ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ นิยาย บท 6

“จู่ๆ ข้าก็นึกขึ้นได้ว่าครั้งก่อนบอกกับนางว่าวันนี้ข้าจะกลับไปเยี่ยมนาง ข้าจะเป็นลูกสาวกตัญญูที่รู้ความ ข้าไม่สามารถไม่รักษาคำพูด!” ฉู่เชียนหลีสะอื้นกัดผ้าเช็ดหน้า ท่าทางราวกับคิดถึงบ้านอย่างมาก

ในความเป็นจริง หนังศีรษะของนางโดนแดดเผาจนแทบปริแตกแล้ว

หากเป็นเช่นนี้ต่อไปนางต้องขาดน้ำตายแน่

เฟิงเย่เสวียนกุมความคิดของนางไว้หมดแล้ว พอดีกับตอนนี้เขาก็มีเรื่องสำคัญต้องจัดการ ฉู่เชียนหลีมักจะมาป้วนเปี้ยนตรงหน้าเขา จิตใจไม่สามารถสงบ จึงมีความกรุณาเป็นพิเศษ “เช่นนั้นก็กลับ…”

ฟิ้ว…

พูดไม่ทันขาดคำ สายลมพัดผ่าน คนหายไปแล้ว

ไม่มีแม้กระทั่งคำขอบคุณเลยหรือ? ผู้หญิงไร้มโนธรรมคนนี้!

จวนอัครมหาเสนาบดีฉู่

ราชสำนักในปัจจุบันแบ่งออกเป็นอัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้ายและอัครมหาเสนาบดีฝ่ายขวา ตระกูลฉู่คืออัครมหาเสนาบดีฝ่ายซ้าย ฐานะทางครอบครัวมั่งคั่ง เป็นชนชั้นสูงชั้นหนึ่งในเมืองหลวง เพียงแต่ ครอบครัวเช่นนี้กลับให้กำเนิดบุตรสาวหน้าตาอัปลักษณ์ไร้ความงามคนหนึ่ง กลายเป็นที่ขบขันของประชาชน ยิ่งมีคนวิจารณ์ว่าไม่ใช่ลูกแท้ๆ

หลายปีมานี้ คุณหนูอัปลักษณ์ไม่ได้รับความโปรดปราน และยังใช้กลอุบายแต่งเข้าจวนอ๋องเฉิน เป็นที่รังเกียจของผู้คน

แล้วไม่ใช่หรอกหรือ? ฉู่เชียนหลีกลับบ้านเยี่ยมญาติ ประตูจวนอัครมหาเสนาบดีเงียบเหงา ไม่มีคนมาต้อนรับนางแม้แต่คนเดียว

เด็กรับใช้ที่เฝ้าประตูเห็นใบหน้าที่น่าเกลียดนั้น “ชายาอ๋องเฉินโปรดรอสักครู่ บ่าวจะเข้าไปรายงานเดี๋ยวนี้”

พูดพลางเดินมือไพล่หลังเข้าไปอย่างเชื่องช้า

ผ่านไปครู่หนึ่งก็ออกมากล่าวอย่างไม่ใส่ใจ “นายท่านไม่อยู่จวน คุณหนูใหญ่ก็ออกไปแล้ว ท่านไปที่ฮูหยินอันโดยตรงเถอะ”

นางอัน มารดาบังเกิดเกล้าของนาง

ฉู่เชียนหลีก็ไม่ได้ใส่ใจ อย่างไรเสียนางกลับมาเพื่อหลบภัย

นางเดินเข้าไปอย่างคุ้นเคย พอเหล่าคนรับใช้เห็นหน้าของนางก็หลบลี้หนีหายนางเดินเข้าไปในเรือนหลังหนึ่งโดยตรงราวกับไม่เห็น

“น้องหญิงสี่กลับมาแล้ว!”

มีเสียงตะโกนสายหนึ่งดังออกมาจากในบ้าน

คุณหนูสามฉู่เจียวเจียวเดินออกมาอย่างรวดเร็ว จับมือฉู่เชียนหลีปรี่เข้าไปในบ้านอย่างสนิทสนม “ท่านแม่ ท่านแม่! น้องหญิงสี่กลับมาแล้ว”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน