ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 1025

ไม่มีใครตอบคำถามของฉู่อวิ๋นหยางได้ ในใจของทุกคนกระวนกระวายไม่ต่างกัน

โม่ซุนครุ่นคิดแล้วเอ่ยขึ้น

“พวกเราออกไปจากที่นี่ก่อนค่อยว่ากัน ที่แห่งนี้...น่าอึดอัดเหลือเกิน”

ซูจื่ออวี๋กับฉู่อวิ๋นหยางต่างพยักหน้า ส่วนอวิ๋นลู่ชิงยืนอยู่ที่เดิมอย่างเฉยชา คล้ายสะเทือนใจมากจนไม่มีปฏิกิริยาใด

กลับเป็นอวิ๋นหมิงที่ค่อยๆลุกขึ้นยืน เขาก้มหน้าแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น

“ก่อนจากไป มาเลือกกันก่อนดีกว่า ท่านพ่อ...”

เลือกหรือ? เลือกอะไร?

ทุกคนหันมองอวิ๋นหมิง เห็นเพียงเขาเดินเข้าไปหามีดสั้นที่ตกอยู่บนพื้นอย่างใจเย็น

เขาค่อยๆหยิบมีดสั้นขึ้นมา แล้วเดินเข้าไปหาอวิ๋นลู่ชิง

อวิ๋นลู่ชิงหันมองอวิ๋นหมิง แล้วขมวดคิ้ว

“หมิงเอ๋อร์ นี่เจ้ากำลัง...”

อวิ๋นหมิงเงยหน้ามองอวิ๋นลู่ชิง แล้วหัวเราะขมขื่น

“ไช่อวิ๋นอี้ซ่านหลิวหลีชุ่ย (เมฆาที่งดงามกระจายตัวง่ายเหมือนหลิวหลีที่เปราะบาง)” ยังเหลืออักษรตัวสุดท้ายอีกหนึ่งตัว ท่านพ่อ ท่านเป็นผู้อาวุโส ท่านเลือกก่อนสิ ว่าตัวอักษร ชุ่ย เป็นของท่านหรือว่าของข้า...”

อวิ๋นลู่ชิงมองอวิ๋นหมิงด้วยความตะลึง แล้วพูดอย่างโมโห

“เจ้ากำลังทำอะไร ยังไม่พบตัวคนร้าย เหตุใดพวกเราต้องฆ่าตัวตาย?”

โม่ซุนเอ่ยปากเกลี้ยกล่อม

“ใช่สิ คุณชายใหญ่อวิ๋น อย่าทำเรื่องโง่ๆเด็ดขาด”

อวิ๋นหมิงหัวเราะเสียงเย็น

“ใครว่ายังหาตัวคนร้ายไม่เจอ คนร้ายอยู่ที่นี่อย่างไรล่ะ?”

ทุกคนมองอวิ๋นหมิงด้วยความตะลึง อวิ๋นลู่ชิงเอ่ยด้วยความตกใจ

“หมิงเอ๋อร์ เจ้า....เจ้าเป็นคนทำทุกอย่างหรือ?”

อวิ๋นหมิงทำหน้ามึนงงและโกรธเคือง

“ข้าหรือ? จะเป็นข้าไปได้อย่างไร? เรื่องมันเกิดขึ้นจนถึงตอนนี้ ท่านพ่อยังไม่เข้าใจอีกหรือ? ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น ท่านเป็นคนทำต่างหากเล่า!”