ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 1042

โม่ซุนเม้มปาก ทำท่าครุ่นคิดแล้วเอ่ยขึ้น

“ช่วยท่านเพิ่มสักคนจะเป็นไรไป ข้าจะเขียนตำรับยาให้ท่าน ท่านกินตามตำรับนี้ทุกวัน เมื่อใดที่เลิกอาเจียนแล้ว ให้หยุดยาในตอนนั้นได้”

เมื่อได้ยินคำพูดของโม่ซุน อวิ๋นหมิงดีใจมาก จากนั้นกลับไปพูดเรื่องอวิ๋นม่ออีกครั้ง

ยังไม่ทันที่โม่ซุนจะเอ่ยปาก ซูจื่ออวี๋เอ่ยขึ้น

“เกี่ยวกับเรื่องล้างความทรงจำ ข้าว่าท่านปรึกษากับคุณหนูอวิ๋นม่อก่อนดีกว่า อย่าตัดสินใจแทนนาง หากนางยินยอม ข้ามีวิธีทำให้นางลืมเรื่องในอดีตทั้งหมด”

อวิ๋นหมิงเอ่ยอย่างตื้นตัน

“ขอบคุณแม่นางซูมาก”

……

เมื่อทุกคนพูดคุยกันเสร็จ ท้องฟ้ามืดสนิท อวิ๋นหมิงจัดแจงให้ทุกคนพักในห้องพักแขก แล้วจึงขอตัวไปพักผ่อน

เช้าวันรุ่งขึ้น อวิ๋นหมิงกับอวิ๋นม่อรออยู่ที่ประตูห้องพักแขก เมื่อเห็นซูจื่ออวี๋เปิดประตูออกมา จึงบอกความต้องการกับอีกฝ่าย

ซูจื่ออวี๋หันมองอวิ๋นม่อ พร้อมเอ่ยถาม

“แม่นางอวิ๋น ท่านคิดดีแล้วหรือ? ที่จะลืมเรื่องทุกอย่างในอดีต?”

อวิ๋นม่อพยักหน้า แล้วเอ่ยอย่างอ่อนแอ

“หลายปีมานี้ข้าไม่เคยนอนหลับสนิทเลย หากไม่ลืมเรื่องเหล่านั้น ข้าจะต้องถูกฝันร้ายครอบงำตลอดไป ข้า...ข้าอยากจะฆ่าตัวตายทุกวินาที”

ซูจื่ออวี๋ถอนหายใจ แล้วพูดต่อไป

“ยาพิษชนิดนี้ไม่มียาถอนพิษ หากลืมคือลืมตลอดไป”

อวิ๋นม่อครุ่นคิดแล้วเอ่ยปาก

“ข้ายินดี”

ซูจื่ออวี๋รู้ว่าอวิ๋นม่อได้รับความทุกข์แสนสาหัส โดยเฉพาะเรื่องที่พี่ชายนางเห็นนางถูกย่ำยีด้วยตาตัวเอง เรื่องนี้เป็นสิ่งที่นางไม่อาจรับได้

ซูจื่ออวี๋หยิบขวดยาออกมาจากหยกเจี๋ยจื่อหนึ่งขวด แล้วมอบให้อวิ๋นม่อ

“หลังจากดื่มเข้าไป จะนอนหลับหนึ่งวันหนึ่งคืน หลังจากตื่นนอนท่านจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ทั้งหมด”

อวิ๋นม่อรับยาพิษไป จากนั้นทำความเคารพซูจื่ออวี่