สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 604

หลังจากนั้นสามชั่วโมง หม่าไห่โทรศัพท์มา

แผนกการเงินมีปัญหาจริง

ยิ่งไปกว่านั้น…ที่มีปัญหาไม่เพียงแต่แผนกการเงินเท่านั้น!

หลังจากที่หลินหยางฟังหม่าไห่รายงานจนจบ สีหน้าของเขาเคร่งขรึมมาก

เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าหยางหัวกรุ๊ปที่ภายนอกดูยิ่งใหญ่เช่นนี้ แต่ภายในกลับเน่าถึงขั้นนี้…

"คุณไปรอผมที่ห้องทำงาน!"

หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา หลังจากนั้นขับรถตรงไปที่หยางหัวกรุ๊ป

ภายในห้องทำงาน หม่าไห่ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยความประหม่า

หลินหยางผลักประตูก้าวเท้าเดินเข้ามานั่งลงบนโต๊ะทำงานของตัวเอง

"ไม่ต้องประหม่าขนาดนั้น เรื่องนี้ผมไม่โทษคุณ ปัจจุบันหยางหัวเติบโตมาจนถึงขนาดนี้ คุณคนเดียวไม่มีทางดูแลทั่วถึงทั้งบริษัท จะมีช่องโหว่มันก็เป็นเรื่องธรรมดา"

ประมาณว่ามองออกถึงความประหม่าของหม่าไห่ หลินหยางพูดออกไปโดยตรง

"แต่ไม่ว่ายังไงมันก็เป็นความสะเพร่าของผม ประธานหลินเชิญลงโทษผมเถอะ" หม่าไห่พูดเสียงเบา

"ผมพูดไปแล้ว เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ สิ่งที่ต้องทำในตอนนี้คือเก็บกวาดหนอนบ่อนไส้ทุกคนที่อยู่ในบริษัทของเรา" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

"ประธานหลินวางใจได้ ผมไปจัดการแล้ว! พวกเขาทุกคนจะถูกไล่ออกภายในวันนี้"

"เรื่องนี้มันเป็นเรื่องใหญ่ ตั้งแต่ระดับผู้จัดการไปจนถึงพนักงานรักษาความปลอดภัยที่หน้าประตูล้วนแต่มีคนของพวกเขา ถ้าหากไล่คนออกอย่างกะทันหันมากแบบนี้ มันจะส่งผลกระทบการดำเนินงานปกติของหยางหัวกรุ๊ปหรือเปล่า?" หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

"เรื่องนี้…มันแน่นอนอยู่แล้ว มีหลายตำแหน่งที่เป็นตำแหน่งค่อนข้างสำคัญ จำเป็นต้องใช้บุคลากรที่มีทักษะทางด้านนี้มาเสริม ไม่อย่างนั้นการดำเนินงานของบริษัทอาจจะเกิดปัญหา"

"จำเป็นต้องใช้เวลาเท่าไหร่ถึงจะสามารถหาบุคลากรที่มีความสามารถ?"

"อย่างมากก็ต้องหนึ่งอาทิตย์!"

"งั้นก็เท่ากับว่า…คิดจะไล่คนพวกนี้ออกอย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาหนึ่งอาทิตย์?"

"ประธานหลิน ในเมื่อรู้ตัวแล้ว พวกเราควรจะไล่ออกให้เร็วที่สุดถึงจะดี ยิ่งไปกว่านั้นหยางหัวของเรามีคู่แข่งรอบด้าน ถ้าหากสามารถจัดการได้เร็ว ถึงจะมีผลกระทบอะไรบ้างก็ถือว่าคุ้ม" หม่าไห่พูดด้วยความร้อนใจ

หลินหยางไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ก้มหน้าลงครุ่นคิด

ผ่านไปสักพัก เหมือนเขาจะเข้าใจอะไรบางอย่าง สีหน้าเปลี่ยนไปทันที

"แย่แล้ว!"

"ประธานหลิน มีอะไร?" หม่าไห่รู้สึกอึ้ง

กลับได้ยินหลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม "ถ้าหากคนพวกนี้ก้าวออกมาแว้งกัดพวกเราตอนขึ้นศาลพรุ่งนี้ คุณคิดว่า…ผลสุดท้ายจะเป็นยังไง?"

คำพูดประโยคนี้ทำให้สีหน้าของหม่าไห่ซีดเขาทันที ร่างกายเกือบจะล้มลงพื้น

"หยางหัว…จะพังทลาย ชื่อเสียงป่นปี้…"

หม่าไห่พูดพึมพำ

ถึงแม้การจากไปของคนกลุ่มนี้จะไม่ถึงขั้นสามารถทำให้ทั้งหยางหัวกรุ๊ปหยุดชะงัก แต่ถ้าหากคนกลุ่มนี้ก้าวออกมายืนอยู่ฝั่งตรงข้ามในช่วงเวลาสำคัญ เมื่อเป็นแบบนั้นถึงหยางหัวกรุ๊ปจะมีเหตุผลก็ไม่สามารถลบล้างความผิดที่ติดตัว ในขณะเดียวกันกลุ่มคนที่กำลังจ้องเล่นงานหยางหัวกรุ๊ปก็จะปรากฏตัวขึ้นทีละคน ถึงหยางหัวกรุ๊ปจะสามารถฝ่าวิกฤตผ่านไปได้ เกรงว่าก็หนีไม่พ้นความตกต่ำ ยากที่จะฟื้นตัวในอนาคต

"ประธานหลิน แล้วตอนนี้พวกเราควรจะทำยังไง?" หม่าไห่รีบถาม

หลินหยางสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วพูดเสียงเบา "ไป ช่วยผมโทรศัพท์หาใครบางคน!"

"โทรหาใคร?"

"ฟางซื่อหมิง เยี้ยนจิน!"

"พวกเราจะเชิญฟางซื่อหมิงมาช่วยเหรอ?"

"ถูกต้อง! แต่…ไม่เพียงฟางซื่อหมิง!"

สำนักงานกฎหมายของคังเจียห่าวตั้งอยู่ฝั่งตรงข้ามของบริษัทหยางหัว ห่างกันเพียงแค่หนึ่งช่วงสะพานลอย

ตอนนี้คังเจียห่าวได้วางคดีทั้งหมดที่อยู่ในมือลง เรื่องอะไรที่สามารถระงับได้ก็ระงับเอาไว้จนหมด คนทั้งสำนักงานของเขาทุ่มเทไปทางคดีฉ้อโกงสัญญาของฟานเล่อและเวินลี่

คังเจียห่าวรู้ดี ถ้าหากไม่สามารถจัดการคดีนี้ให้เรียบร้อย งั้นสำนักงานกฎหมายของเขาก็ไม่จำเป็นต้องมีต่อไปแล้ว

อันที่จริงถ้าหากมีแค่ฟานเล่อและเวินลี่ที่คิดจะสู้คดีกับหยางหัว อาศัยเขาและจี้เหวินก็สามารถจัดการได้แล้ว

แต่หลังจากที่ผ่านการตรวจสอบ คดีครั้งนี้มันไม่ได้ง่ายเหมือนกับที่ตนเองคิดเอาไว้

เบื้องหลังครั้งนี้ไม่ได้มีเพียงฟานเล่อและเวินลี่ทั้งสองคน ยังมีบุคคลสำคัญของวงการบันเทิงและภาพยนตร์ร่วมด้วย แม้กระทั่งบริษัทหวงหยูก็มีส่วนเกี่ยวด้วย

นอกเหนือจากนี้ ยังมีบริษัทยักษ์ใหญ่ชื่อดังในประเทศหลายบริษัทเข้าร่วม และถึงขั้นมีบริษัทข้ามชาติระดับห้าร้อยอันดับแรกของโลกด้วย

ถ้าหากเป็นแบบนั้น มันไม่ใช่เรื่องง่ายแล้ว!

"พี่คัง ประธานหม่าส่งเอกสารรับฉบับหนึ่งมาให้ คุณรีบมาดูเร็ว!" ในตอนนั้นเอง จี้เหวินเดินเข้ามาพร้อมกับเอกสารฉบับหนึ่ง

คังเจียห่าวขมวดคิ้วเล็กน้อย วางงานที่อยู่ในมือลง รับเอกสารมาเปิดดูอย่างรวดเร็ว

เพียงแค่อ่านไปได้สักพัก สีหน้าของคังเจียห่าวดูหนักใจขึ้นมาทันที

"เกิดอะไรขึ้น?" สีหน้าของคังเจียห่าวเคร่งขรึมลง ก้าวออกไปอย่างรวดเร็ว

ทุกคนมารุมล้อมกันที่หน้าห้องเก็บเอกสาร ในบรรดาคนกลุ่มนั้นยังมีคนแก่คนหนึ่งที่กำลังถือไม้กวาด

"ทนายคัง ลุงหวังที่เป็นคนทำความสะอาดไม่ทันระวังโยนก้นบุหรี่เข้าไปในห้องเก็บเอกสาร!" พนักงานคนหนึ่งของสำนักกฎหมายพูดอธิบาย

"ในสำนักงานมีกำหนดห้ามสูบบุหรี่อย่างชัดเจนไม่ใช่เหรอ? ลุงหวัง ทำไมคุณถึงมาสูบบุหรี่ที่นี่?" จี้เหวินพูดด้วยความโกรธ

"ผมไม่รู้จักหนังสือ" ต้าหวังที่อายุประมาณหกสิบกว่าพูดด้วยสีหน้าที่มึนงง

"แต่เมื่อก่อนก็ไม่เห็นคุณสูบบุหรี่ ทำไมวันนี้ถึงสูบบุหรี่อย่างกะทันหัน และยังทำให้เกิดเพลิงไหม้ในห้องเก็บเอกสาร?" สีหน้าของจี้เหวินแดงก่ำ พูดด้วยความร้อนใจ

ลุงหวังเห็นว่าไม่สามารถอธิบายอะไรได้แล้วจึงเงียบไม่พูดอะไร

จี้เหวินรู้สึกโกรธมาก

คังเจียห่าวเดินเข้าไปในห้องเก็บเอกสาร กวาดสายตามองโดยรอบ

"พี่คัง เอกสารเสียหายไปเท่าไหร่?" จี้เหวินรีบถาม

"ไม่เยอะ แต่ที่เสียหายไปล้วนแต่เป็นเอกสารสำคัญ เป็นข้อมูลที่พวกเรารวบรวมเพื่อสู้คดีครั้งนี้…" คังเจียห่าวพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

"อะไรนะ?"

จี้เหวินหน้าถอดสีทันที

"เขาตั้งใจเผาเอกสารพรุ่งนี้แน่นอน!"

"หรือว่าเขาเป็นคนที่ฟานเล่อส่งมา?"

"ลุงหวัง คุณอธิบายให้มันชัดเจนเดี๋ยวนี้ คุณรับเงินของฟานเล่อใช่หรือเปล่า คุณตั้งใจมาเผาทำลายเอกสารของเราใช่หรือเปล่า?"

"บัดซบที่สุด!"

"เป็นคนแก่แต่กลับทำตัวไม่น่านับถือ!"

"คนทรยศ!"

ผู้คนที่อยู่โดยรอบพากันพูดตำหนิ

แต่ลุงหวังยังคงหลับตาไม่พูดอะไร เขาไม่สนใจคำพูดด่าทอของผู้คนโดยรอบเลยด้วยซ้ำ

"แจ้งตำรวจมาจัดการ!" คังเจียห่าวพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

ทุกคนพยักหน้า