วิสารทแพทย์เทวัญ นิยาย บท 1981

ทันทีที่ผู้อาวุโสตระกูลเฉินพูดจบ ทั้งสถานที่ก็เงียบลงชั่วครู่ จากนั้นผู้เชี่ยวชาญนักบุญที่อยู่ที่นั่นก็แสดงความไม่เชื่อทีละคน

“เป็นไปไม่ได้! เยี่ยฉังเซิงยังอยู่กับเผ่าปีศาจเมื่อไม่นานนี้ เมื่อไหร่กันที่เขาหลุดเข้าไปในสุสานมังกร?”

“แม้ว่าเยี่ยฉังเซิงจะสามารถแทรกซึมเข้าไปในสุสานมังกรได้ แต่ด้วยความแข็งแกร่งของเขา เขาคงไม่สามารถฆ่าเฉินเทียนมิ่งได้”

“เรื่องนี้ดูน่าสงสัย”

“ผู้อาวุโส คุณคงเข้าใจผิดใช่ไหม?” ทันทีที่หลี่ชางชิงพูดจบ ผู้อาวุโสตระกูลเฉินก็จ้องมองเขาด้วยสายตาเย็นชา จนเขาขนลุก

“คุณกำลังบอกว่า คนแก่คนนี้กำลังสูญเสียการมองเห็นใช่หรือไม่?” ผู้อาวุโสตระกูลเฉินกล่าวอย่างเย็นชา

หลี่ชางชิงเหงื่อแตกพลั่กและรีบพูดว่า “ผู้อาวุโส โปรดอย่าเข้าใจผิด ฉันแค่รู้สึกว่า ด้วยความแข็งแกร่งของเยี่ยฉังเซิง เขาไม่สามารถฆ่าเฉินเทียนมิ่งได้”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินตอบว่า “ฉันได้ทิ้งร่องรอยของสัมผัสเทพไว้ในจิตวิญญาณดั้งเดิมของเทียนมิ่ง ฉันได้เห็นเยี่ยฉังเซิงฆ่าเทียนมิ่งด้วยตัวเอง”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินไม่ได้บอกหลี่ชางชิงว่า เยี่ยฉังเซิงมีไฟพิเศษระดับจักรพรรดิ เขาต้องการจับเยี่ยฉังเซิง เพื่อให้ได้ไฟพิเศษระดับจักรพรรดิ จากนั้นก็ฉีกเยี่ยฉังเซิงออกเป็นชิ้นๆ เพื่อล้างแค้นให้เฉินเทียนมิ่ง

เมื่อได้ยินคำพูดของผู้อาวุโสตระกูลเฉิน ผู้เชี่ยวชาญนักบุญที่อยู่ที่นั่นก็รู้สึกสับสน

หากผู้อาวุโสตระกูลเฉินได้ทิ้งร่องรอยของสัมผัสเทพไว้ในจิตวิญญาณดั้งเดิมของเฉินเทียนมิ่ง แล้วเหตุใดเฉินเทียนมิ่งจึงยังคงถูกเยี่ยฉังเซิงฆ่าอยู่?

นี่มันไม่สมเหตุสมผล!

จู่ๆ หลี่ชางชิงก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้และพูดว่า “เป็นไปได้ไหม ที่เยี่ยฉังเซิงได้รับมรดกจากจักรพรรดิมังกร?”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินกล่าวว่า “ฉันไม่รู้ว่าเยี่ยฉังเซิงได้รับมรดกจากจักรพรรดิมังกรหรือไม่ สิ่งที่ฉันรู้ก็คือ เด็กคนนี้ช่างน่ารังเกียจและเจ้าเล่ห์ เขาใช้ประโยชน์จากการบาดเจ็บของเทียนมิ่งและเปิดฉากโจมตีแบบกะทันหัน ทำให้เทียนมิ่งเสียชีวิต”

“ฉันรู้ว่ากลุ่มของคุณทั้งหมดกำลังตามล่าเยี่ยฉังเซิง แต่ฉันตัดสินใจแล้วเกี่ยวกับชีวิตของเยี่ยฉังเซิง”

“ถ้าใครกล้าเข้ามาแทรกแซง อย่าโทษฉันที่หยาบคาย”

ทันใดนั้น ทุกคนก็เริ่มคิดคำถามหนึ่งขึ้นมา

ถ้าเฉินเทียนมิ่งถูกเยี่ยฉังเซิงฆ่า แล้วใครล่ะที่ฆ่าบุตรเทพคนอื่นๆ จากกลุ่มอื่นๆ ?

อาจเป็นฝีมือของเยี่ยฉังเซิงด้วย?

หากเยี่ยฉังเซิงทำอย่างนั้นจริงๆ ก็พูดได้ว่า เขาเป็นคนกล้าหาญอย่างเหลือเชื่อ กล้าที่จะท้าทายกลุ่มหลักทั้งหกของตงฮวงด้วยตัวเขาเอง นั่นเป็นการประเมินตัวเองสูงเกินไปอย่างแท้จริง

หากเยี่ยฉังเซิงทำจริง เขาจัดการฆ่าบุตรเทพมากมายได้อย่างไร?

“ผู้อาวุโสตระกูลเฉิน คุณสัญญาอะไรกับฉันได้ไหม?” เซียวฉงโหลวกล่าว “คุณสามารถฆ่าเยี่ยฉังเซิงได้ และฉันจะไม่หยุดคุณ แต่เมื่อคุณจับเยี่ยฉังเซิงได้ โปรดถามเขาว่าใครฆ่าลูกชายของฉัน”

“ตกลง” ผู้อาวุโสตระกูลเฉินตกลงทันที

“ขอบคุณ” เซียวฉงโหลวกล่าว

ทันใดนั้น ทั้งเซียวฉงโหลวและผู้อาวุโสตระกูลเฉินดูเหมือนจะรู้สึกบางอย่าง มองขึ้นไปในอากาศ ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ

“ใคร?”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินตะโกน ปลายนิ้วของเขาปลดปล่อยพลังดาบที่โจมตีเข้าไปในอากาศ

บูม!

พลังดาบสร้างรอยร้าวขนาดใหญ่ในอากาศ และร่างที่คลุมเครือก็หลุดเข้าไปในช่องว่าง

“พยายามหลบหนี?”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินปลดปล่อยพลังดาบอีกครั้ง ทำลายรอยร้าวนั้น จากนั้นแขนของเขาก็ยืดออกอย่างกะทันหัน เอื้อมไปที่ด้านหลังของร่างที่คลุมเครือนั้น

“ปัง!”

ร่างที่คลุมเครือหันกลับมา ต่อยมือของผู้อาวุโสตระกูลเฉินอย่างแรง

“คุณกำลังประเมินตัวเองสูงเกินไป!” ผู้อาวุโสตระกูลเฉินรับการโจมตีด้วยฝ่ามือของเขา

บูม!

หมัดและฝ่ามือปะทะกัน และร่างที่คลุมเครือกลับไม่ถูกผลักกลับอย่างน่าประหลาดใจ

“หืม?”

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินประหลาดใจเล็กน้อย จากนั้นก็หัวเราะอย่างเย็นชา โดยกางนิ้วทั้งห้าออกกว้าง

ในทันใดนั้น พลังดาบอันสูงตระหง่านห้าพลังก็ปะทุออกมาจากปลายนิ้วของเขา ก่อตัวเป็นชุดดาบที่กักขังร่างที่มองไม่เห็นไว้ภายใน

ร่างที่มองไม่เห็นนั้น ออกหมัดอย่างสิ้นหวัง โจมตีชุดดาบ

อย่างไรก็ตาม มันไร้ผล

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินเป็นนักบุญขั้นราชาและนักดาบที่มีพลังอำนาจมหาศาล

ศีรษะของวัวต้าลี่ถูกตัดขาดด้วยดาบ

ผู้อาวุโสตระกูลเฉินเอื้อมมือออกไปอย่างรวดเร็ว จับศีรษะของวัวต้าลี่ จากนั้นเตะร่างของเขาต่อหน้าคนรับใช้ พร้อมสั่งว่า “เก็บมันไป และนำกลับไปกินเนื้อ”

“รับทราบ” คนรับใช้เก็บร่างของวัวต้าลี่ไว้ในวงแหวนมิติทันที

ดวงตาของวัวต้าลี่เบิกกว้างด้วยความโกรธ ขณะที่เขาตะโกน “ชายชรา ขอให้คุณตายอย่างน่าสมเพช!”

“ฉันคิดว่าเป็นคุณ ที่จะพบกับจุดจบที่น่าสมเพช” ผู้อาวุโสตระกูลเฉินตอบอย่างเย็นชา “ตอนนี้ ฉันจะไว้ชีวิตคุณในฐานะสุนัข เมื่อเยี่ยฉังเซิงออกมาจากสุสานมังกร ฉันจะส่งคุณทั้งสองไปตามทางของคุณ”

ด้วยสิ่งนั้น เขาใช้พลังงานดาบเพื่อสร้างข้อจำกัดที่ปิดผนึกหัวของวัวต้าลี่อย่างสมบูรณ์

วัวต้าลี่จ้องมองไปที่ทางออกของสุสานมังกร อธิษฐานในใจ “อาจารย์ โปรดอย่าออกมา!”

ในขณะนี้ นักบุญราชาสองคน นักบุญใหญ่หนึ่งคน และผู้เชี่ยวชาญนักบุญห้าคนมารวมตัวกันที่นี่

ฉากที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ไม่เคยเห็นมานานหลายปีแล้ว วัวต้าลี่รู้สึกว่ามันเป็นทางตัน

หากเยี่ยชิวและอมตะชางเหม่ยออกมา พวกเขาจะต้องตายอย่างแน่นอน!

ในเวลาเดียวกัน

ที่สำนักหยินหยาง

ภายในห้องโถงหลัก

ผู้อาวุโสคนที่สองคุกเข่าลงบนพื้น ตัวสั่นขณะที่เขารายงานต่ออู่จี๋เทียนจุน “ผู้นำ โคมไฟแห่งโชคชะตาของบุตรเทพฉีเทียนดับลง เขาเสียชีวิตในสุสานมังกร”

อู่จี๋เทียนจุนซึ่งกำลังนั่งบนเก้าอี้พนักพิงสูง โดยหลับตาอยู่ ลืมตาขึ้นทันใด และรังสีเย็นเฉียบสองดวงก็พุ่งออกมาจากสายตาของเขา

“ฉีเทียนตายแล้วเหรอ?”

“ศิษย์โดยตรงของฉันตายไปแล้วจริงๆ!”

“ใครทำ?”

อ๊าก!

อู่จี๋เทียนจุนลุกขึ้นด้วยความโกรธและประกาศว่า “ฉันจะไปที่สุสานมังกร และดูไม่ว่าใครฆ่าฉีเทียน ฉันอยากให้เขาชดใช้ด้วยเลือด”