ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห นิยาย บท 2

ฉู่เฉินสลบไปนานมาก เมื่อเขาตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองเหมือนฝันประหลาดเป็นเวลายาวนาน

ในความฝัน เขากลายร่างเป็นราชันมังกรแห่งแดนเหนือ ทำสงครามทั้งเก้าสวรรค์สิบพิภพ ล้มสำนักนิกายใหญ่ต่างๆ ภายในวันเดียว รวมทั้งสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งลัทธิศักดิ์สิทธิ์ด้วย...

“โอ๊ย ปวดหัวจัง...”

ฉู่เฉินร้องอย่างเจ็บปวด เขาลืมตาขึ้นถึงพบว่าตัวเองยังอยู่ในหลุม บาดแผลและความเจ็บปวดตรงแขนขาและบนร่างทำให้เขารู้สึกว่าอยู่ห่างจากความตายไม่ไกลแล้ว

“เจ้าหนู ข้าได้มอบวิชาเก้าผันกลืนสวรรค์ วิชานี้ครอบคลุมทุกแขนง ทั้งวิชาแพทย์แห่งต้าหลัว ตำราลับวรยุทธ์โบราณ วิชาหยินหยางห้าธาตุ วิชาลึกลับฮวงจุ้ย วิชาหลอมโอสถและสร้างอาวุธวิชาเหล่านี้ข้ามอบให้เจ้าหมดแล้ว...”

“เจ้าหนู จำเอาไว้! รอเจ้าฝึกฝนถึงระดับเก้าชั้นฟ้า เจ้าต้องไปนอนกับสตรีศักดิ์สิทธิ์เหยาฉือที่หยิ่งยโสคนนั้นแทนข้าให้ได้!”

ข้างหูของเขายังมีเสียงสะท้อนของมังกรฟ้าที่เรียกตัวเองว่าเป็นราชามังกรแห่งแดนเหนือที่เขาเห็นในฝันก่อนหน้านี้

วิชาเก้าผันกลืนสวรรค์หรือ?

ฉู่เฉินย้อนกลับมาครุ่นคิดเล็กน้อย ทันใดนั้นข้อมูลมหาศาลก็พรั่งพรูเข้ามาในสมองของเขา

วิชาลับบำเพ็ญคู่ เพิ่มความเร็วการฝึก...

ถึงกับมีวิชามหัศจรรย์เช่นนี้ในโลกด้วย!

ราชันมังกรแห่งแดนเหนือคนนั้นก็ใช้วิชานี้ หลับนอนกับเจ้านิกายหญิงและสตรีศักดิ์สิทธิ์ของสำนัก นิกายและแดนศักดิ์สิทธิ์ต่างทั่วทั้งเก้าสวรรค์สิบพิภพ จนได้กลายเป็นราชันมังกรในยุคนี้!

“ถึงยังไงก็ใกล้ตายแล้ว ลองดูหน่อยก็ไม่เป็นไร?” ฉู่เฉินยิ้มอย่างขมขื่น จากนั้นเริ่มลองโคจรวิชาเก้าผันกลืนสวรรค์

หลังจากโคจรพลัง ฉู่เฉินได้ค้นพบสิ่งที่น่าอัศจรรย์ อาการบาดเจ็บที่แขนขาและร่างกายของเขาค่อยๆ ดีขึ้น!

“มีประโยชน์จริงๆ!” ฉู่เฉินดีใจมาก ราวกับคนที่กำลังจะคอแห้งตายกลางทะเลทรายแล้วพบบ่อน้ำพุ

เขาเริ่มโคจรวิชานี้อย่างบ้าคลั่ง ฟื้นฟูแขนขาที่หักและบาดแผลบนร่างของเขา

หลังจากผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมง ฉู่เฉินก็ผ่อนลมหายใจออกมา ค่อยๆ ตะเกียกตะกายขึ้นมาจากหลุมช้าๆ

แขนขาและอาการบาดเจ็บหายดีขึ้นมาเจ็ดสิบแปดสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว

ฉู่เฉินในตอนนี้รู้สึกว่าร่างกายของตัวเองเต็มเปี่ยมด้วยพลัง

เขาชูหมัดขึ้นต่อยไปทางต้นไม้ด้านข้าง เกิดเสียงดัง “โครม” ต้นไม้ทั้งต้นหักครึ่งทันที!

“แข็งแกร่งมาก!”

ฉู่เฉินตื่นเต้นมาก

“นี่ก็คือพลังของระดับหลอมปราณชั้นที่หนึ่งเหรอ?”

จากข้อมูลในสมอง วิถีการฝึกมีการหลอมปราณเป็นรากฐาน เหนือกว่านั้นคือระดับสร้างรากฐาน ควบแก่นแท้ ทารกวิญญาณ เทวะ ทุกระดับล้วนแบ่งออกเป็นเก้าระดับย่อย

ฉู่เฉินในตอนนี้มีระดับหลอมปราณชั้นที่หนึ่งแล้ว

เหนือกว่าระดับเทวะยังมีระดับอื่นอีก แต่มังกรเฒ่าไม่ได้อธิบาย

“ฮ่าๆ ๆ ๆ!”

“หลิ่วชิงเหอ หลิ่วหรูเยียน พวกเธอคงคิดไม่ถึงสินะ? ฉันฉู่เฉินยังไม่ตาย!”

“พวกเธอรอก่อนเถอะ! ความอัปยศและความทรมานตลอดสามปีมานี้ ฉันจะคืนให้พวกเธอทั้งหมด!”

ฉู่เฉินหัวเราะอย่างเย็นชา จากนั้นรีบลงจากภูเขาร้าง

เขารอไม่ไหวแล้ว เขาจะไปแก้แค้นแม่ลูกตระกูลหลิ่วตอนนี้เลย!

เขาจะเหยียบแม่ลูกงูพิษคู่นี้แทบเท้า ทรมานจนกว่าจะพอใจ!

ทว่าเพิ่งลงมาจากภูเขามาถึงถนนสายหลัก ก็พบกับเหตุการณ์ไม่คาดคิด

รถแข่งคันหนึ่งพุ่งชนกับรั้วกั้นดังโครม หลังจากนั้นบนรถมีสาวสวยสวมกระโปรงสั้นสีแดงคนหนึ่ง วิ่งออกมาจากรถด้วยสีหน้าหวาดกลัว วิ่งมาได้ไม่กี่ก้าวก็ล้มลงที่พื้นดังตุบ

ในเวลาเดียวกันด้านหลังมีรถตู้สีดำคนหนึ่งพุ่งเข้ามา มีชายสวมชุดสูทสีดำสี่ห้าคนถือไม้เบสบอลกระโดดลงมา แล้วเดินไปทางหญิงสาวด้วยสีหน้าชั่วร้าย

“คุณหนูใหญ่กู้ ยังดื่มเหล้าไม่หมดเลย กลับไปกับพวกเราซะดีๆ ความอดทนของคุณชายฉินมีจำกัดนะ”

ชายสักลายที่เป็นผู้นำหัวเราะอย่างชั่วร้าย เอียงคอส่งสัญญาณให้ลูกน้องด้านหลังลงมือ พวกเขาพุ่งเข้าไปมัดตัวสาวงามกำลังอุ้มยัดกลับเข้าไปที่รถตู้

“อย่านะ ปล่อยฉัน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ฉันคือกู้รั่วเสวี่ย คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลกู้ พวกแกกล้าทำแบบนี้ ปู่ของฉันต้องฆ่าพวกแกแน่...อ๊า ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยด้วย!”

สาวสวยตะโกนเสียงดัง ดิ้นรนสุดชีวิต

“ฮ่าๆ ๆ! ตระกูลกู้เหรอ? รอคืนนี้แกกลายเป็นผู้หญิงของคุณชายฉินเมื่อไร ตระกูลกู้ก็ทำได้แค่เลือกประนีประนอมแล้ว!”

“เอาตัวไป!”

ชายสักลายที่เป็นหัวหน้าหัวเราะเสียงเย็นอย่างไม่เกรงกลัว

“ปล่อยเธอซะ!”

ทันใดนั้นฉู่เฉินก็กระโดดลงมาจากเนินเขา มองคนกลุ่มนี้ด้วยสายตาเย็นชา

“แม่งเอ๊ย ไอ้ขอทานนี่มาจากไหน กล้ายุ่งเรื่องชาวบ้าน อยากตายนักหรือไง!” ชายสักลายที่เป็นหัวหน้าเดินออกมา ฟาดไม้เบสบอลในมือไปทางฉู่เฉิน

“ปัง!”

ฉู่เฉินปล่อยหมัดออกไปชกเข้าที่หน้าของชายสักลายตรงๆ อีกฝ่ายร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด กุมจมูกที่เลือดไหลถอยหลังไปหลายก้าว โก่งตัวพร้อมตะโกนด้วยความโกรธ “แม่งเอ๊ย! จัดการมัน! ฆ่ามันซะ!”

ทันใดนั้น ชายสวมชุดสูทสี่คนฟาดไม้เบสบอลไปทางฉู่เฉินพร้อมกัน

ฉู่เฉินผ่อนลมหายใจ เขากำลังอยากลองฝีมือของระดับหลอมปราณชั้นที่หนึ่งพอดี จึงพุ่งตัวเข้าไป

ผลสรุปผ่านไปเพียงไม่นานเขาก็จัดการคนกลุ่มนั้นนอนกองกับพื้น ทุกคนล้วนกุมจมูกไม่ก็ท้องโอดครวญไม่หยุด

“แข็งแกร่งขนาดนี้เลย?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน