วิวาห์สายฟ้าแลบ กับคุณสามีผู้ลึกลับ นิยาย บท 39

เมื่อเย่ฉ่าวเฉินเดินลงมาที่ชั้นล่าง คุณอาหวังก็นำน้ำมาเสิร์ฟให้ แล้วพูดขึ้นว่า "คุณชาย ดื่มน้ำก่อนครับ คุณหมอหานเป็นหมอที่มีฝีมือ เมื่อถึงมือคุณหมอแล้ว คุณหนูต้องไม่เป็นอะไรมากครับ ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ"

เย่ฉ่าวเฉินรับน้ำมาดื่ม พลางคิดว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง "ฉันบอกตอนไหนว่าฉันเป็นห่วงผู้หญิงคนนั้น หล่อนก็แค่ของเล่นที่ฉันใช้เงินซื้อมาเท่านั้นแหละ"

คุณอาหวังส่ายหัว ยิ้มบาง "คุณชาย คุณน่ะ ปากไม่ตรงกับใจ ก็เห็นอยู่ชัดเจนว่าเป็นห่วงคุณหนู"

"ฉันเป็นห่วงผู้หญิงคนนั้นงั้นหรอ" เย่ฉ่าวเฉินถามกลับ สีหน้าเรียบนิ่ง "ฉันไม่มีทางเป็นห่วงผู้หญิงคนนั้น"

ถ้าหากว่าเขาเป็นห่วงมู่เวยเวย ก็คงเพราะกลัวว่าเธอจะตายไปซะก่อนที่จะหามู่เทียนเย่พบ ไม่มีเหตุผลอื่นแน่นอน

คุณอาหวังเห็นว่าไม่ควรพูดอะไรเพิ่ม จึงสงบคำ ยืนอยู่เฉยๆ แต่กลับมองเห็นเงาคนที่ประตู เพ่งมองออกไปก็พบว่าเป็น —— หนานกงเฮ่า

"โอ้ คุณชายหนานกง ......." คุณอาหวังพูดออกมาเสียงดัง ให้เย่ฉ่าวเฉินรับรู้ "คุณชายครับ คุณชายหนานกงมาครับ ตอนนี้อยู่ที่ประตู"

เย่ฉ่าวเฉินมองตามไปที่ประตู หนานกงเฮ่าเดินยิ้มเข้ามา "ฉ่าวเฉิน ที่ฉันมานี่ ไม่ได้รบกวนอะไรนายใช่ไหม"

เย่ฉ่าวเฉินส่งสายตาไปที่เขา "ถ้าฉันบอกว่านายรบกวนฉันล่ะ นายจะออกไปไหม"

หนานกงเฮ่าหัวเราะออกมา ส่ายหน้า พร้อมกับก้าวเข้าไปนั่งที่โซฟาตรงข้ามกับเย่ฉ่าวเฉิน "ไม่ไป！"

"งั้นก็จบแล้ว" เย่ฉ่าวเฉินหัวเราะขึ้นมาบ้าง

คุณอาหวังเตรียมน้ำชามาเสิร์ฟให้ ทั้งสองคนนั่งตรงข้ามกัน เย่ฉ่าวเฉินหรี่ตามอง แล้วถามว่า "เฮ่า ที่นายมาเนี่ย ไม่ได้มาหาฉันใช่ไหม"

"ฉันทำอะไร เหอะ!ก็แค่ผู้หญิงต่ำๆ คนหนึ่ง ถ้าไม่ใช่เพราะต้องตามหามู่เทียนเย่ เธอก็ไม่อยู่ในสายตาฉันหรอก" เย่ฉ่าวเฉินพูดอย่างไม่ไยดี

ตอนนี้มู่เวยเวยได้รับการรักษาจากคุณหมอหานแล้ว แต่เขาก็นึกถึงตอนที่อยู่บ้านตระกูลมู่ เธอกอดกับลู่จื่อหางต่อหน้า ผู้หญิงต่ำๆคนนี้แย่มาก ก่อนแต่งงานก็สำส่อน หลังแต่งงานก็ยังหว่านเสน่ห์ไปทั่ว

หนานกงเฮ่าแปลกใจกับท่าทางของเย่ฉาวเฉินที่พูดถึงมู่เวยเวย ดูไม่สนใจไยดี พูดเหมือนรังเกียจ ขยะแขยงเธอเหลือเกิน

"ทำไมหรอ" หนานกงเฮ่าเอ่ยถาม

เย่ฉ่าวเฉินหรี่ตา "หนานกงเฮ่า นายสนใจผู้หญิงคนนั้นมากเกินไปหรือเปล่า"