ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 1003

อวิ๋นลู่ชิงรายงานสถานการณ์อยู่ตรงหน้า คนรับใช้ในคฤหาสน์ทั้งหมดเสียชีวิตแล้ว ยกเว้นเจ้านายแปดคนและแขกสองคน

ในบรรดาเจ้านายทั้งแปดคน คุณหนูรองสองของตระกูลอวิ๋นก็เสียชีวิตเช่นกัน

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ อวิ๋นลู่ชิงก็สงสัยแล้วถามว่า “เหตุใดท่านถึงสบายดี”

ฉู่อวิ๋นหยางไม่ตอบคำถาม แต่ตะคอกอย่างเย็นชา “เมื่อครู่มีประตูแต่เจ้ากลับไม่เข้า ยังจะปีนกำแพงเข้ามาในห้องโถงบรรพบุรุษ เจ้าสงสัยว่าข้าเป็นคนวางยาพิษหรือ?”

ความคิดของอวิ๋นลู่ชิงถูกเปิดเผย ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกตื่นเต้นและรีบพูดด้วยหน้าตาขมขื่น “ฝ่าบาท อย่าแปลกใจเลย จริงๆ แล้ว...เฮ้อ!”

ฉู่อวิ๋นหยางสะบัดแขนแล้วพูดว่า “ตัวข้าทนทานต่อพิษทุกชนิด”

อวิ๋นลู่ชิงประหลาดใจเล็กน้อย แล้วถามว่า “แล้วองค์หญิงกับตัวประกันคนนั้น...”

ฉู่อวิ๋นหยางถอนหายใจ ตอนนี้เขารู้สึกกลัวเล็กน้อย โชคดีที่ฉู่อวิ๋นชิงไม่ได้สนใจเรื่องของจวินมู่เยว่แล้ว ไม่อย่างนั้นฉู่อวิ๋นชิงก็อาจจะตายแล้วในตอนนี้

ส่วนจวินมู่เยว่ เขากินยาสลบไป ตอนนี้ก็ยังไม่ฟื้น แน่นอนว่ารอดพ้นไปได้

เมื่อคิดได้เช่นนี้ ฉู่อวิ๋นหยางก็ถามว่า “เจ้าไปล่วงเกินใครไว้ อาจเป็นหมอเทวดาโม่ซุนก็ได้”

อวิ๋นลู่ชิงส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่ หมอเทวดาโม่ไม่มีเหตุผลที่จะฆ่าทั้งครอบครัวของข้า และเขาก็ไม่เคยห่างจากสายตาของข้า”

ฉู่อวิ๋นหยางคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า “ไม่ได้ จะอยู่ที่เขาลูกนี้ต่อไม่ได้แล้ว ข้าจะต้องออกไปเดี๋ยวนี้ เจ้ากลับไปขอให้ทุกคนอยู่ในห้อง ห้ามออกมา เที่ยงคืนค่อยดำเนินการ”

ฉู่อวิ๋นหยางกังวลว่าฆาตกรจะมุ่งเป้ามาที่เขา

อวิ๋นลู่ชิงพูดด้วยความลำบากใจ “แต่ที่นี่มีทางเดียวเท่านั้นที่จะขึ้นลงภูเขา ในคอนนี้ องครักษ์ของน้องรองและทหารที่น้องเขยข้าพามาก็กำลังตั้งค่ายอยู่ที่ตีนเขา หากฝ่าบาทไปตอนนี้ คงจะหลีกเลี่ยงการเจอพวกเขาไม่ได้”

ฉู่อวิ๋นหยางคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า “ต่อให้เจอก็ต้องไป เรื่องนี้มันแปลกเกินไป จำเป็นต้องไป”

เมื่อเห็นว่าฉู่อวิ๋นหยางตัดสินใจ อวิ๋นลู่ชิงจึงคิดจะเห็นด้วย อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะตกลง เสียงของอวิ๋นลู่ซานก็ดังมาแต่ไกลๆ “พี่ชาย ท่านอยู่ที่ไหน แย่แล้วพี่ชาย เกิดเรื่องแล้ว!”

อวิ๋นลู่ชิงมองไปที่ฉู่อวิ๋นหยางแล้วพูดอย่างเร่งรีบ “ฝ่าบาท อย่าเพิ่งออกมา!” เมื่อพูดจบแล้ว อวิ๋นลู่ชิงก็วิ่งออกไป