อคิดเช่นนั้นแล้วกัวฮวายก็คิดว่าวิธีนี้ได้ผล จึงได้พูดว่า

“ส่งหมายไปยังพระราชสำนักอาณาจักรหลู่ ตราบใดที่ชดเชยเงินมาสองพันล้านตำลึง ข้าก็จะถอนกำลังออกจากอาณาจักรหลู่ หากไม่ตกลง กองกำลังของข้าจะกวาดล้างไปจนถึงเมืองหลวงอาณาจักรหลู่!”

......

ผ่านไปหลายวัน เรื่องที่ข่มขู่อาณาจักรหลู่เงียบไป ไม่มีอะไรเกิดขึ้น และไม่มีการตอบสนองใดๆเลย

กัวฮวายสีหน้าเคร่งขรึมแล้วถามขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ว่า

“มีข่าวอะไรจากอาณาจักรหลู่รึไม่?”

ขุนนางฝ่ายบู๊และฝ่ายบุ๋นต่างก็ก้มศีรษะไม่กล้าพูดอะไร

กัวฮวายเดือดดาลแล้วตบโต๊ะตกคอกทันทีว่า “บังอาจยิ่งนัก ส่งหมายไปยังอาณาจักรหลู่อีก อีกเจ็ดวันให้หลัง หากไม่ส่งเงินสองพันล้านตำลึงมายังอาณาจักรเยี่ยน ข้าจะปฏิบัติทันที!”

และแล้วกัวฮวายก็มุ่งหน้าไปยังเผิงหลายด้วยตนเอง เขามุ่งหน้าเข้าไปในเมืองหลวงอาณาจักรหลู่ และตรงไปยังตำหนักจินหลวนทันที

กัวฮวายนั่งอยู่บนบัลลังก์อาณาจักรหลู่แล้วพูดด้วยสีหน้ายโสว่า

“ดูท่าเก้าอี้บัลลังก์ของอาณาจักรหลู่จะครอบครองง่ายกว่าของอาณาจักรเยี่ยนเสียอีก!”

เหล่าทหารต่างก็คุกเข่าพร้อมเพรียงกัน แล้วพูดเสียงดังในตำหนักว่า

“ฝ่าบาทผู้ทรงปรีชาญาณ ทรงมีอายุยืนยาวหมื่นปีหมื่นปีหมื่นหมื่นปี!”

กัวฮวายสัมผัสกับช่วงเวลาแห่งชัยชนะ หากเฉิงอาหนิวไม่ตอบโต้ เช่นนั้นเขาก็จะเที่ยวแตร่ที่เมืองหลวงอาณาจักรหลู่ต่อไป จึงได้พูดเสียงดังว่า

“ส่งหมายไปยังหัวถิงทันที หากไม่มีใครมุ่งหน้ามา ดินแดนแห่งนี้จะถูกยึดครองเป็นดินแดนของอาณาจักรเยี่ยน แผนที่เก้าแคว้นเจ็ดอาณาจักรคงถึงเวลาต้องแก้แล้ว!”

เมื่อจดหมายถูกส่งไปแล้ว ก็ยังคงเงียบหายไปเช่นเคย ไม่มีการตอบสนองใดๆ แต่ครั้งนี้กัวฮวายไม่ได้ร้อนใจ อย่างไรเขาก็ได้ยึดครองเมืองหลวงอาณาจักรหลู่แล้ว เขาเที่ยวแตร่อยู่ในเผิงหลายอย่างสบายใจ รอให้เฉิงอาหนิวมุ่งหน้ามา