ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห นิยาย บท 7

หวังฮุ่ยหน้าเปลี่ยนสียกใหญ่ เห็นกู้รั่วเสวี่ยที่เดินเข้าก็รีบโค้งตัวอย่างสุภาพนอบน้อม “คะ คุณหนูกู้ มาได้ยังไงคะ?”

“เพียะ!”

กู้รั่วเสวี่ยก้าวเข้ามาสะบัดฝ่ามือใส่แก้มของหวังฮุ่ย พูดอย่างไม่พอใจ “ทำไมพูดจาอย่างงั้นกับคุณฉู่! ขอโทษเขาซะ!”

“ขอโทษ?” หวังฮุ่ยมึนงง เธอยกมือกุมแก้มที่รู้สึกแสบร้อน ก่อนจะอธิบายว่า “คุณหนูกู้ ไอ้นี่เป็นแค่คุณชายตกอับไร้ที่ไป เขามาซื้อสมุนไพรทั้งที่ไม่มีเงิน แถมยังบอกว่าจะซื้อเห็ดหลินจือเพลิงร้อยปี ฉันก็แค่…”

“เพียะ!”

กู้รั่วเสวี่ยยกฝ่ามือขาวๆ สะบัดออกไปอีกครั้ง ก่อนจะพูดเสียงเย็นอีกครั้ง “ฉันบอกว่าให้ขอโทษซะ!”

คราวนี้หวังฮุ่ยตกใจแล้ว

กู้รั่วเสวี่ย คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลกู้ เพิ่งมาเติบโตในเจียงจงสองปีที่ผ่านมานี้เอง

จินจือหลินเป็นของกู้รั่วเสวี่ยทั้งหมด

หากพูดถึงตระกูลกู้ในจิงตู ก็นับว่าเป็นตระกูลที่ใหญ่สุดๆ!

พวกเขามีอุตสาหกรรมที่หลากหลาย มีทั้งด้านสมุนไพร ด้านศึกษาวิจัยทางการแพทย์ อสังหาริมทรัพย์ หรือแม้กระทั่งอุตสาหกรรมด้านความบันเทิงก็ด้วย…

อุตสาหกรรมแต่ละด้านล้วนนับว่าอยู่แนวหน้าของประเทศทั้งนั้น

ได้ยินมาว่า รวยเทียบเท่าประเทศหนึ่งเลยทีเดียว!

“ขะ ขอโทษ…” หวังฮุ่ยก้มหน้างุด หันไปขอโทษฉู่เฉินเสียงเบา

ฉู่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

กู้รั่วเสวี่ยปั้นหน้าเย็นชา ก่อนจะหันไปพูดกับหวังฮุ่ยว่า “ตอนนี้ คุณออกไปจากจินจือหลินได้แล้ว”

“หา? ไม่นะ คุณหนูกู้ ฉันผิดไปแล้วค่ะ ต่อไปฉันไม่กล้า…” หวังฮุ่ยรีบอ้อนวอนทั้งน้ำตา

ต้องบอกก่อนว่า เธอลงทุนลงแรงไปมหาศาลกว่าจะได้งานที่จินจือหลิน เธอต้องนอนกับผู้จัดการใหญ่ของที่นี่ถึงสามคืน กว่าจะได้งานนี้มา

แม้แต่เมื่อกี้ เธอก็กำลังร่ายเพลงรักกับผู้จัดการใหญ่อยู่หลังร้านด้วยซ้ำ

เพราะงานที่จินจือหลินแห่งนี้ ให้เงินเดือนสูงถึงห้าหมื่นเชียวนะ!

ในเจียงจง เงินเดือนจำนวนนี้นับว่าเป็นระดับสูงสุดของเหล่าพนักงานออฟฟิศแล้วล่ะ

“ไสหัวไป! ถ้ายังไม่ไปอีก เรื่องจะไม่จบแค่โดนไล่ออก” กู้รั่วเสวี่ยเอ่ยเสียงเย็น

หวังฮุ่ยทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ก่อนจะถลึงตามองฉู่เฉินอย่างคับแค้น จากนั้นก็หมุนตัวจากไป

ฉู่เฉินที่ดูเหตุการณ์อยู่รู้สึกแปลกใจ ไม่เข้าใจว่าเหตุใดหญิงสาวตรงหน้าถึงมาช่วยเขา

คุณหนูกู้?

คุ้นหูอยู่นะ

พอมองให้ชัด คุณหนูกู้คนนี้นับว่าหน้าตางดงามชนิดล่มเมืองได้ทีเดียว เธอใส่กระโปรงสั้นลายดอกเล็กๆ สีขาว ในความบริสุทธิ์มีความงามอันเย่อหยิ่งปะปนอยู่

ผิวที่ขาวเนียนจนแทบโปร่งแสง เล่นแสงแวววาวราวกับหยกขาว ยังมีเอวคอดเล็กที่มีขนาดโอบมือเดียว ประกอบกับเรียวขายาวขาวดุจหยก และเท้านุ่มๆ อมชมพูคู่นั้นที่สวมใส่รองเท้าส้นสูงคริสตัล ช่างชวนให้ผู้ชายเพ้อฝันเสียจริง

รูปลักษณ์นางฟ้าในฝันของเหล่าผู้ชายชัดๆ

“ทำไม จำฉันไม่ได้แล้วเหรอ?” กู้รั่วเสวี่ยเห็นฉู่เฉินจ้องเธอ จึงยิ้มน้อยๆ พลางถาม

ฉู่เฉินสายตางุนงง เขาถามว่า “เรารู้จักกันเหรอ?”

เพิ่งพูดจบ ฉู่เฉินที่มองกู้รั่วเสวี่ยอยู่ก็พลันนึกอะไรขึ้นมาได้!

เดี๋ยวก่อน เธอคือผู้หญิงเมื่อคืนที่ทำเรื่องบ้าสุดขีดไปกับเขาทั้งคืนนี่!

ชั่วพริบตา ฉู่เฉินตะลึงตาค้าง

ในสมองของเขามีภาพหวือหวาในโรงแรมเล็กๆ เมื่อคืนผุดขึ้น

ในความจำ เมื่อคืนเธอบ้าคลั่งมาก เหมือนแมวป่าเล็กๆ ตัวหนึ่ง ที่เป็นฝ่ายรุกเต็มตัว ทำให้ฉู่เฉินไม่อาจต้านทานความปรารถนาได้

มาเจอวันนี้ ไม่นึกเลยว่าจะเป็นคุณหนูผู้สูงส่งขนาดนี้ ราวกับเป็นคนละคนจริงๆ

ไม่ใช่หรอกมั้ง อีกฝ่ายมาหาถึงที่แบบนี้…

ฉู่เฉินเริ่มกลัวขึ้นมา

อย่างไรเสีย เรื่องวันไนท์สแตนก็เป็นครั้งแรกของเขาเหมือนกัน

“นึกออกแล้วเหรอ?” กู้รั่วเสวี่ยยิ้มกริ่ม จ้องฉู่เฉินที่ยืนอยู่ตรงหน้า แน่นอนว่าเธอเองก็นึกถึงภาพที่เธอกับเขานัวเนียกันทั้งคืน

พอนึกถึงภาพเร้าอารมณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน แก้มของกู้รั่วเสวี่ยค่อยๆ ร้อนผ่าว

ครั้งแรกของเธอ ถูกเขาเอาไปเสียแล้ว

แต่นึกไม่ถึงว่าเมื่อกี้เขากลับจำเธอไม่ได้

เป็นไอ้สารเลวน่าชังจริงๆ!

ฉู่เฉินเกาหัวอย่างกระอักกระอ่วน ก่อนบอกว่า “คือว่า คุณหนูกู้ เมื่อคืนต้องขอโทษด้วย แต่คุณวางใจได้ ผมจะรับผิดชอบคุณแน่นอน”

“คุณคิดจะรับผิดชอบยังไง?” กู้รั่วเสวี่ยแสร้งถามอย่างเย็นชา

ฉู่เฉินเงียบไปครู่ใหญ่ ก่อนจะตอบว่า “ผมจะสู่ขอคุณ!”

พรืด!

กู้รั่วเสวี่ยลั่นเสียงหัวเราะ ดวงตาดอกท้อน่ามองยิ่งนัก แม้แต่ทรวงอกเอิบอิ่มก็สั่นสะเทือนไปตามแรงหัวเราะของเธอด้วย

ฉู่เฉิน ฉู่เฉินอดจิตใจฟุ้งซ่านไม่ได้

เมื่อคืน เขารู้สึกได้ว่าเธอใหญ่มาก

“คุณจะสู่ขอฉัน? คุณจะเอาอะไรมาสู่ขอฉัน? รู้รึเปล่าว่าฉันเป็นใคร?” กู้รั่วเสวี่ยเชิดคางเล็กน้อย ถามด้วยสีหน้ายิ้มๆ เธอเริ่มรู้สึกว่าฉู่เฉินน่ารัก

เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่กล้าบอกว่าจะสู่ขอเธอ

“ถึงตอนนี้ผมจะไม่มีเงินหรืออำนาจ แต่ผมเชื่อว่าสักวันผมจะต้องประสบความสำเร็จแน่นอน!” ฉู่เฉินพูดด้วยท่าทางจริงจัง

อาศัยสิ่งที่เขาได้รับสืบทอดมาในตอนนี้ การแย่งฉู่ซื่อกรุ๊ปคืนมาเป็นเรื่องที่ต้องเกิดขึ้นอยู่ที่ว่าช้าหรือเร็วเท่านั้น!

กระทั่งจะทำให้ฉู่ซื่อกรุ๊ปก้าวไปเป็นบริษัทอันดับหนึ่งของประเทศก็ยังได้!

อีกอย่าง ฉู่เฉินในตอนนี้มีทั้งทักษะการแพทย์ วรยุทธ์โบราณ หยินหยาง ฮวงจุ้ย วิชาลึกลับ และหลอมยาสร้างอาวุธ…

เขาไม่กลัวใครหน้าไหนทั้งนั้น!

“งั้นเหรอ?”

กู้รั่วเสวี่ยยิ้มหวาน พูดขึ้นว่า “อย่างนั้นก็ได้ ฉันจะรอวันที่คุณประสบความสำเร็จแล้วมาสู่ขอฉันนะ แต่ตอนนี้น่ะ คุณต้องไปกับฉันก่อน”

“หา ไปไหน? ไปทำอะไร?” ฉู่เฉินถามอย่างสงสัย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน