วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1588

เมื่อหลินต้าเหนี่ยวได้ยินคำพูดของทั้งสามก็อดไม่ได้ที่จะด่า “เจ้าสามคนนี้ อยากจะได้นางเซียนหยุนซีแต่กลับไม่ดูสารรูปตัวเองเสียเลย เป็นแค่คางคกกลับคิดจะอาจเอื้อมกินเนื้อห่านฟ้า”

อมตะชางเหม่ยก็ถอนหายใจออกมา “เห้อ ดูแล้วผู้หญิงที่งดงามเกินไปก็ไม่ใช่เรื่องดี ”

“สารเลวน้อย ได้เวลาของวีรบุรุษช่วยสาวงามแล้ว รีบลงมือเถอะ！”

เยี่ยชิวยืนนิ่งอยู่กับที่กล่าวว่า “หยุนซีไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น คงไม่แพ้ง่ายๆ หรอก”

ยังไม่ทันขาดคำ

“ฟิ่ว！”

เสียงกระบี่ก็ดังขึ้น

เห็นหยุนซีกำลังหลบหมัดของเฉาเม่า หลบการลอบโจมตีของเว่ยอู๋จี้ แล้วทิ่มกระบี่ไปทางเผยกัง

“มาได้ดี！”

เผยกังหัวเราะร่วน จากนั้นยกค้อนทองขึ้นแล้วทุบไปที่กระบี่ของหยุนซี

มองไปยังค้อนทองแดงที่กำลังจะทุบไปที่กลางกระบี่ ทันใดนั้นหยุนซีก็ใช้ท่าร่างอันปราดเปรียว หลบค้อนทองแดงไปได้ จากนั้นก็แทงกระบี่ไปที่อกของเผยกังด้วยความเร็วดุจสายฟ้า

“ปัง！”

เกิดประกายไฟขึ้น

ผิวหนังของเผยกังแข็งราวกับเหล็ก จนกระบี่ของหยุนซีก็แทงไม่ทะลุ

“อะไรกัน？”

หยุนซีตกตะลึง จากนั้นสะบัดมือเกิดเป็นม่านกระบี่นับร้อยเข้าปกคลุมบนหัวของเผยกังไว้

“ปังปังปัง……”

เมื่อปราณกระบี่กระทบเข้ากับหัวของเผยกังก็เกิดประกายไฟขึ้น แต่เผยกังกลับไม่เป็นอะไรเลย

สีหน้าของหยุนซีเปลี่ยนไป

“นางฟ้าหยุนซี ลืมบอกไปว่า ข้ามีกายาจินกังไม่สลาย เจ้าทำอะไรข้าไม่ได้หรอก ฮ่าฮ่าฮ่า......”

เผยกังหัวเราะอย่างได้ใจ

ในตอนนั้นเอง เฉาเม่าและเว่ยอู๋จี้ก็บุกเข้ามาทั้งซ้ายและขวา หยุนซีจึงถูกกดดันจนถอยร่นไปเรื่อยๆ

“หยุนซี เจ้าไม่ใช่คู่มือของพวกเรา ยอมแพ้ซะเถอะ！” เฉาเม่าตะโกนเสียงดัง

เว่ยอู๋จี้หัวเราะแล้วกล่าว “นางฟ้าหยุนซี ยอมตามพวกข้าไปเป็นสนมที่ต้าเว่ยเถอะ พวกเราไม่ทำอะไรเจ้าหรอก”

บึ้ม！

เผยกังลงมืออีกครั้ง ค้อนทองแดงพุ่งไปยังหยุนซีราวกับดาวตก

หากหยุนซีถูกโจมตีเกรงว่าต้องแข้งขาหักแน่ๆ

เยี่ยชิวทราบว่ารอต่อไปไม่ได้แล้ว หากรอต่อไปหยุนซีจะต้องบาดเจ็บแน่ๆ

“ฉัวะ！”

เยี่ยชิวไปปรากฏกายที่ด้านข้างของหยุนซีอย่างรวดเร็ว แล้วโอบเอวของเธอไว้ จากนั้นถอยกลับมาตำแหน่งเดิม

ในตอนนั้น ทั้งสามคนที่ล้อมหยุนซีอยู่ก็หยุดการโจมตีลง

“เจ้าเองเหรอ！” เมื่อหยุนซีเห็นเยี่ยชิวแล้วก็กล่าวว่า “ขอบคุณ” ด้วยความซาบซึ้ง

เยี่ยชิวหัวเราะเบาๆ “ไม่ต้องเกรงใจ”

เมื่อเฉาเม่าเห็นเยี่ยชิว แววตาก็เกิดประกายเยียบเย็นขึ้น หัวเราะแล้วกล่าว “คิดว่าใคร ที่ไหนได้ก็คือเจ้าเองเหรอ”

เฉาเม่าจำเยี่ยชิวได้ ก่อนที่ภูเขาอมตะจะเริ่มขึ้น เยี่ยชิวและอู๋ลู่จากสำนักจักรพรรดิอสูรได้ต่อสู้กันนั้น เฉาเม่าได้เห็นมากับตา

เยี่ยชิวตอบ “ชายฉกรรจ์อย่างพวกเจ้าสามคน กลับมาล้อมโจมตีผู้หญิงตัวคนเดียว ไม่ละอายบ้างเหรอ？”

“แกเป็นใครกัน？” เผยกังกล่าว

เยี่ยชิวตอบ “ขยะอย่างเจ้านั้นไม่มีคุณสมบัติมารู้ชื่อของข้าหรอก”

“หาที่ตาย” เผยกังไม่พูดพร่ำทำเพลงใช้ค้อนโจมตีขึ้นมา

เว่ยอู๋จี้กล่าว “ฉันต้องการหยุนซีก็เพราะอยากจะร่วมมือกับนิกายดาบชิงอวิ๋น ในเมื่อหยุนซีไม่ยินยอม งั้นข้าก็ทำได้แค่ใช้กำลังโดยการเปลี่ยนข้าวสารเป็นข้าวสุกแล้ว ค่อยไปนิกายดาบชิงอวิ๋นทีหลัง นิกายดาบชิงอวิ๋นก็ต้องจำใจให้สตรีศักดิ์สิทธิ์มาแต่งกับข้า แบบนั้นในอนาคตข้าก็คงจะได้เป็นฮ่องเต้ของต้าเว่ยแล้ว”

“เหล่าเฉา เจ้าเองก็เป็นผู้สืบทอดของตระกูลเทพสงคราม แล้วจะมาเเย่งหยุนซีกับข้าทำไมกัน？”

“เจ้าก็ด้วย！” เว่ยอู๋จี้มองไปยังเผยกังแล้วกล่าว “เจ้าก็เป็นลูกของเจ้าสำนักหลีหุน มีหรือไม่มีหยุนซี ยังไงเจ้าก็ได้เป็นเจ้าสำนักอยู่ดี”

“เจ้าจะหาใครมาเป็นภรรยาก็ได้ ทำไมต้องเป็นหยุนซีด้วย？”

เผยกังยิ้มแล้วกล่าว “ข้าชอบนาง”

เฉาเม่าเหลือกตาขึ้นแล้วกล่าว “ฉันมาจากตระกูลเทพสงครามแล้วไง จะมีหยุนซีไม่ได้หรือไงกัน？”

เว่ยอู๋จี้กลอกตาแล้วกล่าว “ทั้งสองท่าน ข้ามีความคิดดีๆ หากพวกเจ้าช่วยข้าให้ได้หยุนซีมา ข้าจะตอบแทนพวกเจ้าให้พวกเจ้ามาเป็นพี่น้องร่วมสาบาน”

“เหล่าเฉา ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ชอบอู่เชียนฟาน ข้าจะช่วยเจ้าจัดการมันเอง”

“เผยกัง กลับไปข้าจะมอบอาวุธศักดิ์สิทธิ์ให้กับเจ้า”

“ตัวข้าองค์ชายนั้นก็รับประกันตรงนี้ได้เลยว่า รอข้าได้เป็นฮ่องเต้แห่งต้าเว่ยเมื่อไหร่ เหล่าเฉาเจ้าจะได้มาเป็นเทพสงครามแห่งต้าเว่ย อยู่เหนือคนนับหมื่น เมื่อถึงเวลา แม้แต่ฮ่องเต้ของต้าเฉียนเองก็ไม่กล้าทำอะไรตระกูลของเจ้า”

“อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ ในต้าเฉียนนั้นพวกเจ้าตระกูลเทพสงครามเองก็สถานะไม่มั่นคง ฮ่องเต้ต้าเฉียนเองก็อยากจะกำจัดตระกูลของเจ้า”

“ยังมีเผยกัง รอข้าเป็นฮ่องเต้เมื่อไหร่ ข้าจะมีราชโองการให้สำนักหลีหุนเป็นสำนักศักดิ์สิทธิ์ปกป้องประเทศ หากเจ้ายังต้องการสาวงามแล้ว ข้ามีพี่สาวหน้าตางดงามอยู่นางหนึ่ง เมื่อถึงเวลาหากเจ้าชอบล่ะก็บอกข้าได้เลย ข้าจะจัดการแต่งให้”

เผยกังแววตาสดใส กล่าว “ข้าต้องการสองคน”

“เจ้าหนุ่มนี่ โลภมากเสียจริง” เว่ยอู๋จี้มองเผยกังจากนั้นหัวเราะแล้วกล่าว “ชายชาตรีมีสาวงามรุมร้อมดุจก้อนเมฆ ได้ ข้าสัญญา”

“เหล่าเฉา แล้วเจ้าล่ะ？”

เฉาเม่าครุ่นคิด จากนั้นกล่าว “ถ้าข้าช่วยเจ้าให้ได้หยุนซีมา เจ้าต้องช่วยข้าฆ่าอู่เชียนฝาน”

เว่ยอู๋จี้หัวเราะเสียงดัง “ข้ารู้ว่าเหล่าเฉาเป็นคนมีเหตุผล……”

ยังไม่ทันพูดเสร็จ

เฉาเม่ายังพูดว่า “เว่ยอู๋จี้ เจ้ามีพี่สาวอีกคน？ข้าก็ต้องการสองคนเหมือนกัน！