สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2949

"รวมเข้ากับตำหนักพญามังกร?"

หลินหยางขมวดคิ้ว

คนอื่นที่อยู่รอบๆ ต่างตกใจ

ใครก็คาดไม่ถึงว่าเจ้าตำหนักมังกรม่วงจะพูดอะไรเช่นนี้ออกมา

"เจ้าตำหนัก คุณมาที่นี่เป็นครั้งแรกใช่ไหม? ผมกับคุณก็เพิ่งจะเจอกันครั้งแรก! แถมยังไม่รู้จักกันดี ทำไมจู่ๆ คุณถึงต้องการให้หยางหัวรวมเข้ากันกับพวกคุณ?"

หลินหยางมองไปที่เธอและกล่าวออกมา "อีกอย่างผมก็ไม่เห็นว่าคุณจะให้ความสำคัญกับหยางหัวสักเท่าไร รวมเข้าด้วยกันก็น่าจะมีเหตุผลสักหน่อยไหม?"

เจ้าตำหนักมังกรม่วงพยักหน้า "คุณพูดถูก อันที่จริงฉันก็ไม่ได้สนใจหยางหัวเท่าไรนักหรอก แม้ว่าฉันจะมาที่นี่ครั้งแรกและไม่รู้จักอะไรพวกคุณดีเท่าไรนัก อีกอย่างพวกคุณก็เป็นกลุ่มอำนาจทั่วไปของอาณาจักรมังกรเท่านั้น ตามหลักแล้วกลับไม่มีคุณสมบัติอะไรในการรวมเข้ากับตำหนักพญามังกรของฉันเลยแม้แต่นิดเดียว"

คนของหยางหัวที่อยู่ข้างหลังได้ยินเข้าก็ต่างพากันโมโห

หลินหยางยิ้มอย่างเย็นชา "งั้นทำไมถึงยังเชิญเรารวมเข้ากับพวกคุณอีก?"

"เพราะคนของหมัวหลัวเทียนคอยจ้องจะจัดการพวกคุณอยู่!"

เจ้าตำหนักมังกรม่วงกล่าว "ฉันได้ยินมาว่าทักษะการแพทย์ของคุณไม่ธรรมดาและน่าทึ่ง หยางหัวเองก็เป็นกลุ่มบริษัทที่มีอำนาจและความเชี่ยวชาญด้านการแพทย์ทางการต่อสู้ แม้ว่าคุณสมบัติจะไม่เพียงพอที่จะรวมเข้ากับตำหนักพญามังกรของเราได้ แต่เราก็เป็นศัตรูกับหมัวหลัวเทียนมาโดยตลอด สิ่งที่พวกเขาต้องการ เราไม่มีทางยอมให้พวกเขาแน่นอน ฉะนั้นฉันจึงต้องการให้คุณรวมเข้ากันกับตำหนักพญามังกร! เข้าใจไหม?"

คำพูดนี้ฟังแล้วทำให้ผู้คนรู้สึกโกรธมาก

ผู้คนของหยางหัวต่างรู้สึกโมโหจนควันออกหู

หากหลินหยางไม่ได้ยืนอยู่ตรงนี้ พวกเขาคงตะโกนด่าทอเธอไปนานแล้ว

"ท่านแม่....ทักษะการแพทย์ของหมอเทวดาหลินนั้นสูงส่งอย่างมาก!"

โจวสืออวิ้นเห็นว่าบรรยากาศแย่ลง จึงได้รีบกระซิบเรียก

"จริงด้วยเจ้าตำหนัก ทักษะการแพทย์ของหยางหัวนั้นไม่ธรรมดา ผมคิดว่าอาจเทียบได้กับคนของตำหนักชิงหลงได้เลยล่ะ!"

จื่ออ้ายเองก็อดไม่ได้ที่จะพูดออกมา

"บังอาจ!"

เจ้าตำหนักมังกรม่วงตบโต๊ะเสียงดังพร้อมกับจับจ้องไปที่จื่ออ้ายด้วยความโกรธ "อ้ายเอ๋อร์! หยุดพูดจาเหลวไหลเดี๋ยวนี้!"

"เจ้าตำหนัก...ผมพูดความจริง!" จื่ออ้ายกล่าวออกไปด้วยดวงตาแดงก่ำ

"ไร้สาระที่สุด! ฉันจะบอกอะไรให้ ถ้าคนของตำหนักชิงหลงได้ยินคำพูดนี้ละก็ แม้แต่ฉันก็ปกป้องไม่ได้! ระวังปากไว้ซะด้วยและอย่าพูดอะไรแบบนี้ออกมาอีก!"

เจ้าตำหนักมังกรม่วงตะโกนด่าทอ

จื่ออ้ายทำได้เพียงก้มหน้าลงและถอยกลับไปยืนเช็ดน้ำตา

โจวโม่และคนอื่นๆ ต่างก็ไม่กล้าพูดอะไร

"หมอเทวดาหลิน ฉันพูดไปหมดแล้ว คุณรีบออกคำสั่งไปตอนนี้เลยให้ทุกคนจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้วนับจำนวนคนให้ฉันด้วยล่ะ!"

เจ้าตำหนักมังกรม่วงคิดว่าหลินหยางไม่มีทางปฏิเสธ จากนั้นจึงลุกขึ้นยืน

คิดไปแล้วก็ถูก มีผู้คนจำนวนมากที่ต้องการรวมเข้ากับตำหนักพญามังกร ทว่ากลับไม่มีหนทาง และวันนี้เจ้าตำหนักมังกรม่วงก็เป็นคนออกหน้ามาเชิญหลินหยางด้วยตัวเอง เช่นนี้แล้วจะปฏิเสธได้ยังไง?

สีหน้าของเธอเรียบเฉยและแววตาที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ

"อ้อใช่ คนที่เข้าร่วมกับตำหนักพญามังกรของฉันจะต้องเป็นสมาชิกคนสำคัญของหยางหัวเท่านั้น ใครที่ไม่ใช่ก็ไม่ต้องเลือกเข้ามา ตำหนักพญามังกรของเราไม่รับขยะไร้ค่า!"

เมื่อพูดจบ เจ้าตำหนักมังกรม่วงก็หันหลังเดินไปที่ประตู เสมือนกับไม่อยากจะอยู่ที่นี่นานกว่านี้แล้ว

"ช้าก่อน!"

หลินหยางตะโกนเรียก

"หากมีข้อสงสัยอะไรก็พูดกับโจวโม่ได้เลย เวลาของฉันมีค่า ฉันไม่อยากเสียเวลากับคุณมากไปกว่านี้แล้ว!"

เจ้าตำหนักมังกรม่วงเดินก้าวเท้าออกไปโดยไม่หยุด

หลินหยางส่ายหน้า "ผมจะพูดอะไรกับเขา? ผมไม่ได้ตกลงว่าจะรวมเข้ากับตำหนักพญามังกรของพวกคุณเสียหน่อย"

ฝีเท้าของเจ้าตำหนักมังกรม่วงหยุดชะงักพร้อมกับหันกลับมาทันทีด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ

"คุณว่ายังไงนะ?"

"ผมบอกว่า...ผมขอปฏิเสธที่จะรวมเข้ากับตำหนักพญามังกร!"

หลินหยางกล่าว

ทันใดนั้นเอง ภายในห้องรับรองก็เงียบกริบ

สีหน้าของเจ้าตำหนักมังกรม่วงแข็งทื่อเล็กน้อย เธอมองไปที่หลินหยางอย่างเหม่อลอยอยู่นาน

เธอคงคิดไม่ถึงว่าทำไมถึงมีคนกล้าปฏิเสธโอกาสดีๆ ที่ตำหนักพญามังกรหยิบยื่นให้เช่นนี้...

"คุณ..."

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน