สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1472

ลูกศิษย์ที่โดนซัดจนล้มระเนระนาดตอบสนองคำสั่งทันที ทุกคนรีบลุกขึ้นกระโดดถอยหลัง จากนั้นหยิบเข็มเงินออกมาคนละสิบเล่ม ต้องไปทางหลินหยางด้วยแววตาที่เป็นประกาย

“หืม?”

หลินหยางหันหน้าไปมองคนเหล่านั้น

กลับเห็นลูกศิษย์เหล่านั้นยกแขนขึ้น สาดผงพิษออกมาอย่างกะทันหัน

พิษชนิดนี้ถึงขั้นสามารถกัดกร่อนพื้นดิน น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่ง

ผงพิษปกคลุมโดยรอบของหลินหยาง ไม่สามารถมองเห็นอะไรทั้งสิ้น

หลินหยางหันไปมองโดยรอบ เตรียมตัวลงมือ

แต่ในตอนนั้นเอง คนของหออักษรเจียงเซียงขว้างเข็มเงินออกมาพร้อมกัน

แต่…ไม่ได้ขว้างไปทางหลินหยาง แต่เป็นกลางอากาศที่อยู่เหนือศีรษะของเขา

“อะไรกัน?”

หลินหยางอึ้ง รีบเงยหน้าขึ้นมอง

เห็นเพียงเข็มเงินส่องแสงเป็นประกายราวกับดวงดาว หลังจากนั้นเข็มเงินทุกเล่มตกลงมาอย่างกะทันหัน แต่พวกมันเชื่อมต่อกันเป็นแถวยาว พุ่งไปทางหลินหยาง

หลินหยางรีบหลบ

แต่เข็มเงินเหล่านี้ราวกับถูกควบคุมด้วยลมปราณ มันไล่ตามหลินหยางไม่หยุด

หลินหยางรีบหยิบเข็มเงินออกมา ขว้างไปทางเข็มเงินของอีกฝ่าย

ติง!

ทันทีที่พี่เข็มเงินของเขาปะทะเข้ากับเข็มเงินอีกฝ่าย เข็มเงินของเขาหักโดยตรง…

รูม่านตาของหลินหยางหดเล็กลง

เป็นพลังที่น่าสะพรึงกลัวมาก!

เข็มเงินเหล่านี้ ดูเหมือนถูกประสานด้วยลมปราณของลูกศิษย์ทั้งหมด!

หลบไม่พ้นแล้ว ทำได้แต่ตั้งรับโดยตรง

หลินหยางรีบยกแขนขึ้น กวาดสายตามองเข็มเงินเหล่านั้น

ติง!

เข็มเงินที่อยู่ด้านหน้าสุดแทงใส่แขนของหลินหยางอย่างแม่นยำ

เดิมทีคิดว่าแค่นี้ก็จบแล้ว กลับพบว่าเข็มเงินที่อยู่ด้านหลังพุ่งเข้ามาตอกใส่เข็มเงินที่อยู่ด้านหน้าเล่มแล้วเล่มเล่า!

พลังที่มองไม่เห็นกระแทกใส่เข็มเงินที่อยู่ด้านหน้าอย่างต่อเนื่อง พวกมันคิดจะตอกเข็มเงินที่อยู่ด้านหน้าสุดเข้าไปในร่างกายหลินหยาง

สีหน้าของหลินหยางเคร่งขรึมลง ในขณะที่กำลังจะหยุด…

ฟู่!

มีกระแสลมสายหนึ่งพัดผ่าน

เขาเงยหน้าขึ้นอย่างกะทันหัน พบว่าผงพิษโดยรอบเหมือนกับโดนอะไรบางอย่างควบคุม พวกมันถาโถมเข้าไปหาเข็มเงินที่อยู่ตรงแขนของตนเอง!

ที่แท้!

เข็มเงินเป็นเพียงตัวนำ!

ผงพิษแทรกซึมเข้าไปในเข็มเงินอย่างต่อเนื่อง จากแทรกซึมเข้าไปในร่างกายของหลินหยางผ่านเข็มเงิน!

เป็นกระบวนท่าที่แปลกมาก!

หัวใจของทุกคนเต้นรัว

หลินหยางก็ดูเหมือนจะไม่สามารถต้านทานการโจมตีครั้งนี้ เขาถูกผงพิษกลืนกินอีกครั้ง

ผงพิษพยายามเจาะเข้าไปในผิวหนังของเขาราวกับหัวเจาะ

ร่างกายของเขาเริ่มถอยหลังเพราะแรงดันของเข็มเงินและผงพิษ

ภาพนี้ทำให้ทุกคนรู้สึกหนังศีรษะชาไปหมด

ในตอนนั้นเอง เจียงซูหงตะคองอีกครั้ง “ฟ้า ดิน เทพ จักรพรรดิ เข็มเป็นตาย!”

“ฟ้า ดิน เทพ จักรพรรดิ เข็มเป็นตาย!”

ลูกศิษย์ทุกคนตะโกนพร้อมกัน จากนั้นหยิบเข็มเงินออกมาอีกครั้ง

ครั้งนี้ พวกเขาหยิบเข็มเงินออกมานับร้อยเล่ม ขว้างไปทางหลินหยางโดยตรง

คนสิบกว่าคนขว้างเข็มเงินออกมานับพันเล่ม

เข็มเงินเหล่านี้ไม่ได้พุ่งไปหาจุดชีพจรแต่อย่างใด แต่พวกมันก่อตัวขึ้นเป็นค่ายกลแปดทิศ

เข็มเงินราวกับตะข่าย ผงพิษราวกับกำแพง

กระบวนท่าแรกยังไม่ทันจบ กระบวนท่าที่สองมาตอบอีกแล้ว

หลินหยางในตอนนี้ยากที่จะดิ้นรนหรือหลุดพ้น!

มีเสียงระเบิดที่รุนแรงดังขึ้น หลังจากนั้นคลื่นพลังที่ไร้ขีดจำกัดกระจายออกเป็นวงกว้าง

อาวุโสสองและเจียงซูหงตกตะลึงพร้อมกัน รีบหันไปมอง สีหน้าเปลี่ยนไปทันที จากนั้นรีบกระโดดถอยหลังตั้งแนวป้องกัน

“รีบถอย!”

อาวุโสสองคำราม

เหล่าลูกศิษย์ที่ตั้งตัวไม่ทันโดนคลื่นพลังซัดจนลอยกระเด็น แต่ละคนถึงกับเลือดตกยางออก

ทั่วทั้งวังเวหาโดนคลื่นพลังสะเทือนจนยุ่งเหยิงไปหมด กำแพงที่อยู่ฝั่งใต้ถึงกับพังทลายลง

คนของสำนักสวรรค์นิรันดรได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวของทางนี้ ทุกคนรีบรุดหน้ามาทางนี้ทันที

หลังจากคลื่นพลังหายไป อาวุโสสองและคนอื่นถึงลุกขึ้นยืนอย่างเชื่องช้า

ทุกคนรีบหันไปมองจุดที่เกิดการระเบิดของคลื่นพลัง พวกเขาพบว่าพลังเหล่านี้มันถูกระเบิดออกมาจากร่างกายของหลินหยาง

ร่างกายของเขาในตอนนี้ราวกับกำลังเปล่งแสงสีทอง

เขายืนอยู่ตรงนั้น พื้นดินโดยรอบแตกร้าวและยุบเป็นหลุม

ส่วนลูกศิษย์หออักษรเจียงเซียงที่อยู่โดยรอบของเขา ทุกคนนอนกองอยู่บนพื้น

บางคนหมดสติโดยตรง บางคนส่งเสียงร้องคร่ำครวญ ภาพตรงหน้าทำให้ผู้คนตกตะลึง

“เป็นไปได้ยังไง?” เจียงซูหงตกใจมาก! สมองแทบหยุดทำงานโดยตรง…

เมื่อกี้หลินหยางยังถูกปิดล้อมอยู่เลย แต่ทำไมสถานการณ์ถึงเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน?

คนของวังเวหาก็มองตาครั้งเช่นกัน

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้? เข็มเป็นตายล่ะ? เข็มเก้าดาราสวรรค์ล่ะ? ทำไมถึงไม่ได้ผล? ทำไมถึงใช้ไม่ได้ผล?”

เจียงซูหงอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง

กลับเห็นหลินหยางส่ายหัว หันมามองทางเจียงซูหง “ถ้าหากไม่สามารถแทงเข้าผิวหนัง ถึงเข็มเงินของคุณจะร้ายกาจยังไง มันก็ไม่มีประโยชน์”

“เป็นไปไม่ได้! เข็มเก้าดาราสวรรค์คือการประสานพลังของลูกศิษย์ทุกคนเข้าด้วยกัน พวกเขาทุกคนใช้ลูกกลอนยอดมนุษย์ ล้วนแต่มีพลังที่เหนือกว่ามนุษย์ธรรมดา แต่มันกลับไม่สามารถทะลวงร่างกายของคุณ? เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด! ไม่ว่าร่างกายแบบไหนก็สามารถทะลวงผ่านไปได้!” เจียงซูหงคำราม ดวงตาทั้งคู่แดงก่ำ

“แล้วร่างเทพยุทธล่ะ?”

หลินหยางถามกลับ เห็นเพียงเขายกแขนข้างนั้นขึ้นมา

เจียงซูหงหันไปมอง ร่างกายสั่นสะท้าน

“ร่างเทพ…ยุทธ?”