“แม่ จะมาอาบน้ำด้วยกันไหม? น้ำร้อนกำลังดีเลย”
ในคฤหาสน์ตระกูลหลิ่ว หลิ่วหรูเยียนเปลือยเปล่านั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำ กำลังพูดกับหลิ่วชิงเหอที่สวมชุดนอนลายลูกไม้อยู่หน้าประตู
“จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ ลูกอาบก่อนเลย” หลิ่วชิงเหอรับโทรศัพท์ หันไปตอบลูกจากนั้นเดินออกจากห้องน้ำ
หลิ่วหรูเยียนหันไปมองฉู่เฉินในถังยาข้างๆ ที่โผล่ให้เห็นแค่ศีรษะ
“มองอะไร! ถ้ายังมองอีก ฉันจะควักลูกตาแกออกมาให้หมากิน!” หลิ่วหรูเยียนลุกขึ้นจากอ่างน้ำ พูดด้วยน้ำเสียงหยิ่งยโส
เธอไม่ได้ปกปิดร่างกายขาวนวลราวหิมะและหน้าอกที่ใหญ่โตของตัวเองแม้แต่น้อย ยืนโชว์ให้ฉู่เฉินเห็นกับตา
“เพียะ!”
หลิ่วหรูเยียนสะบัดฝ่ามือตบลงที่แผลเป็นบนใบหน้าของฉู่เฉิน “ยังกล้ามองอีก! ไอ้ขันที เดี๋ยวฉันจะควักตาสุนัขของแกออกมาเลยนี่!”
ฉู่เฉินขบฟันแน่น จ้องมองหญิงสาวงดงามที่อยู่ตรงหน้า พูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ “หลิ่วหรูเยียน ต้องมีสักวันที่ฉันเหยียบพวกเธอสองแม่ลูกให้จมดิน! และชิงทุกอย่างที่เป็นของตระกูลฉู่ฉันคืนมา!”
“แกกำลังฝันอะไรอยู่? แกก็เป็นแค่สมุนไพรมนุษย์ให้ฉันกับแม่ แขนขาก็ถูกตีหักไปหมดแล้ว ยังจะเอาอะไรมาชิงกลับไปอีก?”
หลิ่วหรูเยียนหัวเราะด้วยความดูถูก “รอให้คืนนี้ตัวยาออกมาจากตัวแกหมด ฉันจะสับแกเอาไปให้หมากิน!“
“จะว่าไปแล้ว แกอยู่มาถึงตอนนี้ได้ ยังต้องขอบคุณฉันด้วยซ้ำ ถ้าไม่ใช่เพราะฉันพบว่าแกมีกายาโอสถสวรรค์ ถ้าดื่มยาจากการแช่ร่างกายของแกจะช่วยให้หน้าตาสวยงาม มีอายุยืนยาว แกคงตายไปตั้งนานแล้ว!”
เมื่อฉู่เฉินได้ฟังดังนั้น เขากัดฟันตัวเองจนเลือดไหลออกมา ความโกรธพวยพุ่งอยู่ในใจ
เมื่อเจ็ดปีก่อน ตระกูลหลิ่วล้มละลาย หลิ่วชิงเหอพาลูกสาวหลิ่วหรูเยียนหนีตายมาพึ่งแม่ของฉู่เฉิน
หลิ่วชิงเหอมีรูปร่างเย้ายวนแต่กำเนิด ทั้งยังเซ็กซี่และมีเสน่ห์แบบสาวผู้ใหญ่ ด้วยการแนะนำของแม่ฉู่เฉิน เธอจึงได้เข้ามาอยู่ในกรุ๊ปของตระกูลฉู่ หลังจากบากบั่นสี่ปีก็ได้ขึ้นมาอยู่ระดับสูง
แม่ของฉู่เฉินกับหลิ่วชิงเหอเป็นเพื่อนสนิทกันที่สุด ไม่เพียงแค่รับพวกเธอสองแม่ลูกเข้ามาอยู่บ้านตระกูลฉู่ ยังให้ฉู่เฉินรับเธอเป็นแม่บุญธรรม
เพียงแต่ผ่านไปไม่นาน พ่อแม่ของฉู่เฉินหายตัวไปในชั่วข้ามคืน
บริษัทตระกูลฉู่ไร้ซึ่งผู้นำ หลิ่วชิงเหอจึงเอาพินัยกรรมที่พ่อแม่ของฉู่เฉินทิ้งไว้ออกมา บอกว่าถ้าพวกเขาสองคนมีอันเป็นไป จะให้หลิ่วชิงเหอรับช่วงต่อบริษัท ช่วยเหลือฉู่เฉิน
แต่วันที่สองที่เธอขึ้นเป็นรองประธาน เธอเอาใจทุกคนในบริษัท กดดันคนอื่นที่ไม่ใช่พวกตัวเอง ชิงอำนาจของฉู่เฉินไปจนหมด
หลังจากนั้นสองแม่ลูกก็ค้นพบความลับเรื่องกายาโอสถ พอไปสืบหาข้อมูลจึงรู้ว่ายาน้ำที่ได้มาจากการแช่กายาโอสถสวรรค์ จะทำให้หน้าตาสวยงาม มีอายุยืนยาว!
เมื่อนั้นแม่ลูกสองคนสั่งให้คนหักแขนขาของฉู่เฉิน แช่ตัวในถังยาวางไว้ในห้องน้ำมาสามปีแล้ว
หลิ่วหรูเยียนรู้สึกว่าตอนตัวเองอาบน้ำถูกฉู่เฉินมองรู้สึกตะขิดตะขวงใจมาก จึงให้เขากินยาสูญเสียความเป็นชายนกเขาไม่ขันไปอย่างโหดเหี้ยม!
สามปีที่ผ่านมาฉู่เฉินถูกทรมานมากมาย ทุกวันล้วนแช่อยู่ในถังยาเล็กแคบ มองร่างเปลือยเปล่าของสองแม่ลูกทุกวัน แต่กลับไม่มีอารมณ์แม้แต่น้อย เรียกได้ว่าทรมานยิ่งกว่าตาย!
“อุ๊ย โกรธแล้วเหรอ?”
หลิ่วหรูเยียนกล่าวอย่างดูแคลน แขนทั้งสองข้างกอดภูเขาสองลูกอันน่าภูมิใจเอาไว้ โน้มตัวลงมาพร้อมทั้งเลียริมฝีปากแดงสด “ไอ้ขันที! ต่อให้ฉันให้โอกาสแก แล้วแกจะทำได้เหรอ?”
“มาสิ ไม่ยอมใช่ไหม ลุกขึ้นมาสิ!” หลิ่วหรูเยียนหัวเราะเย็นชา ยกมือจิกหัวของฉู่เฉิน ใช้แรงกดหัวเขาลงไปในน้ำแรง ๆ!
“ไม่มีความเป็นชายแล้ว ก็ก้มหัวลงไปซะ! มาเป็นสมุนไพรมนุษย์ให้ฉันซะดีๆ!”
หลิ่วหรูเยียนกระชากศีรษะของฉู่เฉินขึ้นมาแล้วกดลงน้ำซ้ำไปซ้ำมาอย่างบ้าคลั่ง
ฉู่เฉินขัดขืนไม่หยุด สำลักน้ำเข้าไปเต็มท้อง รู้สึกว่าตัวเองใกล้จะตายแล้ว
สามปีแล้ว!
ทุกคืนเขาต้องเจอกับการทรมานเช่นนี้ตลอดไม่เคยหยุด
“ไอ้ขยะ! ไอ้สุนัขนกเขาไม่ขัน!”
หลิ่วหรูเยียนจับศีรษะของฉู่เฉินกดน้ำครั้งแล้วครั้งเล่า
ฉู่เฉินสำลักน้ำจนทนไม่ไหว ความอยุติธรรมและความอัปยศตลอดสามปีมานี้ ราวกับถูกจุดชนวนระเบิดออกมา!
เขาสะบัดศีรษะอย่างแรง กัดไปที่แขนขาวนวลของหลิ่วหรูเยียนอย่างหนัก
“อ๊า!”
หลิ่วหรูเยียนร้องด้วยความเจ็บปวด เธอมองเลือดเป็นรอยฟันที่แขนแล้วโมโหขึ้นมาทันใด
“ไอ้สุนัข แกกล้ากัดฉันเหรอ?”
หลิ่วหรูเยียนโมโหมาก คิดไม่ถึงว่าเป็นแค่ผู้ชายนกเขาไม่ขันคนหนึ่ง ถึงกับกล้ากัดเธอ
“แกกัดฉัน ฉันจะทำให้แกจมน้ำตายไปเลย!” หลิ่วหรูเยียนจับศีรษะของฉู่เฉินกดน้ำด้วยความโกรธอีกครั้ง
แต่ครั้งนี้ฉู่เฉินมีประสบการณ์แล้ว จึงเอียงศีรษะหลบ หลิ่วหรูเยียนจับไม่โดนจึงลื่นล้มไปด้านหน้า
ฉู่เฉินก็เล็งโอกาสนี้ เขาดวงตาแดงก่ำ ในหัวมีความคิดเดียว นั่นก็คือต่อให้เขาต้องตาย ก็ต้องกัดหลิ่วหรูเยียนให้ตายไปด้วย
ฉู่เฉินเล็งที่คอขาวเนียนของหลิ่วหรูเย็นอย่างแม่นยำ เขากัดเข้าไปอย่างแรง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห