ท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง นิยาย บท 1

“เพียะ”

เสียงตบดังขึ้น ซูเนี่ยนลืมตาขึ้น เห็นกลุ่มหญิงวัยกลางคนผู้เป็นบ่าวรับใช้ที่สวมใส่ชุดโบราณห้อมล้อมเธออยู่

“เพียะ”

เสียงตบดังขึ้นอีกครั้ง และคราวนี้ซูเนี่ยนสะดุ้งตื่นขึ้นทันที

เธอจำได้แม่นว่าเธอกำลังทำการทดลองศึกษายาต้านการอักเสบชนิดพิเศษตัวต่อไปที่กำลังจะออกขาย แต่คาดไม่ถึงเลยว่าเธอจะถูกผู้ช่วยของเธอแทงจนตายเสียก่อน

อะไรเนี่ย นี่เราเดินทางข้ามมิติเวลามางั้นหรือ!

“พระชายาเพคะ บ่าวขอให้พระชายาหยุดดิ้นรนและเอาเด็กในท้องออกแต่โดยดีเสียเถอะเพคะ จวนท่านอ๋องนี้ไม่มีที่สำหรับลูกนอกคอกหรอกนะเพคะ”

คนตรงหน้าซูเนี่ยนคือผู้หญิงแต่งกายในชุดหัวหน้าบ่าวรับใช้คนหนึ่งถือถ้วยยาอยู่ในมือ และจ้องมองซูเนี่ยนด้วยสายตาดูถูก

พระชายา? เด็ก?

ซูเนี่ยนก้มศีรษะลง เหลือบมองท้องที่นูนป่องของเธอ มุมปากกระดกขึ้น ย้อนเวลามาแล้วยังมีเด็กติดมาด้วยหรือนี่!

เมื่อมองดูท้องป่องของตน ซูเนี่ยนคิดอยากจะเอื้อมมือไปลูบ เธอจึงเพิ่งรู้ตัวว่ามือทั้งสองข้างของเธอถูกหญิงรับใช้จับขึงไว้

ทันใดนั้น ความทรงจำแปลกๆ ก็พรั่งพรูออกมา

เจ้าของร่างเดิมเป็นพระชายาเอกของฉู่อี้หาน ผู้ชนะศึกสงครามแห่งราชวงศ์สุย แต่นางไม่ได้เป็นที่โปรดปรานของฉู่อี้หานมากนัก เพียงเพราะนางถูกไทเฮายัดเยียดให้เข้ามาสอดส่องจวนอ๋องหลี ไทเฮาได้วางยาทั้งเจ้าของร่างเดิมและอ๋องหลีเพื่อจะได้ควบคุมจวนอ๋อง เมื่อเรื่องราวสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี แต่อ๋องหลีกลับเข้าใจผิดคิดว่านางเป็นซูเยียนหรันน้องสาวต่างมารดาของนาง

ต่อมาเจ้าของร่างเดิมรู้ว่านางตั้งครรภ์ แต่ใครๆ ต่างก็คิดว่าเด็กในท้องเป็นลูกของคนอื่น ฉู่อี้หานเลยบังคับขู่เข็ญให้นางเอาเด็กออก แต่นางก็ต่อสู้ฟันฝ่ามาจนถึงปัจจุบันนี้

หัวหน้าแม่บ้านที่อยู่ตรงหน้าเธอคือหลิวหมัวมัวซึ่งคอยรับใช้ติดตัวเจ้าของร่างเดิมในตอนแรก

หลิวหมัวมัวเคยชินกับการไหลไปตามน้ำ ก่อนที่เจ้าของเดิมจะเกิดเรื่องขึ้น หลิวหมัวมัวก็เป็นที่ไว้วางใจ นางอาศัยความไว้ใจของเจ้าของร่างเดิมแล้วหลอกให้เจ้าของร่างเดิมทำสิ่งโง่เขลามากมาย ทั้งยังแอบอ้างบารมีของนางเพื่อรังแกผู้อื่น ซึ่งทำให้ทุกคนรู้สึกต่อต้านเจ้าของร่างเดิมยิ่งขึ้นไปอีก

หลังจากที่เกิดเรื่องขึ้น นางก็ตัดความสัมพันธ์กับเจ้าของร่างเดิม เปลี่ยนฝักเปลี่ยนฝ่าย ทรยศหักหลังนางทันที และถึงขั้นเป็นผู้นำในการทำเรื่องยากๆ ให้กับเขา

ซูเนี่ยนกัดฟันกรอด "อ๋องเทพเจ้าแห่งสงครามบ้าบออะไรกัน ก็แค่คนเลวๆ ที่ตาบอดใจดำคนหนึ่งดีๆ นี่เอง แล้วยังมีหลิวหมัวมัวนี่อีก สมควรตายทั้งนั้น!”

บทที่ 1 1

บทที่ 1 2

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง