สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 943

เมื่อเทียบกับหุบเขาเมี่ยวโช ตระกูลหนานกงแข็งแกร่งกว่าเยอะมาก หนานกงเมิ้งย่อมไม่กลัวล่วงเกินผู้เฒ่าเมี่ยวโซ

แต่ทันทีที่คนของตระกูลหนานกงเดินเข้าใกล้ผู้หญิงทั้งสอง

ฟิ้วฟิ้ว!

หลินหยางเหวี่ยงแขน คนทั้งกลุ่มถูกกระแทกจนลอยกระเด็นออกไปล้มลงบนพื้น

"โอ๊ย!"

มีเสียงคร่ำครวญดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปทันที แต่ละคนตะคอกด้วยความโกรธ

"คนแซ่หลิน คุณทำอะไร?" หนานกงหยุนชิวตะคอกเป็นคนแรกทันที

"บัดซบ! คุณจะเป็นศัตรูกับพวกเราเหรอ?" หนานกงโม่เฟยลุกขึ้นตะคอก "เข้าไปจับตัวพวกเขาทั้งสามคนเอาไว้! ใครกล้าขัดขืน หักแขนหักขา!"

"ครับ!"

ยอดฝีมือของตระกูลหนานกงพุ่งเข้ามาทันที

แววตาของหลินหยางเคร่งขรึมลง แต่ไม่ได้แสดงความหวาดกลัวอย่างใด

ทว่าในตอนนั้นเอง น่าหลานเทียนเอ่ยปากพูด

"หัวหน้าตระกูลหนานกง ทำไมต้องทำลายการต่อสู้ระหว่างผมกับเขา?"

หนานกงเมิ้งขมวดคิ้ว "คุณชายน่าหลาน?"

"ให้คนของคุณถอยไป ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม รอให้พวกเราสู้กันจบแล้วค่อยว่ากัน!" น่าหลานเทียนพูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

"คุณชายน่าหลาน พวกเขาท้าทายตระกูลหนานกงของเราอย่างเปิดเผย คุณจะให้พวกเราทนได้ยังไง?" หนานกงโม่เฟยพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

น่าหลานเทียนเลิกคิ้วขึ้น หันไปถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "ทำไม? พวกคุณต้องการก่อกวนการต่อสู้ของศึกผู้ปราดเปรื่องเหรอ?"

ทันทีที่สิ้นเสียงคำพูดประโยคนี้ หัวใจของทุกคนเต้นรัวทันที

ศึกผู้ปราดเปรื่องเป็นการต่อสู้ที่ค่อนข้างศักดิ์สิทธิ์ ไม่ว่าใครก็ห้ามก้าวก่าย! ไม่เช่นนั้นจะถูกผู้คนในวงการศิลปะการต่อสู้ประณามไปจนถึงขั้นจู่โจม ยิ่งไปกว่านั้นยังจะไปกระตุ้นความโกรธของอีกฝ่าย

ตระกูลหนานกงยังไม่ใจกล้าถึงขั้นนี้

คนของตระกูลหนานกงเริ่มรู้สึกลังเล

หนานกงเมิ้งครุ่นคิดสักพักแล้วโบกมือ "พวกคุณถอยไปก่อน หลังจากการต่อสู้ของคุณชายน่าหลานกับคุณหลินจบลงค่อยจับคน!"

"ครับ หัวหน้าตระกูล"

ทุกคนพยักหน้า

หนานกงเมิ้งไม่ได้ร้อนใจ

ถ้าหากน่าหลานเทียนสามารถเอาชนะหลินหยาง มันยิ่งจะทำให้เขาทำอะไรง่ายขึ้น ถ้าหากน่าหลานเทียนแพ้ หลินหยางต้องสูญเสียพระกำลังไม่น้อยเช่นกัน เวลาเขาจับตัวก็จะง่ายขึ้นเหมือนกัน

ไม่ว่ายังไงเขาก็เป็นฝ่ายที่ได้เปรียบ ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องรีบร้อน

"รีบจบกันต่อสู้เถอะ!" น่าหลานเทียนมองหลินหยางแล้วพูด

"อืม"

หลินหยางพยักหน้า สั่งให้ปี้เจินและอันหยวนออกห่างจากตนเอง

ผู้หญิงทั้งสองคนลังเลมาก แต่สุดท้ายก็ยอมถอยออกมา

ทว่าทันทีที่คนทั้งสองถอย…

ฟิ้ว!

น่าหลานเทียนหายตัวไปแล้ว

"ระวัง!"

ปี้เจินอุทานโดยไม่รู้ตัว

หลินหยางหันหน้ากลับมาอย่างกะทันหัน

เป็นเพียงฝ่ามือทั้งสองข้างของน่าหลานเทียนกำลังพุ่งเข้ามา

ดุดันและรวดเร็ว!

ครั้งนี้ บนฝ่ามือทั้งสองข้างของเขารายล้อมไปด้วยคลื่นพลังที่แปลกประหลาดและดูน่ากลัว ทันทีที่พุ่งออกมา คลื่นพลังสายนั้นระเบิดพลังที่เหมือนกับคลื่นพายุออกมา

น่าหลานเทียนจู่โจมอย่างเต็มกำลัง ราวกับต้องการฆ่าหลินหยางจนคลั่งไปแล้ว

เขาไม่เชื่อว่าคนที่อยู่ในอายุรุ่นราวคราวเดียวกับตนเองคนนี้ สามารถฝึกร่างดวงดาวโดยกำเนิดจนสำเร็จ

ไม่จริง!

ต้องเป็นเรื่องโกหกแน่นอน!

น่าหลานเทียนส่งเสียงคำราม เงาของฝ่ามือพุ่งออกไปอย่างบ้าคลั่ง

การจู่โจมที่น่าสะพรึงกลัวราวกับสามารถทำลายทุกสิ่ง

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง…

เสียงที่น่าอึดอัดใจดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

หลังจากนั้นมีพลังลึกลับสายหนึ่งระเบิดบนร่างกายของหลินหยาง

ผู้คนที่อยู่โดยรอบก้าวถอยหลังอย่างต่อเนื่อง

พวกเขาสามารถสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังที่กระจายออกมา แต่ละคนรู้สึกหนังศีรษะชาไปหมด

เพียงแค่คลื่นพลังยังน่ากลัวถึงขนาดนี้ หลินหยางที่เป็นคนแบกรับพลังโดยตรง…ไม่ตายหรอกเหรอ?

ทุกคนเบิกตากว้างมองหลินหยาง

ทว่าทุกคนต้องเบิกตาระยะยาวปากกว้างมากกว่าเดิม

ภาพน่ากลัวที่ไม่สามารถอธิบายได้ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน

เห็นเพียงไม่ว่าน่าหลานเทียนจะจู่โจมหลินหยางยังไง หลินหยางยังคงยืนอยู่ตรงนั้นไม่ขยับ ราวกับคนไม่เป็นอะไรเลย

การโจมตีทั้งหมดของน่าหลานเทียนถูกหลินหยางมองข้าม

น่าหลานเทียนก็ตกใจมากเช่นกัน

ในขณะเดียวกัน หลินหยางพลิกฝ่ามือซัดใส่น่าหลานเทียน

บนใบหน้าของน่าหลานเทียนเต็มไปด้วยความตกใจ หลบไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว

ทว่าด้วยระยะที่ประชิดมากขนาดนี้หลบไม่ทันแน่นอน ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่มีทางเลือก น่าหลานเทียนจึงทำได้แต่ดึงการจู่โจมของตนเองกลับเป็นป้องกันแทน เขาซัดฝ่ามือใส่ฝ่ามือของหลินหยาง หวังต้านทานการโจมตีครั้งนี้

เพี๊ยะ!!

ฝ่ามือของคนทั้งสองปะทะกัน

ไม่มีการระเบิดพลัง

ไม่มีเสียงระเบิดที่รุนแรง

มีเพียงเสียงของฝ่ามือปะทะกันดังเพี๊ยะ

ทุกคนมองตาค้าง

เห็นเพียงฝ่ามือของคนทั้งสองยังคงประสานเข้าหากัน และไม่มีการจู่โจมใส่อีกฝ่ายต่อ เพียงแค่มองฝ่ามือของตนเองด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม เหมือนกำลังใช้กำลังภายในปะทะกัน

"นี่พวกเขากำลังวัดกำลังกันเหรอ?" ฟู่หวู่เย่อุทานออกมาโดยไม่รู้ตัว

"วัดกำลังภายใน? กำลังแบบไหนถึงสามารถเอาชนะพละกำลังพิเศษ? คนแซ่หลินบ้าไปแล้วเหรอ?"

"เมื่อกี้คุณไม่ได้ยินที่คุณชายน่าหลานพูดเหรอ? คนคนนี้เลียนแบบวิชาของคุณชายน่าหลาน เขาต้องการใช้พละกำลังพิเศษของคุณชายน่าหลานเอาชนะคุณชายน่าหลาน! ผมว่าเขาประมาทเกินไปแล้ว!"

"แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น เขาเพิ่งฝึกใช้ได้กี่นาทีเอง จะเทียบกับคุณชายน่าหลานที่ฝึกมานานสิบกว่าปีได้เหรอ? เขาเห็นพวกเราเป็นคนปัญญาอ่อน หรือเขาที่เป็นคนปัญญาอ่อนกันแน่?"

มีผู้คนไม่น้อยเริ่มหัว

หนานกงหยุนชิวก็หัวเราะเช่นกัน

เธอหรี่ตาลงมองหลินหยาง พูดด้วยน้ำเสียงที่ดูถูก "ไม่รู้จักเจียมตัว!"

ในตอนนั้นเอง

"อ๊าก…"

น่าหลานเทียนส่งเสียงร้องอย่างกะทันหัน ต่อด้วยร่างกายเซถอยหลังหนึ่งก้าว

รอยยิ้มบนใบหน้าของทุกคนแข็งทื่อ

เกิดอะไรขึ้น?

น่าหลานเทียน…สู้ไม่ได้?

หลินหยางออกแรงอีกครั้ง ดันฝ่ามือไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน

ฟิ้ว!

ร่างกายของน่าหลานเทียนลอยกระเด็นออกไปชนใส่ฝูงชนที่อยู่ด้านหลัง ผู้คนล้มระเนระนาดยุ่งเหยิงไปหมด

มีหลายคนที่หลบไม่พ้น โดนชนจนหมดสติไปโดยตรง

ส่วนท่าทางของน่าหลานเทียนสะบักสะบอมอย่างถึงขีดสุด

เขารีบกระโดดลุกขึ้น