สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 605

ไม่นาน ตำรวจสายตรวจเดินทางมาถึง พาตัวของลุงหวังไปตรวจสอบ

คังเจียห่าวเดินเข้าไปในห้องเอกสารมอง ดูเอกสารที่ถูกเผาจนเหลือเพียงเถ้าถ่านแล้วถอนหายใจ

"พี่คัง คราวนี้ควรทำยังไงดี?" จี้เหวินถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งเครียด

"คุณถามผม…ผมจะถามใคร? คราวนี้…มีปัญหาแล้ว…" คังเจียห่าวพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง ในแววตาเต็มไปด้วยความเคร่งเครียด น้ำเสียงราวกับคนที่ไร้เรี่ยวแรง

ผู้คนที่อยู่โดยรอบก็ไม่มีใครพูดอะไรอีก สีหน้าของแต่ละคนดูไม่ดีเท่าไหร่

ไม่มีใครเคยคิด อีกฝ่ายจะหันมาเล่นงานคังเจียห่าว…

สำนักกฎหมายของทนายคังเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความผิดหวัง

แต่ในตอนนั้นเอง มีเสียงหัวเราะดังขึ้น

"ทำไหม? คังเจียห่าว จี้เหวิน มาตรฐานของพวกคุณมีแค่นี้เหรอ?"

หลังจากสิ้นเสียง ทุกคนหันไปมองทางประตูพร้อมกัน กลับเห็นร่างของคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาในสำนักงานกฎหมาย

และคนที่เป็นผู้นำก็คือฟางซื่อหมิงหนึ่งในสามทนายใหญ่แห่งเยี้ยนจิน

ทุกคนรู้สึกอึ้ง

แต่สิ่งที่ทำให้รู้สึกอึ้งไปมากกว่านั้นก็คือคนสองคนที่เดินตามฟางซื่อหมิงเข้ามา

พวกเขาคือ…พานหลงและชิวซวนเซิง…

สามทนายใหญ่แห่งเยี้ยนจิน…มันรวมตัวกันครบ…

เห็นคนพวกนี้มา ทุกคนตกตะลึงจนยืนอยู่กับที่

"ฟางซื่อหมิง? พานหลง? ชิวซวนชิง?" คังเจียห่าวยืนตัวตรงอย่างกะทันหัน เบิกตากว้าง มองคนพวกนี้ยังไม่เชื่อสายตา

"สามทนายใหญ่แห่งเยี้ยนจิน…มาทำอะไรที่นี่?" จี้เหวินพูดพึมพำ

คนทั้งสามเรียกได้ว่าเป็นตัวแทนของคนที่มีมาตรฐานสูงที่สุดแห่งวงการทนายความ

ถึงแม้การสู้คดีครั้งก่อนของคังเจียห้าวและจี้เหวินจะถือว่าชนะฟางซื่อหมิง แต่นั่นก็เป็นเพราะมีหลินหยางค่อยสนับสนุน ไม่อย่างนั้นพวกเขาไม่มีทางชนะฟางซื่อหมิง

และตอนนี้ ฟางซื่อหมิงถึงขั้นมาพร้อมกับสองทนายใหญ่

นี่มันเป็นภาพที่น่าเหลือเชื่อเพียงใด?

ต้องบอกก่อน ถึงแม้คนทั้งสามจะมีชื่อร่วมกัน แต่น้อยครั้งที่จะไปมาหาสู่กัน ปกติแทบจะไม่เคยติดต่อกันเลยด้วยซ้ำ

อยากจะเชิญคนทั้งสามช่วยว่าความ สำหรับทุกคนในประเทศไม่ว่าใครก็ตามยากยิ่งกว่าเป็นขึ้นสวรรค์

แต่วันนี้ พวกเขากลับมาปรากฏตัวขึ้นที่นี่

"ประธานหลิน…เชิญพวกคุณมา?" คังเจียห่าวถามโดยไม่รู้ตัว

"ถูกต้อง" ฟางซื่อหมิงก้าวเดินเข้ามา กวาดสายตามองที่เกิดเหตุแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "เอาล่ะ เจียห่าว พวกเรามีเวลาไม่มาก คุณรีบสั่งให้คนมาเก็บกวาด หลังจากนั้นพวกเราเริ่มประชุม เล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้พวกเราฟัง!"

"ได้…ได้! ทนายฟาง ทนายพาน ทนายชิว เชิญทางนี้!"

คังเจียห่าวตั้งสติได้ รีบเรียกพวกเขาทันที

คนทั้งกลุ่มเดินเข้าไปในห้องประชุม

.....

ภายในสำนักงานหยางหัวกรุ๊ป

หลินหยางยืนอยู่ตรงหน้าต่าง มองดูคนกลุ่มนี้ที่เดินเข้าไปในสำนักงานกฎหมาย

ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ดังขึ้น

"ไอ้หนู ผมพาคนไปให้คุณแล้ว เป็นยังไง? ผมทำตามที่พูดได้ใช่หรือเปล่า?" มีเสียงหัวเราะอารมณ์ดีดังขึ้นจากปลายสาย

"คำพูดของผู้บัญชาการเจิ้งหนักแน่นดุจขุนเขา เมื่อคุณเอ่ยปากพูด มีเหรอที่พวกเขาจะไม่มา? ครั้งนี้ต้องขอบคุณคุณมาก ถ้าหากไม่มีคุณ พวกเขาไม่มีทางมาปรากฏตัวที่สำนักงานกฎหมายแห่งหนึ่งแน่นอน!" หลินหยางยิ้มอย่างเรียบเฉยแล้วพูด

"เห้อ พูดอะไรแบบนั้น! คุณสร้างความดีความชอบให้ประเทศชาติมากมาย ผมขอบคุณคุณแทบไม่ทันด้วยซ้ำ! สูตรยาของคุณ มันช่วยเพิ่มศักยภาพการรบให้กับกองทัพมาก! ฮ่าฮ่า สำหรับต่างประเทศตอนนี้กองทัพของเราเป็นเหมือนอยู่ยงคงกระพัน พวกประเทศเพื่อนบ้านได้ยินแล้วยังต้องหนาวสั่นเลย! ทั้งหมดนี้ล้วนแต่เป็นผลงานของคุณทั้งนั้น!"

"ผู้บัญชาการเจิ้งพูดชมเกินไปแล้ว"

"เอาล่ะ ไม่คุยแล้ว ผมรู้ว่าคุณมีธุระด่วนต้องจัดการ คุณไปทำงานของคุณเถอะ มีอะไรก็โทรหาผม"

"ขอบคุณมาก"

หลินหยางกดวางสายแล้วถอนหายใจ

และในตอนนั้นเอง หม่าไห่ผลักประตูเข้ามา

"ประธานหลิน"

"มีอะไร?"

"ฟานเล่อกับเวินลี่มา พวกเขาบอกว่า…อยากคุยกับคุณ" หม่าไห่พูดด้วยน้ำเสียงที่เคารพ

"ได้ ให้พวกเขาเข้ามาเถอะ"

ทว่าในตอนนั้นเอง หลินหยางส่ายหัวอย่างกะทันหัน

"ห้าร้อยล้านไม่ได้!"

"เยอะเกินไปเหรอ?" ฟานเล่อขมวดคิ้ว

"ไม่ใช่!"

หลินหยางส่ายหัว พูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

"ผมคิดว่ามันน้อยเกินไป เอาแบบนี้ก็แล้วกัน ฟานเล่อ เวินลี่ ผมให้พวกคุณหนึ่งพันล้าน!"

หลินหยางพูด คำพูดประโยคนี้ทำให้คนทั้งสองตกใจมาก

คนทั้งสองเบิกตากว้างพูดอะไรไม่ออก มองหลินหยางอย่างไม่เชื่อสายตา

ผ่านไปสักพัก ฟานเล่อถึงสามารถตั้งสติได้

"ประ…ประธานหลิน…คุณ…คุณพูดจริงเหรอ?" ฟานเล่อถามด้วยอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน

"แน่นอนอยู่แล้ว ขอเพียงแค่พวกคุณพยักหน้า ผมจะสั่งให้คนโอนเงินสดหนึ่งพันล้านไปที่บัญชีพวกคุณทันที! พวกคุณสามารถรับมันต่อหน้าผม" หลินหยางพูด

"จริงเหรอ? เยี่ยมไปเลย! ฮ่าฮ่าฮ่า ผมว่าแล้วประธานหลินเป็นคนทำงานใหญ่! เยี่ยมมาก! เยี่ยมมาก! ฮ่าฮ่าฮ่า…" ฟานเล่อปรบมืออย่างต่อเนื่อง

ส่วนเวินลี่ทำหน้าเหมือนกำลังฝัน เห็นได้ชัดว่าไม่สามารถดึงสติกลับมาจากความตกใจได้

หนึ่งพันล้าน…

ตอบตกลงง่ายขนาดนี้เลยเหรอ?

ทำเหมือนกับว่าเป็นแค่เงินสิบหยวน…

"เสี่ยวเหวิน!" หลินหยางหันไปตะโกนใส่ประตู

เลขาเสี่ยวเหวินรีบเดินเข้ามา

"ประธานหลิน มีอะไรจะสั่งหรือเปล่า?" เลขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เคารพ

"ไปสั่งให้หม่าไห่โอนเงินเข้าบัญชีของคุณฟานเล่อหนึ่งพันล้าน จำเอาไว้ว่าหยางหัวกรุ๊ปเป็นคนโอนเงินไป! รีบไปจัดการเดี๋ยวนี้"

"ได้เลยประธานหลิน!" เลขาเดินออกไป

"ประธานหลิน เมื่อก่อนเป็นเพราะผมมันไม่รู้ความ เข้าใจคุณผิด เป็นความผิดของผมเอง! มา ผมใช้ชาแทนเหล้าดื่มให้คุณหนึ่งแก้ว!" ฟานเล่อรู้สึกตื่นเต้นจนนั่งไม่ติดแล้ว เขารีบรินชาให้กับตัวเองแล้วพูด หลังจากนั้นยกชาขึ้นดื่มจนหมด

"หนึ่งพันล้าน…หนึ่งพันล้าน? คนล่ะห้าร้อยล้านก็พอให้พวกเราใช้จ่ายอย่างสุขสบายแล้ว! พวกเราต้องรับงานเท่าไหร่ถึงจะได้เงินมากขนาดนี้!" ตาทั้งคู่ของเวินลี่เป็นประกาย ตัวแทบจะลอยขึ้นฟ้าแล้ว