สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1633

ประเทศที่ยิ่งใหญ่เต็มไปด้วยพลังและอำนาจแห่งนี้ หากคิดจะหาใครคนหนึ่งมาจัดการกับจงชวนกลับไม่ใช่เรื่องยาก

ทว่าการแข่งขันประลองระหว่างหมอเทวดาหลินและจงชวนนั้นจัดขึ้นอย่างกะทันหัน

เพียงแค่ภายในเวลาสองชั่วโมงเท่านั้น!

แม้ว่ายอดฝีมือจากทุกภาคต่างได้รับข่าวก็ไม่อาจมาได้ทันเวลา!

อีกอย่าง พวกเขาคิดว่าหมอเทวดาหลินจะรับคำท้าจงชวนทว่าเวลาใกล้เข้ามาแล้วก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของหมอเทวดาหลิน ในโลกโซเชียลมีเสียงขอความช่วยเหลือ พวกเขาต้องการจะแข่งขันประลองกับจงชวน ทว่าเวลากลับไม่พอและพวกเขาก็ไม่สามารถมาถึงเยี่ยนจิงได้ทันเวลา

เช่นนี้จึงทำให้สถานการณ์เป็นไปอย่างคับขันแบบนี้

หนงถังกงถอนหายใจและรู้สึกโศกเศร้าขึ้นในใจ

แม้เขาจะพูดออกไปฟังดูมีเหตุผลเช่นนั้น ทว่ามีเหรอที่เขาจะยอมให้คนเหล่านั้นมาดูถูกเหยียดหยามได้?

แต่...เขาก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้!

และทำให้เพียงมองดูทุกสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างช่วยไม่ได้

"เฮ้อ! ช่างเถอะ! เกมนี้เราแพ้แล้ว!" เหล่าเฉินโถวนั่งลงบนเก้าอี้และถอนหายใจ

เด็กผู้หญิงผมสั้นกุมบาดแผลที่แขนและก้มหน้าลงด้วยสีหน้าผิดหวัง

"หัวหน้า ผม...ผมจะไปตามหมอเทวดาหลินกลับมา..." เสี่ยวหลิวกล่าวตะกุกตะกัก

ทว่าเมื่อเขาพูดออกมา ทางฝั่งเวทีก็ได้ทำการนับถอยหลังขึ้น

"ยังเหลือเวลาอีกสิบวินาที!"

เสี่ยวหลิวสะดุ้งทันที

"นายคิดว่าจะหาหมอเทวดาหลินได้ภายในสิบวินาทีงั้นเหรอ? นายทำให้เขาฟื้นขึ้นมาได้งั้นเหรอ?" หนงถังกงกล่าว

เสี่ยวหลิวก้มหน้าลงโดยไม่พูดอะไร

"เก้า!"

เสียงตะโกนดังขึ้นอีกครั้ง

ทุกคนต่างร่วมกันนับถอยหลังไปพร้อมกับตัวแทนเหล่านั้น

"แปด!"

"เจ็ด!"

"หก!"

....

"หมอเทวดาหลิน! ขอร้องล่ะ รีบปรากฏตัวออกมาเถอะ!"

"พระเจ้า! สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย! ขอให้หมอเทวดาหลินรีบปรากฏตัวขึ้นด้วยเถอะ!"

"โอม ศรี คเณศายะ นะมะฮา! หมอเทวดาหลิน! ขอให้หมอเทวดาหลินมาให้ทันด้วยเถอะ!"

"หมอเทวดาหลิน! เทวดาทั้งหลาย! รีบให้หมอเทวดาหลินมาให้ทันด้วยเถอะ!"

"คงไม่ได้กลัวจนหัวหดไปแล้วหรอกนะ?"

"หมอเทวดาหลินไปอยู่ที่ไหนกันแน่?"

"หมอเทวดาหลินอยู่ที่ไหน?"

"หมอเทวดาหลิน...."

มีชาวโซเชียลจำนวนมากที่กำลังสวดมนต์ภาวนาอ้อนวอน และสายตาจำนวนนับไม่ถ้วนต่างเฝ้าจับตารออย่างจดจ่อ

ส่วนคำถามที่ว่า "หมอเทวดาหลินอยู่ที่ไหน" ได้กลายเป็นประเด็นฮิตอันดับหนึ่งในเวยปั๋วไปเรียบร้อย

และไม่ว่าผู้คนจำนวนมากกำลังค้นหาและถามไถ่เบาะแสของหมอเทวดาหลินมากแค่ไหน ทว่าเขาก็กลับยังไม่ปรากฏตัวออกมา ราวกับหายตัวไปยังไงยังงั้น

ทั้งหมดกลับไม่มีประโยชน์อะไรเลย!

"สาม!"

"สอง!"

"หนึ่ง!"

"หมดเวลาแล้ว!"

ท่ามกลางการรอคอยของผู้คนนับไม่ถ้วน คณะผู้แทนได้เสร็จสิ้นการนับถอยหลัง!

คนในประเทศที่อยู่ในสนามกีฬาต่างพากันผิดหวังอย่างมาก

และขณะที่จงชวนกำลังเพลิดเพลินกับแสงแฟลชที่สาดเข้ามาจากบรรดานักข่าวนั้น...

ฟับ!

มีเสียงดังขึ้นกลางอากาศ

"จงชวน คุณจะไปไหน?"

สถานการณ์ที่เป็นไปอย่างโกลาหลได้เงียบสงบลงไม่น้อย และทุกคนต่างจับตามอง

จากนั้นก็เห็นเงาของคนสองคนลอยเข้ามากลางอากาศ

หนึ่งในเงานั้นได้ตกลงมาสู่พื้นก่อนและตกลงสู่เบื้องหน้าของจงชวนและคณะตัวแทนจากญี่ปุ่น

"อ๋า!"

ทุกคนต่างพากันตกตะลึง

จงชวนและคณะตัวแทนต่างรีบมองออกไป

และเมื่อเห็นภาพบุคคลนั้นชัดเจนดีแล้ว แต่ละคนต่างตกใจอย่างมาก!

"อาจารย์!"

จงชวนร้องตะโกนสุดเสียง!

ที่แท้คนที่ตกลงมาตรงหน้าของจงชวนก็คือเทพแห่งนินจา ทาคาฮาชิ อิมูระนั่นเอง!

ทว่าร่างกายของเขาในตอนนี้กลับเต็มไปด้วยเลือด แขนขาหักและอาการสาหัสไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย...

ฟับ!

มีเงาของอีกคนลงมาจากเบื้องบน

จากนั้นก็เห็นหลินหยางที่ร่างกายเต็มไปด้วยเลือดลงมาอยู่ต่อหน้าจงชวน

"ขอโทษด้วยนะ จงชวน ผมไปจัดการทาคาฮาชิ อิมูระอยู่น่ะ! ก็เลยใช้เวลามากไปหน่อย ผมไม่ได้มาช้าไปใช่ไหม!"

และเมื่อพูดจบ แววตาคู่หนึ่งที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นได้จับจ้องไปที่จงชวน